Καλές Γιορτές και Ευτυχισμένο το 2010....

με υγεία και χαμόγελα!!!!

ΝΤΑΦΕΤΣΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Πορόϊα - Λίμνη Κερκίνη 2007

ΝΤΑΦΕΤΣΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Πορόϊα - Λίμνη Κερκίνη 2007

ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

12 Δεκεμβρίου 2009
2.500χλμ. ΣΕ 42ώρες

Αναβάτες του Varadero Club Hellas κάνουν το γύρο της Ελλάδος μεταφέροντας το μήνυμα:

"Το κράνος σώζει ζωές..."

Το Varadero Club Hellas διοργανώνει σκυταλοδρομία σε όλη την Ελλάδα για το κράνος. Σε 42 ώρες, 3 αναβάτες θα κάνουν τον γύρο της Ελλάδος (2500 χιλιόμετρα) για να ευαισθητοποιήσουν τους αρμόδιους φορείς και να κάνουν κατανοητό στους μοτοσικλετιστές οργανωμένους και μη ότι το κράνος πραγματικά σώζει ζωές.

Σάββατο αναχώρηση από Αθήνα 6.00πμ.
ΚΟΡΙΝΘΟΣ- ΤΡΙΠΟΛΗ- ΣΠΑΡΤΗ- ΚΑΛΑΜΑΤΑ- ΠΥΡΓΟΣ- ΠΑΤΡΑ επίσκεψη ΑΧ.ΛΕ.Μ.(ΑΦΙΞΗ 11.30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 12.00)
ΡΙΟ- ΑΝΤΙΡΡΙΟ- ΑΓΡΙΝΙΟ- ΑΡΤΑ- ΙΩΑΝΝΙΝΑ επίσκεψη ΛΕ.Μ.Ι. (ΑΦΙΞΗ 15.30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 16.00)
ΜΕΤΣΟΒΟ- ΓΡΕΒΕΝΑ επίσκεψη Μ.Ο.Γ. - ΚΑΣΤΟΡΙΑ επίσκεψη Μ.Ο.Κ.(ΑΦΙΞΗ 18.30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 19.30 )
ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ επίσκεψη Μ.Ο.Π. ( ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Μ.Ο.Π.)
Διανυκτέρευση στο ΑΜΥΝΤΑΙΟ "HOTEL ΑΙΘΡΙΟΝ" με μουσική βραδιά

http://hotel-aithrion-amyntaio-florina.focusgreece.gr/index_gr.htm

Κυριακή αναχώρηση από Αμύνταιο 5.00πμ.
ΕΔΕΣΣΑ- ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ- ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟ- ΚΙΛΚΙΣ επίσκεψη Μ.Ο.Κ. - ΣΕΡΡΕΣ- ΔΡΑΜΑ-ΚΟΜΟΤΗΝΗ- ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ επίσκεψη ΛΕ.Μ.Ε. (ΑΦΙΞΗ 10.00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 10.30)
ΞΑΝΘΗ (ΑΦΙΞΗ 11.30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 12.30)
ΚΑΒΑΛΑ επίσκεψη Peramos Club (ΑΦΙΞΗ 13.00-ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 14.00)
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ επίσκεψη Μ.Ο.Θ. (ΑΦΙΞΗ 15.00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 15.30)
ΚΑΤΕΡΙΝΗ- ΤΡΙΚΑΛΑ επίσκεψη ΜΟ.ΛΕ.Τ. (ΑΦΙΞΗ 16.30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ 17.30)
ΛΑΜΙΑ-ΑΘΗΝΑ

*** Υπάρχει περίπτωση να διαφοροποιηθεί η άφιξη και η αναχώρηση, λόγω καιρικών συνθηκών.

Το αυτοκόλλητο που θα μας θυμίζει την βόλτα μας...

Οι αναβάτες που θα συμμετέχουν σε αυτό το γύρο είναι:
Τσίβης Βαγγέλης

Νταφέτσιος Θύμιος

Χατζηπαυλής Τίμος

Σε αυτή την προσπάθεια μας έχουμε μέγα χορηγό την Ultimate bp
Επίσης:
HONDA MOTO ACTIVE
AMSOIL Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.
MOTORRAD
ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΑ
Τόνη Μπάτζιο Σέλες Μοτο
ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ
HOTEL ΑΙΘΡΙΟΝ

*** Σας παρακαλώ διαδώστε το...

Πληροφορίες & επικοινωνία

Νταφέτσιος Θύμιος 6936807860 e-mail edgeo@hotmail.com

Τσίβης Βαγγέλης 6943070654 e-mail evagtsi@delta.gr

Χειμώνας...

Καλό χειμώνα σε όλους μας και καλές χειμωνιάτικες εξορμήσεις στους θαρραλέους και τολμηρούς...

Πολύ καλές θερμοκρασίες στην περιοχή της Φλώρινας για την εποχή και ελπίζουμε να συνεχιστεί για λίγο ακόμα!

12 Δεκεμβρίου 2009 έχει κανονιστεί ο Γύρος της Ελλάδος από μέλη του Varadero Club Hellas. Ο γύρος για φέτος περιλαμβάνει 2500χλμ. και το μήνυμα που θα μεταφέρουμε είναι για την χρήση του κράνους.

Περισσότερα σε νέο ποστ όπου θα αναφέρω αναλυτικά διαδρομές και πρόγραμμα.

Εγκαίνια λε.μο.ζ. Ζάκυνθος

Μια νέα λέσχη μοτοσικλετιστών είναι πλέον γεγονός και με μεγάλη μου χαρά παραβρέθηκα στα εγκαίνια τους στη Ζάκυνθο.
Το Varadero Club με αρκετές συμμετοχές ταξίδεψε την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου για να βρεθεί κοντά σε ανθρώπους που σίγουρα έχουν μεγάλη αγάπη για τη μοτοσικλέτα.
Κατά την άφιξή μας, τα παιδιά της Λε.μο.ζ. μας περίμεναν και μας καλωσόρισαν στο όμορφο νησί τους, το τρίτο νησί σε έκταση και πληθυσμό στα Επτάνησα.
Μετά από ένα σύντομο ποτό πήγαμε για φαγητό και ξεκούραση. Μας είχε παραχωρηθεί ένα ολόκληρο σπίτι και εδώ θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων μας, το φίλο Γιώργο Κ. για τη φιλοξενία του.
Το επόμενο πρωί μας βρίσκει να ξυπνάμε σε ένα φαναστικό τοπίο. Φοίνικες ολόγυρα από το σπίτι και δίπλα του η θάλασσα. Μια θάλασσα που ήταν ήρεμη και ζεστή παρά το προχωρημένο του ημερολογίου.
Μεσημεράκι βρεθήκαμε με τα παιδιά, που είχαν κανονίσει καφέ στην κεντρική πλατεία και μετά βόλτα στο Καμπί.
Δρόμος γραφικός με πολλές στροφές και κλειστά κομμάτια μας έφερε σε μια υπέροχη τοποθεσία, όπου τα βράχια και το άγριο της περιοχής συνδυαζόταν, σχηματίζοντας πανέμορφους κόλπους.
Φαγητό σε γραφικό ταβερνάκι και επιστροφή από την άλλη πλευρά του νησιού που ήταν εξίσου όμορφη.
Το βράδυ λοιπόν έγιναν τα επίσημα εγκαίνια, αφού η λέσχη υφίσταται από το 2003.
Περισσότερες πληροφορίες για την λέσχη μπορείτε να δείτε στο: http://www.lemoz.gr/
Εγώ να πω μόνο, πως γνώρισε καλά παιδιά και ευελπιστώ σε μια μακρόχρονη φιλία.
Φανταστικός προορισμός για όλο το χρόνο, απέχει μόνο 9,5 ναυτικά μίλια από την Κυλλήνη και σίγουρα θα αποζημιώσει όσους τον επιλέξουν.

Φωτογραφίες από το τριήμερο στη Ζάκυνθο.
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/uAcvAH#
.

8η Πανελλήνια Συνάντηση Varadero Club 2009

Να ζητήσω συγνώμη μέσα από αυτή την ανάρτηση σε όλους εσάς που είστε πιστοί αναγνώστες μου για την μεγάλη καθυστέρηση ως προς την ενημέρωση του Ιστολόγιου. Κάποια προσωπικά προβλήματα δεν μου επέτρεψαν να γράψω κατά την διάρκεια του φθινοπώρου. Εδώ είμαστε λοιπόν πάλι και έχω πολλά να σας γράψω.....!!!!!!

Μεσημέρι Παρασκευής 18 Σεπτεμβρίου, καιρός παίζω δεν παίζω και ο Μίδας φορτωμένος έτοιμος για μια ακόμα εξόρμηση προς τη Δυτική Ελλάδα. Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένος ο τελικός προορισμός μας είναι η γραφική Πάργα. Εκεί θα πραγματοποιηθεί η 8η Πανελλήνια Συνάντηση του Varadero Club Hellas.

Το δρομολόγιο γνωστό και ο Μίδας μας έχει ανεβάζει στην Νέα Εγνατία η οποία δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση. Περνώντας τα Γρεβενά και ενώ περιμένουμε να βγούμε να πάμε προς Μηλιά ο δρόμος ανοιχτός μπροστά μας και εγώ μες στην τρελή χαρά!

Τέλος η ταλαιπωρία μέσα στη στενούρα και το μποτιλιάρισμα των φορτηγών πάσας εθνικότητας. Τα τούνελ τελειωμένα (τα περισσότερα δεν είχαν καν σκουπιστεί, ήταν γεμάτα τσιμέντα) και γω σκέφτομαι πως οι εκλογές για μια ακόμα φορά έκαναν το θαύμα τους.

Το δρομολόγιο για Γιάννενα από το Ξινό-Νερό έχει κατέβει στην 1ώρα και 15 λεπτά!!!

Γεια σου Ελλαδάρα μου...!!!

Στρίβουμε αριστερά βγαίνοντας από την Εγνατία και κατεύθυνση προς Άρτα-Πάργα.

Η κίνηση τώρα έχει αυξηθεί και η ταχύτητα γίνεται εφιαλτικά αργή. Απαραίτητες κάποιες σφήνες, πάντα ελεγχόμενες, για να ξεφύγουμε από τα ''τρένα'' και στάση για καύσιμα και καφέ στη Φιλιπιάδα.

Η υπόλοιπη διαδρομή έγινε με μικρές ταχύτητες και τα κατηφορικά τελευταία χιλιόμετρα μας αποκαλύπτουν την πανέμορφη Πάργα. Μπαίνοντας στην πόλη ακολουθούμε δεξιά πορεία και σε μερικά λεπτά είμαστε στην είσοδο του Parga Beace Hotel.

Το καλώς ήρθατε το ακούμε από τα φιλαράκια μας, που στο άκουσμα των νέων κανονιών του Μίδα, πετάχτηκαν από τις καρέκλες τους.

Το συγκρότημα πολύ καλό και οι συμμετοχές της Παρασκευής αρκετές, Η μέρα πέρασε ευχάριστα και το βράδυ βρήκε όλοι την παρέα να κάνει βόλτες στα στενά της Πάργας.

Αγορές διάφορες και πειράγματα μέσα στον κόσμο ήταν το φόρτε μας...!!!

Η πολλές βόλτες όμως καταλήγουν σε τραπέζι μακρόστενο το οποίο μας περίμενε στην παραλία της πόλης. Ο κόσμος περνούσε μπροστά μας καθώς εμείς φροντίζαμε, να φάμε όλο το φαγητό μας σαν καλά παιδιά που δεν θέλουν με τίποτα να κοιμηθούν το βράδυ νηστικά.

Η συνέχεια δόθηκε σε γνωστό μπαράκι της πόλης και σίγουρα ήταν όλοι εκεί. Όλος ο καλός κόσμος με τα ποτά στα χέρια να εύχονται "άντε και του χρόνου, γεροί και δυνατή.." και άλλα τέτοια ευχολόγια. Μα βρε παιδιά είναι σκηνικά αυτά; Είναι δυνατόν να μην έχουμε κάνει μια φιλοσοφική συζήτηση σε ένα στρογγυλό τραπέζι; Είναι δυνατόν πάντα να καταλήγουμε αγκαλιασμένοι και χαμογελαστοί; Ούτε μια φασαρία, ούτε ένα επεισόδιο; Μάταια προσπαθώ να σπείρω διχόνοια και τσακωμούς σε αυτή την παλιοπαρέα 3χρόνια τώρα;

Τελικά μάλλον πρέπει να το πάρω απόφαση, πως κάθε φορά που θα βρισκόμαστε, θα περνάμε έτσι χάλια και βαρετά...!!!

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει πάλι σε τραπέζι να προσπαθούμε να αδειάσουμε το μπουφέ του ξενοδοχείου παίρνοντας πρωινό.

Το πρόγραμμα για σήμερα είναι χαλαρό και η απόφαση για βόλτα στο Νεκρομαντείο και τις πηγές του Αχέροντα δεν αργεί να βγει Με κεφαλή τον Μίδα το δικό μας γκρουπ θα επιλέξει χαμηλές ταχύτητες στους επαρχιακούς δρόμους καθώς οι περισσότεροι, ήμασταν πολύ ελαφρά ντυμένοι. Πρώτη στάση στο Νεκρομαντείο και τα πειράγματα δεν έλεγαν να σταματήσουν. Κάποιοι νέοι φίλοι στην παρέα μας ήταν λίγο σφιγμένοι, αλλά που θα πάει, θα τους κάνουμε σαν τα μούτρα μας! Ιγνάτιε και Ντίνα, χάρηκα πάρα πολύ που σας γνώρισα...!!! Για τα υπόλοιπα παλιοτόμαρα τα σχόλια περιττά... Θα ασχοληθώ μαζί σας αργότερα!

Το μικρό τρενάκι μας φτάνοντας στον Αχέροντα βρέθηκε με τα υπόλοιπα παιδιά και κάτσαμε όλοι μαζί δίπλα στο ποτάμι για να απολαύσουμε το τοπίο και έναν ωραίο φρέντο! λεβέντη μου εσύ που έμαθες και τον φρέντο! έπινες και στο χωριό σου φρέντο; και απαντώ: στο χωριό μου δεν έπινα φρέντο, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι είναι απ΄τους καλούς καφέδες των ημερών μας!

Καθώς λοιπόν εμείς ανακατεύουμε τους φρένο μας κάποιοι πιο τολμηροί ανακατεύουν τα νερά του ποταμού. Όχι δεν πετούσαν πέτρες στο ποτάμι... τους εαυτούς τους πετούσαν μέσα στο παγωμένο νερό. Μπράβο σας, τολμηρά μου παλικάρια, μπράβο σας!

Η επιστροφή μας βρίσκει χαρούμενους και πεινασμένους Η λύση δόθηκε στα στενά της Πάργας στο γυράδικο του Βασίλη. Πίτα με γύρο στο χέρι και δρόμο για το ξενοδοχείο όπου έπρεπε να ξεκουραστούμε λίγο για να υπάρχουν οι αντοχές για το βραδινό σουαρέ.

Το βράδυ ήρθε και οι ετοιμασίες για μια φανταστική βραδιά είχαν γίνει. Η ορχήστρα στη θέση της, τα συνολάκια των κυριών φορεμένα και όλοι στα νύχια για χορό και γλέντι.

Το προεδρείο καλωσόρισε επίσημα όλους όσους συμμετείχαμε και αναφέρθηκαν μερικά νέα του κλαμπ, τότε ήταν που άνοιξαν οι ουρανοί. Μιλάμε για τεράστιες ποσότητες νερού που ανάγκασαν τους πάντες να αλλάξουν θέσεις, ακόμα και η ορχήστρα μετακόμισε.

Εμείς όμως είμαστε παντός καιρού, έτσι παιδιά;

Λίγη αναστάτωση λοιπόν και όλοι στην πίστα για χορό. Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά και κάποιοι παράτολμοι δοκίμασαν και τα παγωμένα νερά του Ιονίου με ένα νυχτερινό μπανάκι στη θάλασσα.

Το πρωί μας βρήκε αργά στο πρωινό καθώς πολλοί δεν μπορούσαν να ξυπνήσουν. Όσοι ξύπνησαν νωρίς είχαν είδη ετοιμάσει τα πράγματά τους για το ταξίδι της επιστροφής. Εκεί στην είσοδο του ξενοδοχείου είχε ετοιμαστεί και η αυτοσχέδια πίστα για το διαγωνισμό της βραδυπορείας. Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι σημαντικό να πάω με το συγκεκριμένο μηχανάκι σιγά...!!! Η φυσική άλλα μου έλεγε στο σχολείο!!! Τέλος πάντων..

Νικητής του διαγωνισμού ο φίλος Σάκης από την Λάρισα, μπράβο Σάκη!!!

Η παρέα μας λοιπόν τώρα βρίσκεται στο δρόμο για Πρέβεζα. Εκεί ήπιαμε το καφεδάκι μας και χωρίσαμε τους δρόμους μας. Ο περισσότερος λαός για την Αθήνα και ΄μεις με το Μίδα μας για Βόρεια.

Η μέρα ήταν φανταστική, μέρα για ταξίδι που λέμε...!!!

Στο δρόμο μας συναντήσαμε πολλές ομάδες μοτοσικλετιστών που επέλεξαν την Δυτική Ελλάδα για εξόρμηση.

Μια ακόμα Συνάντηση είχε τελειώσει και στο μυαλό μου όλες οι εικόνες, οι φωνές, τα αρώματα, οι γεύσης προσπαθούν να ταξινομηθούν για να μπορέσω να τα αποτυπώσω σε αυτές τις γραμμές τώρα.

Πάντα θέλω να πω πολλά και στο τέλος λέω λίγα, ελπίζω να βρήκατε κάπου κάτι καλό και να μην σπατάλησα άδικα το χρόνο σας.

Πάντα χαμόγελα σε όλους σας και του χρόνου καλύτερα!!!

Φωτογραφίες από το τριήμερο μας

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/8VaraderoClub2009#

.

Εκλογές VARADERO CLUB HELLAS

Την Τετάρτη 7-10-09 και ώρα 21:00 εως 23:00 ψηφίζουμε για το νέο ΔΣ. της Λέσχης.

Οι υποψήφιοι για αυτές τις εκλογές είναι:

- Νταφέτσιος Ευθύμιος
- Κουρομηχελάκης Γεώργιος
- Τσίβης Ευάγγελος
- Τσιμπίλης Γεώργιος
- Παυλάκος Παναγιώτης
- Καραβελάκης Γιάννης
- Καπαρδέλης Κώστας
- Χατζηπαυλής Τιμόθεος

Προσωπικά να ευχηθώ, καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και καλά μυαλά σε όλους μας.
Καλό θα ήταν, όσοι μπορούν να προσέλθουν στη λέσχη για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, ή δε υπόλοιποι θα ψηφίσουν με SMS από τα κινητά τους τηλέφωνα.

VARADERO CLUB HELLAS

Παναγία Σουμελά

Μετά από διάφορες καταστάσεις και περιστατικά ο δρόμος μας έφερε έξω από την πόλη της Βέροιας. Ο Μίδας βγαίνει από την Νέα Εγνατία και μας οδηγεί στον παλιό δρόμο της Καστανιάς.
Η κίνηση περιορισμένη και το γύρω τοπίο καταπράσινο. Οι στροφές διαδέχονται η μια την άλλη και εμείς χανόμαστε στην ομορφιά των βουνών.
Επιλέγουμε την πρώτη διακλάδωση για την Παναγία Σουμελά και μετά από 3χιλιόμετρα ο ναός ξεπροβάλει μέσα στο πράσινο της φύσης.
Είναι χαμηλά στο ρέμα και παρ΄όλα αυτά στέκει επιβλητικός όπως αρμόζει στη Μεγαλόχαρη. Το πάρκινγκ είναι γεμάτο από πλανόδιους πωλητές που σε τσουχτερές τιμές επωφελούνται το χώρο για να πωλήσουν κομποσκοίνια, εικόνες, λάβαρα, κομπολόγια, φυλαχτά κ.ά. που όλα τους είναι made in china.
Προσπερνάμε με γοργό βήμα τις παράγκες αφοσιωμένοι στο τάμα μας και κατεβαίνουμε τα σκαλιά που μας φέρνουν μπροστά στο ναό της Παναγίας.
Αρκετός κόσμος μπαίνει μαζί μας για να ασπαστεί τη Χάρη της. Μπροστά στην Εικόνα της στεκόμαστε σιωπηλοί και με δέος περιμένουμε τη σειρά μας να προσκυνήσουμε.
Βγαίνοντας από το ναό πάμε στην πηγή του Αγιασμού και ξανά ανεβαίνοντας τις σκάλες τα μάτια μας γυρίζουν για να ρίξουν μια τελευταία ματιά στο ναό της Παναγίας.
Καθόμαστε σε κοντινό μαγαζί για ένα καφέ που πιο πολύ δικαιολογία είναι παρά όρεξη. Θέλουμε να μείνουμε και άλλο στο χώρο για να μην είναι η επίσκεψή μας, φευγαλέα. Καθώς παρατηρώ το χώρο σκέφτομαι την πίστη αυτών των ανθρώπων, που με μια εικόνα στην αγκαλιά, ήρθαν εδώ πάνω για να χτίσουν το ναό της Παναγίας.
Σίγουρα ήθελαν το ναό μακρυά από βλέμματα κατακτητών καθώς οι μνήμες τους ήταν νωπές. Εκεί ψηλά στο Βέρμιο Όρος σίγουρα ένοιωθαν πιο κοντά Της. Αν απλώσεις τα χέρια σου αισθάνεσαι ότι αγγίζεις τα σύννεφα, αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι κοντά σε αυτό που ήρθες να προσκυνήσεις.
Το σούρουπο όμως είναι προ των πυλών και θέλουμε να το απολαύσουμε, καθώς θα κατεβαίνουνε από τη μεριά της Κοζάνης. Μετά από λίγα χιλιόμετρα ο ήλιος αρχίζει να παίζει με τις βουνοκορφές και το θέαμα είναι καταπληκτικό Το χρυσοκόκκινο χρώμα αφήνει ίχνη στα σύννεφα που πάνε να παίξουν μαζί του και ο Μίδας όλο χάρη αποδέχεται τα μικρά μου παιχνίδια με τις στροφές που αργούν να σβήσουν αφού προσπαθώ να τις διαγράψω με όσο πιο μικρή ταχύτητα μπορώ για να καθυστερήσω την κατάβασή μας όσο γίνεται.
Ήταν ένα μικρό προσκύνημα στη Χάρη της και όσοι ποτέ βρεθείτε κοντά στην περιοχή, με μικρή ή μεγάλη πίστη, αξίζει να κάνετε μια μικρή παράκαμψη να θαυμάσετε τις ομορφιές του τόπου μας.



Φωτογραφίες από τη μικρή μας βόλτα:

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/mvCOSE#

8η Πανελλήνια Συγκέντρωση

ΠΑΡΓΑ - ΗΠΕΙΡΟΥ

ΠΑΡΓΑ - BEACH HOTEL

19 -20 Σεπτεμβρίου 2009

Για μια ακόμα φορά περιμένουμε να συναντήσουμε κοινούς φίλους και αγαπημένα πρόσωπα στη Πάργα. Ελπίζουμε ή καλύτερα είμαστε σίγουροι ότι θα περάσουμε ένα φανταστικό τριήμερο δίπλα στη θάλασσα αρκεί να μας κάνει τα χατίρια και ο καιρός της Ηπείρου.

Καλό δρόμο σε όλους μας, ασφαλή και προσεκτική οδήγηση ειδικά στα βρεγμένα κομμάτια. Απαραίτητα καλό ντύσιμο, αδιάβροχα και όλα όσα κρίνονται απαραίτητα για ένα ασφαλές ταξίδι.

Βαρκάδα στον Πηνειό

Στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών μας στο Στόμιο Λάρισας είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή βόλτα μέσα στον Πηνειό.

Η βόλτα αυτή όμως ξεκίνησε "ανάποδα". Από τη θάλασσα ξεκινήσαμε και μπήκαμε στο ποτάμι από την "μπούκα" του ποταμού. Από εκείνο το σημείο που σμίγει το γλυκό με το αλμυρό νερό ξεκίνησε το μικρό ταξίδι μες στο πράσινο μες στη φύση. Μια φύση που δεν μπορεί να αποτυπωθεί στο φακό, αλλά χαράζεται ανεξίτηλα στο μυαλό μας.

Η στάθμη του ποταμού κάνει τη βόλτα μας άνετη και επιτρέπει μικρά σκάφη να φτάσουν μέχρι την εκκλησία της Αγ. Παρασκευής στα Τέμπη.

Ένα μικρό δείγμα φωτογραφιών.

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/WwqQuH#

.

Πρέσπες 29 Αυγ. 2009

Είναι μια από εκείνες τις μέρες που όλα σου φταίνε και που δύσκολα θα βρεις απαντήσεις στα διάφορα ερωτήματα.

Κανείς δεν σε θυμάται, ίσως γιατί δεν φτάνεις τις ιδεολογίες του και κανείς δεν θα προσπαθήσει να σου γεμίσει το κενό που νιώθεις ούτε με ένα τηλέφωνο, έτσι για τα μάτια ή για τα αυτιά, όπως επιθυμείτε!

Καλή μέρα, εσύ χάλια και ο ορεινός όγκος προς δυτικά με πολύ λίγα σύννεφα που σου γνέφουν να πας εκεί να τα πείτε. Δεν ξέρεις αν θες κουβέντα σήμερα αλλά θα το ρισκάρεις.

Βάζοντας τα ρούχα ξανασκέφτεσαι αν θα λειτουργήσεις στο δύσκολο δρόμο αλλά για μια ακόμα φορά δεν αποφασίζεις εσύ, έτσι σου βγαίνει και εσύ απλά υπακούς. Υπακούς ένα κάλεσμα που δεν έχει όνομα, δεν έχει καμιά σημασία απλά σε καλεί.

Το κομμάτι προς Φλώρινα γνωστό, η συνέχεια σε ανεβάζει μέσα στο δάσος δρυός που εναλλάσσεται με την οξιά η οποία βαρέθηκε το καλοκαίρι και θέλει σιγά σιγά να πετάξει τα ρούχα που φορά και να αφήσει τη γύμνια να αναδείξει το μακρύ καλλίγραμμο κορμί της.

Θα το κάνει με μεγάλο ταπεραμέντο και θα αλλάξει πολλά μαγευτικά χρώματα, εγώ την έχω ξαναδεί να το κάνει, άλλα κάθε φορά με μαγεύει και πιο πολύ.

Μετά τον αυχένα της Βίγλας το κατηφορικό κομμάτι θέλει να σε κρατήσει λίγο παραπάνω. Κάθε φορά με προσπερνάς γρήγορα σου φωνάζει, και εσύ από ντροπή αυτή τη φορά θα ελαττώσεις ταχύτητα, θα δεχτείς να κοιτάξεις ξανά και ξανά τις στροφές που σου αποκαλύπτουν νέα χρώματα νέες μυρωδιές νέα σημάδια στην άσφαλτο.

Κάποια στιγμή καθώς βλέπω τις λίμνες μπροστά μου. Με ευχαριστούν για την επίσκεψη και μου υπόσχονται ότι θα με ανταμείψουν για τη βόλτα μου αυτή.

Πρώτη μικρή επίσκεψη στο χωριό Μικρολίμνη. Δίπλα στο δρόμο ο ναός και πιο δίπλα ο καφενές που περιμένει τους επισκέπτες να κάτσουν στο κιόσκι του.

Το δικό μου πρόγραμμα όμως με φέρνει μπροστά στη πλωτή γέφυρα του Αγ. Αχίλλειου Έχω χρόνια να φτάσω εδώ. Μικρές καλημέρες με τους περαστικούς και να ΄μαι πάνω στη γέφυρα να προσπαθώ να αποτυπώσω στο φακό μου το τοπίο.

Τα βήματα μου αργά μα φέρνουν μπροστά από τα χαλάσματα του ναού και η σκιά της μουριάς δέχεται τον επισκέπτη να μείνει να πάρει λίγο από το οξυγόνο της.

Οι εικόνες πολλές και η σκέψη μου αρχίζει να χάνεται μεταξύ του τώρα και του τότε. Γιατί ήρθα εδώ; Τι ήθελα να κάνω σήμερα; Πριν απαντηθούν σβήνουν και ξανά τα βήματα αργά με οδηγούν στο μικρό εκκλησάκι στο μικρό λόφο του νησιού. Η θέα απλά τέλεια, το μυαλό μου χαλαρώνει και απλά κοιτάω.

Κατεβαίνοντας θα πιω έναν καφέ στο μικρό μαγαζάκι και θα φωτογραφίσω τις σκαλιστές πέτρες που στολίζουν το χώρο.

Ο Μίδας τώρα βρίσκεται στο δρόμο προς Ψαράδες και κάτι ακόμα πρέπει να γίνει.

Στην είσοδο του μικρού χωριού παρκάρω και καλημερίζομαι με κάποιον που με πλησιάζει. Τον λένε Δημήτρη είναι από Αθήνα και βρίσκεται με την μηχανή του σε ένα εβδομαδιαίο τουρ.

Αυτό το παιδί πρέπει να με περίμενε....!!! Περπατάμε παρέα και καθόμαστε σε ένα μαγαζάκι. Εγώ τσιπουράκι με τσιρόνια και ο Δημήτρης καφεδάκι. Τα λέμε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Είπαμε σκέψεις, αλλάξαμε συναισθήματα και σίγουρα τα χαμόγελα και ο χρόνος που περάσαμε μαζί εκεί στις Πρέσπες θα μας ξανασμίξουν κάποια στιγμή στο μέλλον.

Να είσαι καλά φίλε, καλή αντάμωση και ραντεβού κάπου σε κάποιο δρόμο. Θα σε καταλάβω από το χαμόγελο και από τα λόγια που είπαμε, θα με καταλάβεις από τα λόγια και το χαμόγελο που είδες....

Φωτογραφίες :

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/TtgLw#slideshow/5375481237314428946

Μοναξιά

Αφιερωμένο σε όλους όσους ένοιωσαν κάποια στιγμή την μοναξιά στα ταξίδια τους...

http://www.blogger.com/video-play.mp4?contentId=fb439aa34849d244&type=video%2Fmp4

Ανταποκρίσεις.....

* Νέα...


1η Ημέρα

Πρωί του Σαββάτου και η σημαία εκκίνησης δόθηκε από την πόλη της Καρδίτσας. Συνάντηση στο σπίτι του Μάκη, πρωινό και φόρτωμα για να φτάσουμε έξω από Καλαμπάκα να συναντηθούμε με το φίλο Κώστα.
Η σιγανή βροχή μας συντροφεύει μέχρι το Μουργκάνι και από ΄κει τα σύννεφα απλώς μας παρακολουθούν καθώς διασχίζουμε τον ορεινό όγκο της Πίνδου για να μπούμε μετά την Τρυγώνα στα τούνελ της Νέας Εγνατίας.
Με χαλαρούς ρυθμούς Ηγουμενίτσα και η πρώτη μεγάλη στάση μας στο πατρικό του Κώστα στον Άγιο-Βλάση.
Ο κυρ-Απόστολος με την κυρία Αρετή μας υποδέχτηκαν και ετοίμασαν για τους κουρασμένους ταξιδιώτες ένα φανταστικό γεύμα.
Μετά το γεύμα και τις ευχές για καλό μας ταξίδι καταλήγουμε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Επιβίβαση στο καράβι 20:00 και όλοι στο σαλόνι προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε τα πράγματα και να βάλουμε μια τάξη στο χώρο μας.
Την ώρα που σας τα γράφω αυτά γύρω μου γίνεται χαμός, λαϊκά και όχι μόνο, δύο λύκεια ξεσαλώνουν στη πίστα και το κέφι ΜΟΥ, υπέροχο!
Επιτέλους, το ταξίδι που προγραμμάτιζα τόσο καιρό άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Η απουσία ενός φίλου μου από την παρέα του ταξιδιού, κάποια στιγμή πήγε να με χαλάσει, αλλά σίγουρα αδερφέ δε θα με θέλεις στεναχωρημένο…
Μια μπύρα ακόμα λοιπόν στην υγεία σου και υπόσχομαι ότι αυτό το δρόμο θα τον ξανακάνουμε ΠΑΡΕΑ!!!

Απολογισμός της ημέρας:
Καρδίτσα – Ηγουμενίτσα 235χλμ.
Κόστος βενζίνης 21,50ευρώ
Συνθήκες διαδρομής: Πολύ καλές

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/102#slideshow/5352233193216082786

2η ημέρα
Σχόλια.......

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/2#slideshow/5353985352795734546

3η ημέρα
Σχόλια.........

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/3#slideshow/5353992635886456946

4η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/4#slideshow/5354972261375628834

5η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/5#slideshow/5357862164412278466

6η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/6#slideshow/5357873026223254114

7η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/7#slideshow/5357885185927836770

8η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/8#slideshow/5357915207274056386

9η ημέρα
Σχόλια...

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/9#slideshow/5357922672860780274

10η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/10#slideshow/5357929405819628178

11η ημέρα
Σχόλια...

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/11#slideshow/5357941842555528482

12η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/12#slideshow/5357946522686631202

13η ημέρα
Σχόλια....

Φωτογραφίες της ημέρας:
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/1302#slideshow/5357955828569041522

Ανταπόκριση από διάφορες πόλεις...

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας στην Ιβηρική Χερσόνησο θα προσπαθήσω να κάνω διάφορες ανταποκρίσεις από πόλεις στις οποίες θα μένουμε.
Εκτός από σχόλια θα έχετε την δυνατότητα να βλέπετε και φωτογραφίες.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό μιας και θα υπάρχει πρόβλημα ασύρματου Ίντερνετ στα διάφορα κάμπινγκ.
Θέλω να πιστεύω πως θα κατορθώσω να σας μεταφέρω μερικές εικόνες από το ταξίδι μας.
Μπορείτε ελεύθερα να σχολιάζετε καθώς η ικανοποίηση μιας τέτοιας προσπάθειας θα είναι η απόδειξη ότι κάποιος τα διαβάζει και τα βλέπει.
Για όσους δεν θέλουν να εκφραστούν δημόσια μπορούν να στείλουν μήνυμα στην παρακάτω διεύθυνση: edgeo@hotmail.com
Εάν βλέποντας τις διαδρομές μας έχετε πληροφορίες που θεωρείτε ότι μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ευχαρίστως θα τις διαβάσουμε.

Καλό μας ταξίδι λοιπόν χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα σε όλα τα παιδιά που δημιουργούν το μικρό μας γκρουπ.
Όρθια και ασφαλή χιλιόμετρα σε όλους μας…!!!

.

Βόλτα στην Ιβηρική Χερσόνησο

Το πλάνο του ταξιδιού μας τώρα λέει, Ελλάδα- Ιταλία- Μονακό - Γαλλία ( μια γεύση, είναι κοντά, μπορούμε να ξαναπάμε) - Ισπανία (κεντρικά) - Γιβραλτάρ (πότε θα ξαναφτάσουμε εκεί;) - (γύρισμα προς ) Νότια Ισπανία - Ελλάδα.

*** Υπάρχει ακόμα το σενάριο για επίσκεψη στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας. Θα το δούμε κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας.

Οι διαδρομές του ταξιδιού:

ΔΙΑΔΡOΜΗ 1η : 1η Ημέρα Σάββατο 27/06
Ξεκινάμε από Ξινό- Νερό μέσω Εγνατία Οδού από Πτολεμαΐδα, Κοζάνη, Σαραντάπορο και φτάνουμε Σοφάδες-Καρδίτσας.
Εδώ θα βρεθούμε με Γιώργο που έρχεται από Αθήνα.
Ο Μάκης-Σταυρούλα, Κώστας-Θώμη θα είναι έτοιμοι και αφού ελέγξουμε, εξοπλισμό και μηχανές μέσω Καλαμπάκας-(Νέα Εγνατία)- Γιάννενα θα καταλήξουμε Ηγουμενίτσα από όπου θα πάρουμε το καράβι 20:00 με προορισμό την Αγκόνα της Ιταλίας.
Μέσα στο καράβι το ταξίδι υπολογίζετε να διαρκέσει περίπου 14-15ώρες.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 2η : 2η Ημέρα Κυριακή 28/06
Από Αγκόνα κατευθυνόμαστε για ALBENGA, η απόσταση είναι περίπου 584χλμ. Η διάρκεια του ταξιδιού εκτιμάτε στις 8ώρες. Ενδιάμεση στάση μπορεί να γίνει στη Bologna και στη Biacenza.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 3η : 3η Ημέρα Δευτέρα 29/06
Από ALBENGA κατευθυνόμαστε προς PERPIGNAN. Η διαδρομή είναι 591χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 9ώρες. Μια ενδιάμεση στάση είναι στην Nice και στο Nimes.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 4η : 4η Ημέρα Τρίτη 30/06
Από PERPIGNAN κατευθυνόμαστε προς ANDORRA. Η διαδρομή είναι 168χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 3ώρες.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 5η : 5η Ημέρα Τετάρτη 1/07
Από ANDORRA κατευθυνόμαστε προς MADRID . Η διαδρομή είναι 613χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 8ώρες. Μια ενδιάμεση στάση είναι στην Lieida και στη Saragossa.

Διαδρομή την 6η Ημέρα Πέμπτη 2/07 δεν έχει. Ξενάγηση στη Μαδρίτη και ξεκούραση.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6η : 7η Ημέρα Παρασκευή 3/07
Από MADRID κατευθυνόμαστε προς SEVILLE. Η διαδρομή είναι 559χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 8ώρες. Ενδιάμεση στάση είναι στην CORDOBA και στo Toledo .

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 7η : 8η Ημέρα Σάββατο 4/07

Από SEVILLE κατευθυνόμαστε προς GRANADA. Η διαδρομή είναι 470χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 9ώρες.

Ενδιάμεση στάση είναι στo GIBRALTAR.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 8η : 9η Ημέρα Κυριακή 5/07
Από GRANADA κατευθυνόμαστε προς VALENCIA μέσω Baza. Η διαδρομή είναι 529χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει περίπου 9ώρες.

Ενδιάμεση στάση είναι στo Murcla.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 9η : 10η Ημέρα Δευτέρα 6/07
Από VALENCIA κατευθυνόμαστε στη BARCELONA. Η διαδρομή είναι 358χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει 5ώρες περίπου.

Ενδιάμεση στάση είναι το Vinaros.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ την 11η Ημέρα Τρίτη 7/07 δεν έχει. Ξενάγηση στη Μπαρτσελόνα και ξεκούραση.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 10η : 12η Ημέρα Τετάρτη 8/07
Από BARCELONA πάμε στην ANTIBES. Η διαδρομή είναι 644χλμ.
Ενδιάμεση στάση είναι στο Montepillier και στη Aix-en-Provence.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 11η : 13η Ημέρα Πέμπτη 9/07
Από ANTIBES πάμε στη Siena.
Η διαδρομή είναι 507χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει 8ώρες. Ενδιάμεση στάση στο Monaco και στη Genova.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 12η : 14η Ημέρα Παρασκευή 10/07
Από Siena πάμε στη ANGONA. Η διαδρομή είναι 240χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει 4ώρες. Ενδιάμεση στάση στη Perugia.

Από Αγκόνα πέρνουμε το καράβι 13:30 και βγαίνουμε Ηγουμενίτσα την επομένη 06:00.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 13η : 15η Ημέρα Σάββατο 11/07
Από Ηγουμενίτσα πάμε στην Καρδίτσα. Η διαδρομή είναι 200χλμ. και εκτιμάται να διαρκέσει 4ώρες.
Διαμονή για τους μακρινούς και τέλος του ταξιδιού....
.
.

.

Νεα ενημέρωση

- Εδώ υπάρχει η νέα βελτιωμένη διαδρομή, έχει βγεί εκτός η Πορτογαλία....

http://docs.google.com/View?id=ddrcv3fv_1f62hxd9w

.

-Εδώ υπάρχει ο χάρτης και οι διαδρομές αναλυτικά...

http://docs.google.com/View?id=ddrcv3fv_2fz5f95g5

.

.
Έχουν βρεθεί όλα τα camping με τηλέφωνα- διευθύνσεις, http://www.eurocampings.co.uk/en/europe/
Επίσης υπάρχουν όλες οι πληροφορίες για τα αξιοθέατα σε όλες τις πόλεις που θα επισκεφτούμε.
Όλες οι παραμονές- διανυκτερεύσεις έχουν προγραμματιστεί να γίνουν σε οργανωμένα camping. Οι τιμές είναι περίπου (20-40ευρώ) για 2άτομα + σκηνή + μοτοσικλέτα.
Σχεδόν όλα διαθέτουν πισίνα και βρίσκονται κοντά σε μεγάλες πόλεις.

Σε κάποιες περιοχές θα υποχρεωθούμε να μείνουμε σε ξενοδοχεία λόγω έλλειψης camping.

Οι αποσκευές που προγραμματίζουμε να έχουμε μαζί μας:

(Κάθε μοτοσικλέτα)

· σκηνή 3-4 ατόμων (για να είμαστε άνετα)

· υπόστρωμα· 1- 2 slipping bang (2ο είναι περιττό) -1 σεντόνι

· 2 αδιάβροχα

· Φαρμακείο (γάζες, μπεταντίν, επίδεσμο, αντισηπτικά, παυσίπονα, αναλγητικά, αλοιφή εγκαυμάτων, χάπια διάρροιας, 2 κομπρέσες στιγμιαίου πάγου, 1 ένεση κορτιζόνης, γάντια 1χρήσης, ψαλιδάκι )

· Νεσεσέρ (σαμπουάν, σαπούνι, οδοντόπαστα, οδοντόβουρτσες )

· 1 ταλκ μεσαίο – χαρτί υγείας

· Ταινία πλαστική
. Δεύτερα κλειδιά μηχανής- συναγερμού
. Φακός (μανιβέλα- led)
. Τσιγάρα (η Ευρώπη έχει πιο ακριβές τιμές)
. 1 μεγάλη πετσέτα & 2 πλαστικές (τύπου ψάθας, για τα μπάνια μας!)
. 1 απορρυπαντικό υγρό μικρό
Ρούχα:

· 2 τζιν παντελόνια (άτομο)

· 3 T-shirt - 2 polo

· Εσώρουχα - 4 ζεύγη κάλτσες

· 2 φούτερ

· Παντόφλες

· 1 σορτς ή κάπρι

· Μαγιό (Ντίνα, μην τα ξεχάσουμε πάλι..)

(δεν πρέπει να καλύψουν πάνω από 40λίτρα τα ρούχα μας...)

Κάποια πράγματα θα είναι κοινά:

· Σπρέι λίπανσης αλυσίδας

· Κιτ επισκευής ελαστικών

· Συλλογή άλεν- κλειδιά για τέντωμα αλυσίδας- πλαστικές γραβάτες- πένσα, κόφτης

· Ιμάντας με καστάνια

· Κομφλέρ αέρα, αμπούλες διοξείδιο
. Πυροσβεστήρας
. Ιμάντες δεσίματος μοτοσικλέτας (καράβι)
. Φορτιστές κινητών τηλεφώνων, φωτογραφικών μηχανών, κά.

( στα σχόλια γράψτε ότι θεωρείτε χρήσιμο)

Κάπως έτσι θα είμαστε φορτωμένοι...
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/IInNnH#
Στο μαύρο σάκο που είναι 50litra μπαίνει όλος ο εξοπλισμός του camping και όχι μόνο...!!!

Ομαδική Οδήγηση:

http://docs.google.com/View?id=dgz3bpnb_8c7q39tg5

Διαβάστε το, μόνο καλό θα μας κάνει...!!!

.

.

Το οδοιπορικό του VIM11

Το ταξίδι που προγραμματίζαμε έγινε και είναι πλέον παρελθόν.
Σίγουρα θα μείνει χαραγμένο για πολλά χρόνια σε όλους εμάς που γίναμε μια παρέα, μια παρέα που την ενώνει το πάθος του ταξιδιού με μοτοσικλέτα.

Θα μου επιτρέψετε πρώτα από όλα να συστήσω τα φιλαράκια μου:

Βαγγέλης-Κατερίνα, Κώστας-Λένα, Μάνος-Βάσω και ο φίλος μου από Γαλλία Michel. Στη φωτο βλέπετε και τον πρόεδρο του Τούρκικου Varadero Club.

Όλα ξεκίνησαν τη Πέμπτη 28 Μαΐου με τον ερχομό του Μάνου-Βάσως το μεσημεράκι ενώ ακολούθησε μετά από ένα 2ωρο και ο ερχομός του Michel, ο οποίος είχε σταματήσει ένα 2ήμερο στα Μετέωρα. Σαν καλός οικοδεσπότης ετοίμασα ένα δείπνο στο φτωχικό μου με συντροφιά μια καταρρακτώδη βροχή. Στην ψησταριά λοιπόν γράφεται όλο το έργο με τον Μάνο να μαθαίνει ελληνικές λέξεις και φράσεις στο Michel ο οποίος παιδιά ασταμάτητα αποθανάτιζε κάθε κίνηση σε 2 φωτογραφικές μηχανές.

Ο επίλογος γράφτηκε νωρίς μιας και έπρεπε στις 02:00 τα άγρια χαράματα να έχουμε το εναρκτήριο λάκτισμα για την εκκίνηση του ταξιδιού.

Οι μοτοσικλέτες φορτωμένες και όλοι παρόντες μπροστά στο ξενοδοχείο Αίθριον περίπου 03:00, ξεκινήσαμε για Έδεσσα - Θεσσαλονίκη. Εδώ να ευχαριστήσω προσωπικά το φίλο μου Γιώργο ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου για την προσφορά του στα δωμάτια των παιδιών!

Το απόβροχο άρωμα και το σκοτάδι που απλωνόταν με διακριτικότητα δημιουργούσε ένα μυστικισμό που απαλά χάιδευε όλες τις αισθήσεις μας. Η οδήγηση χαλαρή και χωρίς να το καταλάβουμε να ΄μαστε στο γνωστό μπουγατσάδικο στα φανάρια του Ωραιόκαστρου για την πρώτη στάση μας. Μετά από πειράγματα και φραπεδιές ανεφοδιασμός στο διπλανό πρατήριο και Εγνατία για κατεύθυνση προς Ξάνθη.

Το λίγο φως που άρχιζε να φωτίζει τον ορίζοντα μπροστά μας ήταν σαν τις εμπειρίες των παιδιών σε ταξίδια στο εξωτερικό, τότε άρχισα πάλι να φέρνω στο μυαλό μου όλα τα πρώτα ταξίδια που είχα κάνει με την Ντίνα. Άρχισα να θυμάμαι τις δυσκολίες, τα απρόοπτα, τα στραπάτσα, τις εκπλήξεις που έχει ο άγνωστος προορισμός και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην επιτρέψω σε τίποτα και κανέναν να χαλάσει αυτό το ταξίδι στους φίλους μου. Είναι φανταστική εμπειρία να ταξιδεύεις με καλή παρέα στο εξωτερικό και γω μέχρι τώρα δεν είχα ποτέ αυτή τη χαρά.

Ο δρόμος γνωστός, ξεκούραστος και ασφαλής μας οδήγησε στην όμορφη Ξάνθη που εκείνη την ώρα (08:15) προσπαθούσε να ξυπνήσει για να μας υποδεχτεί.

Στο μικρό καφενέ στο κέντρο της πόλης 2-3 τηλέφωνα έφεραν στην παρέα μας το Βαγγέλη με την Κατερίνα. Το σκηνικό γνωστό, αγκαλιές ,φιλιά και συστάσεις με τα χαμόγελα, αν και λίγο σφιγμένα, στα χείλη όλων.

Η Τουρκία αν και δίπλα μας χαρακτηρίζεται από πολλούς δύσκολος προορισμός περισσότερο λόγω των εθνικιστικών προκαταλήψεων. Η εμπειρία μου όμως από αυτή τη χώρα είναι τελείως διαφορετική και αυτό, σε μερικές ώρες θα περνούσε και στους φίλους μου. Είναι μια χώρα που προσπαθεί και αυτή να ξεπεράσει εθνικιστικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις και να συνυπάρχει αρμονικά με τους υπόλοιπους λαούς. Έχουν γίνει πολλά βήματα προόδου και σίγουρα χρειάζονται περισσότερα και σίγουρα όχι μόνο από αυτούς, πρέπει και εμείς να αλλάξουμε λίγο το χαρακτήρα μας.

Ξανά λοιπόν στη διαδρομή μας και 10:15 όλες οι μηχανές μπροστά στο χώρο του τελωνείου για τις απαραίτητες διατυπώσεις και ελέγχους. Το πέρασμα στην Τουρκία γρήγορο με άψογη συμπεριφορά απέναντι στους "γιουνάν¨ που με την ελληνική σημαία να ανεμίζει στη μοτοσικλέτα μου επισκεπτόμασταν τη χώρα τους χωρίς προκαταλήψεις και όχι σαν κάποιους άλλους που είχαν κρύψει τις ελληνικές σημαίες και είχαν δημιουργήσει στα διάφορα Forum ένα κλίμα τελείως χαζό και ηλίθιο (ήπιος χαρακτηρισμός). Βαγγέλη, μπράβο σου που με άκουσες και είχες την Ελληνική σημαία στη μηχανή σου και ευτυχώς που κανένας Τούρκος δεν μας πήρε το κεφάλι με χαντζάρα γιατί δηλώναμε πως είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ!!! (Ευτυχώς κάποιοι στενόμυαλοι και ανεγκέφαλοι είδαν πως είναι η φιλοξενία των γειτόνων μας και επιτέλους αφήστε αυτή την καραμέλα στους πολιτικούς, αυτούς τους αρέσει να μασάνε, εμείς ΟΧΙ...!!!).

Η διαδρομή μέσα στην Τουρκία έγινε με χαλαρό ρυθμό για να μπορέσουμε όλοι μας να απολαύσουμε τις ομορφιές και το διαφορετικό που απλωνόταν μπροστά μας. Προγραματισμένη στάση έξω από τη Καλλίπολη πάνω στο λόφο με θέα το στενό πέρασμα. Η Καλλίπολη, (καθαρεύουσα: Καλλίπολις, -λεως), το σημερινό Γκελίμπολου (Τουρκ. Gelibolu), είναι μία πόλη της βορειοδυτικής Τουρκίας. Βρίσκεται στη χερσόνησο της Καλλίπολης (Gelibolu Yarimadasi), με το Αιγαίο Πέλαγος στα δυτικά και τα Δαρδανέλια στα ανατολικά. (Η Χερσόνησος της Καλλίπολης ήταν γνωστή ως Θρακική Χερσόνησος στα αρχαία χρόνια.) Η χερσόνησος κατοικείτο κυρίως από Έλληνες μέχρι την αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, οι Έλληνες εκτοπίστηκαν από τις Οθωμανικές αρχές στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας ή σφαγιάστηκαν, για λόγους εθνοφυλετικής κάθαρσης. Οι Οθωμανοί έστησαν αμυντικές οχυρώσεις στη χερσόνησο με Γερμανική βοήθεια.

Καφεδάκι με μικρή κουβέντα για τις πρώτες εντυπώσεις και αναφορά για την τιμή της βενζίνης καθώς και για τη μετατροπή του ευρώ σε λίρες μας ηρέμησαν λίγο και προσπάθησαν να διώξουν λίγη από την κούραση που είχαμε.

Επόμενη υποχρεωτική στάση στο Eceabat για να πάρουμε το fery για Canakkale. Μικρή ουρά, αναμονή, που πέρασε γρήγορα με τσιγάρο και μικρή επίσκεψη στα μαγαζάκια δίπλα στο δρόμο.

Το πέρασμα απέναντι στοιχίζει 4ευρώ και χρεώνεται μόνο η μοτοσικλέτα. Αποβίβαση στο Canakkale μετά από 10λεπτά και όλοι μαζί κατευθυνόμαστε προς την πλατεία της πόλης.

Το Τσανάκκαλε, (Τουρκιστί Çanakkale) είναι πόλη και λιμάνι της Τουρκίας, στην Επαρχία Τσανάκκαλε, στη νότια (Ασιατική) ακτή των Δαρδανελλίων (ή Ελλησπόντου). Το Τσανάκκαλε είναι η δεύτερη επαρχία (με πρώτη την Κωνσταντινούπολη) της Τουρκίας που έχει εδάφη σε δύο διαφορετικές ηπείρους (Ευρώπη και Ασία). Υπάρχουν πλοιάρια, πορθμεία, που διασχίζουν τα στενά προς τη βόρεια (Ευρωπαϊκή) ακτή. Το Τσανάκκαλε είναι η πλησιέστερη μεγάλη πόλη στη θέση της αρχαίας Τροίας. Το «ξύλινο άλογο» από την πρόσφατη ταινία Τροία εκτίθεται στην ακτή. Το Τσανάκκαλε μερικές φορές καλείται «Τσανάκ».
Οφείλει την ονομασία του από τα περίφημα κάστρα του «Τσανάκ Καλεσί» (που σημαίνει Φρούριο των τσανακίων) από των εκεί από του 1740 κατασκευαζόμενων πήλινων αγγείων. Μέχρι όμως του 1922 το τουρκικό επίσημο όνομα ήταν «Καλέι Σουλτανιέ» ή «Σουλτανιέ Καλεσί» (δηλαδή σουλτανικό φρούριο). Το σύγχρονο όνομα είναι αυτό που καθιερώθηκε από τη σύγχρονη Τουρκία και που ακολουθούν οι Ευρωπαίοι και στη συνέχεια αναφέρεται στους ναυτικούς χάρτες.

Απέναντι από την πλατεία βρίσκεται το γνωστό ψητοπωλείο, όπου έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν με την Ντίνα φανταστικά πιάτα. Η παραγγελία των φαγητών σχετικά γρήγορα και εύκολα μιας και ο κατάλογος είχε φωτογραφίες όλα τα πιάτα.

Μετά το φαγητό και τα πειράγματα το πρόγραμμά μας είχε επίσκεψη στην Αρχαία Τροία, μια επίσκεψη που δεν έγινε όμως ποτέ!

Μετά από ψηφοφορία μπροστά στη διασταύρωση της Τροίας αποφασίστηκε η παράκαμψη του αρχαιολογικού χώρου και η συνέχιση του ταξιδιού μας προς το μέρος του Άσσος.

Δεν θα σχολιάσω την απόφαση των παιδιών θα πω όμως πως το εισιτήριο στον αρχαιολογικό χώρο στοιχίζει 8ευρώ και πως πουθενά δεν υπάρχει κάποια αναφορά για όλα όσα έχουμε διαβάσει στην Ελληνική Μυθολογία ή στην Ομήρου Ιλιάδα - Οδύσσεια. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Για όσους όμως θέλουν να ξαναφρεσκάρουν μερικές γνώσεις σας παραθέτω το παρακάτω σύνδεσμο για ανάγνωση:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%BF%CE%AF%CE%B1

Με θερμοκρασία αρκετά ικανοποιητική για την εποχή συνεχίσαμε το υπόλοιπο της διαδρομής και περίπου 17:30 ήμασταν στο ξενοδοχείο EDEN GARDEN όπου και θα περνούσαμε το υπόλοιπο 3ήμερο του VIM11.

Στην είσοδο υπήρχε επιτροπή υποδοχής και με σχετικά με γρήγορες διαδικασίες παραλάβαμε τα ατομικά μας δώρα, κάρτες συμμετοχής και τα κλειδιά των δωματίων μας.

Το μόνο πρόβλημα στο όλο σκηνικό ήταν το λάθος δωμάτιο που δώσανε στο Μάνο, ενώ είχε κλείσει διπλό κρεβάτι του δώσανε 2μονά! Που πάτε ρε γειτονάκια ανενημέρωτα, το παιδί είναι πάνω στα σιρόπια, γίνονται τέτοια λάθη; (Α, ρε κουμπάρε, έγραψες πάλι...!!!)

Σ΄ όλη αυτή την φασαρία λοιπόν με το Μάνο ξεχάσαμε τον Michel, ο άνθρωπος δεν είχε δωμάτιο και όλο το ξενοδοχείο έτρεχε μα τον Μάνο! (Α, ρε πασιάκα, πάλι έγραψες...!!!)

Τέλος καλό, όλα καλά, βρέθηκαν και τα διπλά, βρέθηκαν και τα χαμένα και όλοι στις ντουζιέρες με μπουρνούζια, πετσέτες για να δροσιστούμε και να διώξουμε τον ιδρώτα του ταξιδιού από πάνω μας. Η συνέχεια δόθηκε μετά από ώρα στο χώρο της πισίνας όπου δειπνήσαμε, είπαμε τα αστεία μας και βρεθήκαμε με τα άλλα παιδιά του club που είχαν ταξιδέψει ακτοπλοϊκός μέσω Μυτιλήνης.

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει να παίρνουμε πρωινό χαλαρά και να μην ακολουθούμε το οδοιπορικό του VIM στην περιοχή του Άσσος, αλλά να επιλέγουμε να κάνουμε μόνοι μας μια βόλτα στη γύρω περιοχή.

Αυτή η βόλτα μας έφερε σε ένα παραδοσιακό οικισμό μέσα σε ελαιώνες οι οποίοι είχαν φυτευτή ¨...από τους παππούδες σας..¨ όπως μας είπε αργότερα ένας νεαρός Τούρκος που με άπταιστα Αγγλικά μας εξυπηρέτησε σε ροφήματα αλλά και σε όλες μας τις ερωτήσεις μας.

Δυστυχώς κανένας μας δεν συγκράτησε το όνομα του χωριού, αλλά ούτε και του παλικαριού, καλή του ώρα όπου και αν είναι, φανταστικός χαρακτήρας και τσοπεράς όπως μου είπε την ώρα που κοιτούσε τις μηχανές μας.

Ένα γεγονός που θα μου επιτρέψετε να αναφέρω είναι η προσφορά ενός καταστηματάρχη ο οποίος όταν άκουσε πως ψάχνουμε να βρούμε Τούρκικα σημαίακια, ξεκρέμασε την σημαία του μαγαζιού του και έστειλε την κόρη του στο σπίτι για να μας φέρει και μιά δεύτερη τις οποίες μας έδωσε χωρίς να δεχτή χρήματα.

Επίσης ζήτησε συγνώμη που δεν είχε και άλλες να μας δώσει! Και αυτά τα συμπεράσματα δικά σας.

Το μεσημέρι μας βρίσκει να έχουμε επιστρέψει στο ξενοδοχείο και να έχουμε βάλει την μοτοσικλέτα του Κώστα για αλλαγή ελαστικών στο υπαίθριο συνεργείο, που είχαν ετοιμάσει οι Τούρκοι διοργανωτές, για όλους εμάς. Η δικιά μου μηχανή, θα έπαιρνε θέση αργά το απόγευμα και έτσι όλη η παρέα, πήγε σε ένα ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα, όπου δοκιμάσαμε θαλασσινούς μεζέδες και φρέσκα ψάρια.

Για τιμές δεν αναφέρω τίποτα γιατί γενικά το φαγητό στη γείτονα χώρα είναι αρκετά φτηνό σε αντίθεση με την τιμή της βενζίνης που άγγιζε το 1,8ευρώ το λίτρο!

Μετά από αυτή τη μικρή παρένθεση όλοι η ομάδα πήρε θέση δίπλα στην πισίνα για φραπέ ¨Θύμιος¨, ναι, αν δεν έχετε μαζί σας σύνεργα για καφέ θα μείνετε μόνο με τον τούρκικο καφέ!

Βρήκα και εγώ έτσι την ευκαιρία να αλλάξω παπούτσια στο Μίδα μιας και θα τα χρειαστεί για το Γύρο της Ιβηρικής σε μερικές μέρες. Οι τιμές των ελαστικών, θεωρήθηκαν πολύ καλές, με κόστος αλλαγής κοντά στα 220ευρώ για τους συμμετέχοντες του VIM.

Αφού τελειώσαμε και με τα επισκευαστικά μας θα έπρεπε να ξεκουράσουμε και λίγο το κορμί μας. Όλοι αυτό είπαμε άλλα λίγοι το κατόρθωσαν, ονόματα δεν λέμε, πρόσωπα δεν θίγουμε...!!!

Το ραντεβού ξαναματαδώθηκε πάλι στην πισίνα αυτή τη φορά όχι για να φάμε, ΟΧΙ, απλά θα τσιμπούσαμε... το βράδυ πρέπει να τρώμε ελαφρά! Και σε αυτό όμως ήμασταν ασυνεπής, φάγαμε το καταπέτασμα, να δοκιμάσω και αυτό, να δοκιμάσω και εκείνο, γίναμε, να μην μπορούμε να σηκωθούμε από τις καρέκλες μας..!!! Α, ρε παίδες, άπαιχτοι είμαστε...!!!

Το καλαμπούρι, τα αστεία και γενικά όλος ο χαβαλές δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια και φράσεις, ψυχή της παρέας ο κουμπάρος μας, γλώσσα δεν έβαλε μέσα...!!!!

The best in παρέα και χωρίς οινόπνευμα, που να σε ποτίζαμε κιόλας... ναι, εμείς ποτιστήκαμε, κλασικά, κανονικά και Ελληνικά, με βότκα και τζιν, κλασικά Ελληνικά ποτά, από τα Duty Free Shop...!!!

Κυριακή πρωί το VIM είχε κανονίσει δύο εκδρομικά. Το πρώτο ήταν για Τροία και το δεύτερο για την Πέργαμο. Από το Σάββατο βράδυ είχαμε δηλωθεί στην κατάσταση του δεύτερου εκδρομικού και έτσι όλοι στις 8:00 το πρωί μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου ή για να ακριβολογώ σχεδόν όλοι..!!!
Ακύρωση της αναχώρησης την προβλεπόμενη ώρα και έτσι όλα καλά, νέα ώρα 9:00 αλλά και πάλι το Ελληνικό στοιχείο ξαναχτύπησε!
Για δεύτερη φορά μέσα σε 1ώρα χάσαμε το γκρουπ μας…!!! Για να μην παρεξηγηθώ όμως και δεύτερη φορά θα πω το εξής:
«..μόνος σου χόρεψε και όσο θέλεις πήδα..», όταν είμαστε γκρουπ ή ανήκουμε σε γκρουπ οφείλουμε να είμαστε συνεπείς.
Δεν γίνεται το γκρουπ να περιμένει, εμείς οφείλουμε να περιμένουμε το γκρουπ, εντάξει ΓΥΝΑΙΚΕΣ;
Το σχόλιο γίνεται προς γνώση και συμμόρφωση και όχι για να την πούμε ή να πικάρουμε κανέναν. Καλό είναι να τα λέμε για να βελτιωνόμαστε όλοι μας και ο υποφαινόμενος μέσα…!!!
Όσοι πείρα και να έχουμε από ταξίδια πάντα θα ανακαλύπτουμε ατέλειες και παραλείψεις πάνω μας.
Συνέχεια λοιπόν προς Αϊβαλί και κάπου μέσα στα έργα του δρόμου, στη σκόνη, στο μποτιλιάρισμα μια μικρή ταμπέλα μας βγάζει αριστερά προς τον ορεινό όγκο του Tahtaci.
Από εκεί ξεκινάει μια φανταστική πράσινη διαδρομή μέσα σε δάση Πεύκης. Οι στροφές διαδέχονται η μια την άλλη και οι εναλλαγές της βλάστησης είναι μοναδική.
Διάσπαρτες στο χώρο τεράστιες ψαμμιτικές πέτρες που το μέγεθός τους σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνούσε και τα ίδια τα δέντρα!
Μια μικρή στάση για νερό μέσα σε αυτή την γραφική διαδρομή και μετά από μισή ώρα βρισκόμαστε να διασχίζουμε την παλιά πόλη της Περγάμου πριν ανηφορήσουμε για την Αρχαία Ακρόπολη.
Η Πέργαμος ήταν μια δοξασμένη και πλούσια πόλη της επαρχίας Τευθρανίας της Μυσίας, στη Μικρά Ασία, και πρωτεύουσα του ομώνυμου Βασιλείου. Βρισκόταν χτισμένη πάνω σε ένα μικρό λόφο 300 μ. υψόμετρο, (από τον οποίο πήρε το όνομά της, που σημαίνει φρούριο ή ακρόπολη), μέσα σε μια εύφορη κοιλάδα που εκτεινόταν προς Δ. μέχρι τις ακτές του κόλπου Ελαίας (σημ. Τσανταρλή) και του Αδραμμυτίου, έναντι της Λέσβου. Η πόλη βρισκόταν ανάμεσα των δύο παραποτάμων του Κάικου, του Σελινούντα και του Κητείου που χάριζαν στη πόλη πλούσια κοιλάδα.
Η ιστορία της πόλης αρχίζει στις αρχές του 4ου αιώνα π.χ και μέχρι την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Κατά την διάρκεια της εκστρατείας εξελίχθηκε σε μια από της σημαντικότερες πόλεις της Μυσίας.
Στα 293 π.Χ., όταν ο βασιλιάς Λυσίμαχος ασφάλισε στο οχυρό του λόφου τους θησαυρούς του και ανάθεσε στο στρατηγό του Φιλέταιρο να τους φυλάει. Ο Φιλέταιρος, μετά το θάνατο του Λυσίμαχου και με τα 9.000 τάλαντα των θησαυρών, ένα ποσό τεράστιο για την εποχή του, ίδρυσε το μικρό κρατίδιο της Περγάμου, που το κράτησε μέχρι το θάνατό του. Ο Άτταλος Α', ο απόγονός του, χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού για να εξωραΐσει την Πέργαμο κι ο Ευμένης ο Β', ο διάδοχός του, έχτισε ένα πλήθος ναών και δημόσιων κτηρίων και ανάμεσά τους το βωμό της Περγάμου.
Η Πέργαμος καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους κι έγινε το μεγαλύτερο εμπορικό, πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο της ρωμαϊκής επαρχίας της Ασίας. Η βιβλιοθήκη της ήταν από τις μεγαλύτερες του κόσμου, αλλά ο Αντώνιος χάρισε τα βιβλία της στη βασίλισσα της Αιγύπτου, την Κλεοπάτρα. Στην Πέργαμο άκμασε και ο διάσημος γιατρός της αρχαιότητας Γαληνός. Μετά την επανάσταση των Περγαμηνών κατά των Ρωμαίων (88) και την επανάσταση του Μακρινού, δολοφόνου του Καρακάλλα (117), η Πέργαμος απογυμνώθηκε από τα αξιολογότερα μνημεία τέχνης τα οποία μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Τον 7ο αιώνα έγινε βυζαντινή επαρχία και στα 1401 καταστράφηκε εντελώς από τον Ταμερλάνο και έμεινε για έναν αιώνα έρημη και ακατοίκητη, μέχρι που στα 1450 οι Τούρκοι ξαναχτίσανε την πόλη στους πρόποδες του λόφου.
Ο σημερινός οικισμός διατηρεί παραφθαρμένα την αρχαία ονομασία που λέγεται Bergama και έχει πληθυσμό περίπου 80.000 κατοίκων.
Δίπλα στην είσοδο λοιπόν, κάτω από τα πεύκα καφεδάκι οι τεμπέληδες και οι φιλοαρχαιολόγοι μέσα στο χώρο που κατά γενική ομολογία ήταν φανταστικός.
Η τεμπελοπαρέα μας δεν έμεινε όμως άπραγη. Γνωρίσαμε και αποκτήσαμε ένα καλό φίλο, τον Δημήτρη. Κωνσταντινοπολίτης παντρεμένος στη Θεσσαλονίκη και ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης στην Πέργαμο με όνυχα και χρυσό.
Μετά τις αγοραστικές δραστηριότητες των γυναικών και όχι μόνο κατεύθυνση για Αϊβαλί.
Οι αρχαίες Κυδωνίες ή Αϊβαλί (τουρκ. Ayvalık) είναι μια πόλη και ένας από τους ασφαλέστερους λιμένες στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Λέσβο . Βρίσκεται στην επαρχία Μπαλικεσίρ και κοντά στην Πέργαμο. Υπολογίζεται ότι έχει περίπου 30.000 κατοίκους, οι οποίοι αυξάνονται κατά την καλοκαιρινή περίοδο λόγω τουρισμού.
Το Αϊβαλί υπήρξε μαζί με άλλες παρακείμενες πόλεις και χωριά ένα από τα πιο ιστορικά κέντρα του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία. Μεγάλο εμπορικό κέντρο, λόγω του λιμένα, είχε ανθρώπινη παρουσία από το 1500 π.Χ.. Η ίδρυση του σύγχρονου οικισμού τοποθετείται μεταξύ του 1570 και του 1580. Οι πρώτοι οικιστές ήρθαν από τα γειτονικά παράλια της Λέσβου, στην προσπάθεια να αποφύγουν τις επιδρομές των πειρατών, και ίδρυσαν οικισμούς στην παραλία, στις θέσεις Χόνδραμμο (Καμπακούμ) και Καμπύλη Άκρα (Εγρί Μποτζάκ).Επειδή όμως και εκεί δεν έπαψαν οι ενοχλήσεις των πειρατών, μετακινήθηκαν προς το εσωτερικό του όρμου, στη θέση όπου βρίσκεται και σήμερα το Αϊβαλί, στο βάθος του ομώνυμου όρμου προφυλαγμένου από τα Μοσχονήσια. Το Αϊβαλί εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα μεγάλης σημασίας εμπορικό κόμβο, που εξυπηρετούσε τα πλοία που έβγαιναν στο Αιγαίο.
Μεγάλη απογοήτευση των γυναικών, τα κλειστά καταστήματα λόγω Κυριακής. Μικρή βόλτα στην πόλη και στάση για απογευματινό καφέ έξω από την πόλη, απέναντι από τα Μοσχονήσια.
Ωραία τοποθεσία, απαλό αεράκι, φοίνικες και επιτέλους μαγαζί που μας σέρβιρε φραπέ. Τα παιδιά όμως δεν έμειναν εκεί, το γλυκάκι πήγε σύννεφο… ωραίες γεύσεις, ανατολίτικες..!!!
Όταν όμως περνάς καλά η ώρα περνάει γρήγορα και το βράδυ μας περίμενε το μεγάλο φινάλε του VIM11.
Η διαδρομή τώρα είναι πιο σύντομη και αφού έχουμε χρόνο μπροστά μας είπα να κάνουμε μια στάση για να ικανοποιήσουμε και τα κορίτσια μας. Στάση σε κατάστημα πάνω στο δρόμο και τα κορίτσια στο στοιχείο τους.
Ο μόνος όμως που απόλαυσε το σκηνικό ήταν ο υποφαινόμενος, σαλονάκι έξω από το κατάστημα και μέσα σε 2λεπτά τσάι με γεύση μήλου…!!! Κόσμος έμπαινε, έβγαινε, ο Θύμιος εκεί σταθερός, τσιγάρο και τσάι, ο καθένας όπως τη βρίσκει!
Το απόγευμα στο τελείωμά του και όλοι η παρέα ή μάλλον όλοι στο χώρο της πισίνας αφού όμως έχουμε κάνει μπανάκι. Φραπές ξανά στο προσκήνιο και δυο λεβέντες προσπαθούν μετά κόπων και βασάνων να φτιάξουν λένε τα PMR τους. Τα σκασμένα σε όλο το ταξίδι ούτε μιλούσαν, ούτε λαλούσαν, μόνο άκουγαν και κόντεψαν να σκάσουν από τη ζήλια τους…!!! Μάνο-Βαγγέλη, ποιος είπε ότι το σύγχρονο είναι και καλύτερο; Α ρε καλώδιο που σας χρειάζεται…!!!!
Με γέλια λοιπόν και πειράγματα πέρασε η ώρα και ήρθε το Grant Finale του VIM. Οι Τούρκοι διοργανωτές ήταν άψογοι και κράτησαν το καλύτερο για το τέλος.
Ευχαρίστησαν και τις 19 συμμετοχές κρατών, απονείμαν σε διάφορες κατηγορίες βραβεία και δώρα όπως και σε όλες τις αποστολές ενθύμιο συμμετοχής.
Μεγάλη φωτογραφία όλων των γυναικείων συμμετοχών και αναμνηστικό φυλαχτό λαιμού σε όλες!
Η βράβευση όμως που έκανε την καλύτερη εντύπωση σε όλους, ήταν αυτή που βράβευσε τα περισσότερα χιλιόμετρα σε κοντέρ μηχανής:
Πολωνός αναβάτης
ΜΚ1 χρώμα χρυσό
Σύνολο χιλιομέτρων: 207.451 χλμ.
Ακολούθησε η παρουσίαση του VIM12 από τους Αυστριακούς. Θα γίνει το δεύτερο δεκαήμερο του Μαΐου το 2010 στις Αυστριακές Άλπεις.
Η βραδιά ήθελε λίγο οινόπνευμα και πολύ γέλιο, μα πολύ γέλιο λέμε!
Η επόμενη μέρα όμως θα ήταν δύσκολη και έτσι μετά τα μεσάνυχτα όλα τα νυχτοπούλια πήγαν στις φωλιές τους. Υπήρξαν όμως και κάποια που είχαν κουρνιάσει νωρίς, όποιος έλειπε έχασε..!!!
Γρήγορο πρωινό την επόμενη και όλοι πάνω στα θηρία για το δρόμο της επιστροφής.
Η επιστροφή μας έγινε χαλαρά με αρκετές στάσεις έτσι ώστε όλοι να νιώσουν άνετα και να μπορέσουμε να σχολιάσουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε!
Στο Τσανάκκαλε έγιναν τα τελευταία ψώνια και το πέρασμα στα σύνορα ήρθε γρήγορα.
Το πρώτο κακό ήρθε όμως μπαίνοντας στην Ελλάδα…!!!
Έπρεπε να αποχωριστούμε με τον Βαγγέλη-Κατερίνα, Μάνο-Βάσω που θα έμεναν τελικά στην Ξάνθη.
Οι υπόλοιπη παρέα συνέχισε με στάση για φαγητό στην όμορφη Καβάλα και απογευματινοβραδινό καφέ στην Έδεσσα.
Με μια σιγανή βροχή να μας συνοδεύει φτάσαμε το βράδυ στην έδρα μας και αφού τακτοποιήσαμε τον Michel στο ξενοδοχείο βρεθήκαμε αγκαλιά με τα παιδιά μας (όσα ήταν ξύπνια)!!!
Για το φίλο μου Michel άφησα να μιλήσω στο τέλος εσκεμμένα για να μπορέσω να εκφραστώ πιο ελεύθερα.
Γνωριστήκαμε από το Varadero International Forum Index και από την πρώτη στιγμή μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη. Πολύ καλοσυνάτος άνθρωπος, προσγειωμένος και πάρα πολύ τυπικός σε όλα του. Ήταν πάντα στην ώρα του και δέχτηκε όλο μου το πρόγραμμα χωρίς την παραμικρή αντίρρηση ή διαμαρτυρία.
Παρά τα χρόνια του ήταν ναι σε όλα, πολύ σταθερός στην οδήγηση, και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη του.
Φίλε μου Michel όπου και να ΄σαι, να ΄σαι πάντα καλά, όρθια και ασφαλή χιλιόμετρα…!!!
Για τα υπόλοιπα φιλαράκια μου θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πανέμορφη παρέα που δημιουργήσαμε.
Γελάσαμε, ήπιαμε, σχολιάσαμε, φάγαμε μα προπάντων είπαμε πως θα ξαναβρεθούμε κάπου εκεί στην εθνική- επαρχιακή οδό να ψάχνουμε να βρούμε όνειρα, αρώματα και γεύσης ζωής!
Τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα!
Να ΄στε πάντα καλά, όρθια και ασφαλή χιλιόμετρα σε όλους μας…!!!

Παλιά είχα αφιερώσει στα παιδιά μου ένα μικρό βιντεάκι, τώρα θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω αυτό το οδοιπορικό στα παιδιά μας, που μας επιτρέπουν και λείπουμε τόσες μέρες μακριά τους…!!!!

Φωτογραφίες του 4ημέρου
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/VIM11#

Φωτογραφίες Κώστας-Λένα
http://picasaweb.google.gr/eftimios68/VIM1102#

.

Σήμερα το απόγευμα θα γίνουν οι τελευταίοι έλεγχοι στις μοτοσυκλέτες μας και αύριο χαράματα (βαθιά) θα ξεκινήσουμε για τη συνάντηση της Τουρκίας.

Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που θα ταξιδέψουν "ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ".

Από Αμύνταιο θα ξεκινήσουμε 4μοτοσυκλέτες τελικά και ελπίζουμε να είμαστε στα σύνορα περίπου 11:00πμ.

Σήμερα γιορτάζει...

Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 274 μ.Χ.
Πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος ο Α’ ο Χλωρός και μητέρα του η Ελένη από το Δρέπανο της Βιθυνίας.
Ο Κωνσταντίνος σε ηλικία 18 ετών έγινε στρατιωτικός και χάρη στην ανδρεία του, προάχθηκε γρήγορα στα ανώτατα αξιώματα του στρατού.
Ο Κύριος θέλοντας να τον βοηθήσει στον αγώνα του κατά του Μαξεντίου και του Λικίνιου, στη συνέχεια σχημάτισε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού με ...την επιγραφή «Έν τούτω Νίκα», προσφέροντάς του ένα ισχυρότατο όπλο για να κατατροπώσει τους εχθρούς του.
Με το χριστιανικό σταυροειδές λάβαρο με το ελληνικό μονόγραμμα «Έν τούτω νίκα», τελικά νίκησε τα στρατεύματα του Μαξεντίου και έπειτα του Λικινίου. Επίσης, ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας που ευνόησε την Εκκλησία, μετά από τρεις αιώνες ανελέητου διωγμού. Μετέφερε την πρωτεύουσα του κράτους του στο αρχαίο Βυζάντιο, και εκεί έκτισε την βασίλισσα των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη.
Λίγο πριν πεθάνει, ο Κωνσταντίνος αξιώθηκε και του Αγίου Βαπτίσματος, και αμέσως μετά είπε: «Νυν αληθει λογω μακαριον οιδ’ εμαυτον, νυν της αθανατου ζωης πεφαναι αξιον, νυν του θειου μετειληφεναι φωτος πεπιστευκα». Τώρα, δηλαδή, σύμφωνα με το λόγο της αληθείας, ξέρω ότι είμαι μακάριος, τώρα έχω γίνει άξιος της αθανάτου ζωής, τώρα έχω πιστέψει πως έλαβα το θείο φως.
Εκοιμήθη σε ηλικία 63 ετών, την 21 Μαΐου 327.
Η Ιστορία ονόμασε τον Κωνσταντίνο Μέγα και η Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και Ισαπόστολο. Ο Κωνσταντίνος ενδιαφέρθηκε πολύ και για τα ιερά σεβάσματα των χριστιανών, για το λόγο αυτό απέστειλε στα Ιεροσόλυμα την μητέρα του, για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Μετά την εύρεσή του, η Αγία Ελένη, αφού διχοτόμησε τις κεραίες του δημιούργησε δύο Σταυρούς εκ των οποίων τον ένα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
Η Αγία Ελένη ήταν αυτή η οποία έδωσε στον Μ. Κωνσταντίνο την πρέπουσα διαπαιδαγώγηση. Άλλωστε, και ο ίδιος την τίμησε, όταν στην μεγάλη πλατεία της Κωνσταντινούπολης έκτισε δύο στήλες, μία δική του και μία της Αγίας Ελένης, που έφερε την επιγραφή: «Είς Άγιος είς Κύριος Ιησούς Χριστός, είς δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν».
Η Αγία Ελένη βοήθησε να χτιστούν οι πρώτοι μεγάλοι ιεροί ναοί της Χριστιανοσύνης. Εκοιμήθη ειρηνικά το 327 μ.Χ. σε ηλικία 83 ετών.


Υ.Γ.
Χρόνια σου Πολλά ΓΥΝΑΙΚΑ, καλά μας ταξίδια και πάντα γερή και δυνατή....

Θύμιος

Μαμά, Χρόνια σου Πολλά...

Αποστόλης

Έφη

Χρήστος

Γιώργος

Αφιερωμένο

http://www.youtube.com/watch?v=AX8GCbYVJU4

.

Διάσχιση Πίνδου 1-3 Μαΐου

Παρασκευή 1η Μάη, ο ουρανός της περιοχής μου φορτωμένος με κατάλευκα σύννεφα και ο Μίδας φορτωμένος περιμένει έξω να με οδηγήσει σε ένα τριήμερο εμπειριών, αισθήσεων και νέων αποκαλύψεων.
Το δρομολόγιο γνωστό, το αδιάβροχο φορεμένο και μια κρύα δυνατή βροχή με συντροφεύει από την Κοζάνη προς Γρεβενά. Η Νέα Εγνατία ακόμα ημιτελής και εγώ μετά το τελείωμά της μέσα στις στροφές προσπαθώ να σκαρφαλώσω τον Μίδα προς Μηλιά. Τα μάτια μου πλημμυρίζουν αρώματα και εκείνο το γνώριμο "...πάλι μόνος μες στη βροχή.." μου κρατάει συντροφιά μέχρι να ΄ρθει το χιόνι! Ναι, καλά διαβάζεται, 1Μαγιάτικο χιόνι, φρεσκότατο, έχει ντύσει τα έλατα και δημιουργεί ένα τοπίο μαγευτικό.
Οι στροφές διαδέχονται η μία την άλλη και χωρίς να το καταλάβω είμαι στον αυχένα του Μετσόβου που προσπαθεί να με κρατήσει εκεί, τα σύννεφα όμως που έχουν κρύψει το τοπίο και η χαμηλή θερμοκρασία (2,3 οC) με διώχνουν ευγενικά.
Ξανά Νέα Εγνατία, βροχή στο ενδιάμεσο των τούνελ και το κοντέρ έχοντας πλέον 186χλμ. με σταματάει στη διασταύρωση Ιωαννίνων - Άρτας για την πρώτη στάση. Ο Μίδας με αμόλυβδη και γω με φραπέ και τσιγάρο βλέπουμε τον ουρανό να ανοίγει και να υπόσχεται καλύτερες ώρες ταξιδιού.
Ο δρόμος με φέρνει δίπλα στο Λούρο ποταμό και κατηφορίζουμε παρέα, αυτός για τον Αμβρακικό κόλπο και γω για την Άρτα.
Η πόλη της Άρτας είναι η αφετηρία του εκδρομικού του Varadero Club και περιμένω να βρεθώ εκεί με τα υπόλοιπα παιδιά.
Το ρολόι δείχνει 1 το μεσημέρι, αφήνω τα μπαγκάζια στο ξενοδοχείο και βγαίνω για μια μικρή γνωριμία με το κέντρο της πόλης.
Ξανά στο Μίδα κατεύθυνση προς Αμφιλοχία και στα 15χλμ. το χωριό Μενίδι δίπλα στη θάλασσα. Η παρέα ήρθε από Αθήνα και μετά τα φιλιά και τα καλώς βρεθήκαμε, πήραμε αγκαλιά γαρίδες, σουπιές, καλαμάρια, μπακαλιαράκια και τα ποτίσαμε με ουζάκι, Σπύρο, είπαμε, από ένα, οδηγούμε...!!!
Το βράδυ μας βρήκε να τα λέμε στην πλατεία της Άρτας και να σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα που θα ήταν και η πιο φορτωμένη από χιλιόμετρα και διαδρομές.
Σάββατο πρωί και ο δρόμος στο χάρτη δείχνει Βουργαρέλι, ένα χωριό που εμφανίζεται μπροστά μας μετά από 35χλμ. γραφικής διαδρομής στα 450μ. εκεί που αρχίζουν τα Τζουμέρκα.

Ο καιρός φανταστικός και οι εικόνες εναλλάσσονται μπροστά μας καθώς τώρα σχίζουμε τα Τζουμέρκα με κατεύθυνση προς Άγναντα, Πράμαντα για να καταλήξουμε στα παραδοσιακά χωριά Σιράκο και Καλαρίτες.

Σε αυτά τα δύο χωριά η πέτρα από το έδαφος καταλήγει στις στέγες των σπιτιών δημιουργώντας ένα παζλ παστέλ χρωμάτων μέσα στην καταπράσινη φύση που καλωσορίζει τους επισκέπτες.

Οι επισκέπτες μπορούν να διαβούν στα σοκάκια μόνο πεζοί και όλες οι μεταφορές προϊόντων και υλικών γίνονται με μουλάρια. Γύρω από τα χωριά κρεμασμένοι πάνω από τις χαράδρες βρίσκονται αρκετοί καταρράχτες που στέλνουν τα αφρισμένα τους νερά στον Άραχθο ποταμό.

Αρκετά μοναστήρια προσηλυτίζουν το βλέμμα και μετατρέπουν την εικόνα σε αγαλλίαση ψυχής και πνεύματος.

Στα στενά περάσματα των λαξευμένων βράχων βλέπεις πόσο αγωνίστηκαν αυτοί οι άνθρωποι για να μπορέσουν να δαμάσουν τα θεόρατα βουνά που φιλοξενούν τα κοπάδια τους και τα σπίτια τους όπου γέννησαν και μεγάλωσαν τα παιδιά τους. Παιδιά που σίγουρα δεν παρέμειναν στα χωριά τους αφού αυτή η χώρα ξέρει καλά να τιμωρεί την επαρχία και ξέρει ακόμα καλύτερα να μετατρέπει την ιστορία ενός τόπου σε εξοχικά.

Στους Καλαρίτες εκτός από τη φανταστική θέα, απολαύσαμε και την τοπική κουζίνα που προσπάθησε να μεταφέρει στον ουρανίσκο μας όσο καλύτερα μπορούσε ο φιλότιμος και ευγενικός ταβερνιάρης. Πρόσχαρος και φιλικός δέχτηκε να μας εξυπηρετήσει και να μας γλυκάνει στο τέλος του γεύματος με γλυκά του κουταλιού και να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι το χαμόγελο αυτών των απλών ανθρώπων έχει άλλη χάρη και έκφραση!

Προσπαθώντας τώρα να βρούμε πέρασμα μέσα στα βουνά για να φτάσουμε κοντά στην Νέα Εγνατία και αφού ταλαιπώρησα με δικό μου λάθος τα παιδιά, χαράξαμε πορεία για Προσήλιο- Ανατολική.

Το τοπίο συνεχίζει να ταλαιπωρεί τα μάτια μας βάζοντάς μας να παίξουμε αυτό το αήττητο παιχνίδι των αισθήσεων. Παιχνίδι που έχει μόνο έναν παίχτη, την ΦΥΣΗ, εμείς απλά συμμετέχουμε σαν πιόνια, κινούμαστε μέσα σε αυτή με ανοιχτό το στόμα, τη μύτη, τα αυτιά και προσπαθούμε να ρουφήξουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Κάθε στροφή του δρόμου μας αποκαλύπτει και κάτι διαφορετικό, τίποτα δεν είναι ίδιο και σίγουρα το μυαλό μας δεν θέλει να τα ταξινομήσει, απλά αφήνει όλες αυτές τις εικόνες και τα αρώματα διάχυτα μέσα μας. Δεν μπορώ να περιγράψω χρώματα, αυτό το πράσινο δεν μοιάζει με κανένα άλλο πράσινο που έχετε, που έχουμε δει. Σίγουρα αυτές οι γυμνές πέτρες των κορυφών που κάνουν παρέα μόνο με το χιόνι, τη βροχή και τον άνεμο, ακόμα και αυτές έχουν πολλές ιστορίες να μας πουν. Ιστορίες για βοσκούς και βοσκοπούλες που περπάτησαν εκεί πάνω για να θαυμάσουν από ψηλά αυτό το βασίλειο των χρωμάτων και να το τραγουδήσουν με τα Δημοτικά μας τραγούδια.

Κατηφορίζοντας από τα 2048μ. υψόμετρο διασταυρωνόμαστε με τον Άραχθο ποταμό. Τα αφρισμένα του νερά προσπαθούν να τρομάξουν τις διάσπαρτες πέτρες που βρίσκονται στο διάβα του έτσι ώστε να φτάσει γρήγορα στην Τεχνητή Λίμνη για να ηρεμήσει και να γαληνέψει.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με μας, που προσπαθούμε να καθυστερήσουμε, όσο γίνεται την κατάβαση από τα βουνά. Αυτά τα βουνά που μας μάγεψαν. Τώρα μικρές κρυφές ματιές στους καθρέφτες κάνουν το μυαλό να θέλει να γυρίσει πίσω, πίσω σε αυτή τη φύση που είναι άγρια άλλα και ήρεμη μαζί. Σε αυτή τη φύση που διαθέτει λίγα άλλα έχει τόσα πολλά να δώσει σε κάθε επισκέπτη.

Πρέπει όμως να συνεχίσουμε. Βενζίνη στο Δροσοχώρι, τα αδιάβροχα πάνω από τις στολές και μέσα από μια καταρρακτώδη βροχή πλώρη για την Πύλη Τρικάλων.

Τα περάσματα μέσα από τα τούνελ είναι τα μόνα στεγνά σημεία της διαδρομής. Η μεγάλη σήραγγα Μετσόβου 4χλμ. μας βγάζει στο Δήμο Μαλακασίου και μετά από ένα γρήγορο πέρασμα από Τρυγώνα- Μ. Κερασιά (Γιάννη δεν θα ξανατρέξεις έτσι άλλη φορά!!!) φτάνουμε στο Μουρκάνη όπου ο φίλος και μέλος της Λέσχης Βαγγέλης περιμένει υπομονετικά τους τρελούς των βουνών.

Επόμενη στάση μέσα στα Τρίκαλα όπου ένας άλλος τρελός Βαγγέλης περιμένει να μπει στην παρέα μας (αυτός ξέρει γιατί, εμείς ξέρουμε γιατί, αν θέλετε και σεις να μάθετε, ελάτε στην παρέα μας) και όλοι μαζί μετά από 19χλμ. καταλήγουμε στην Πύλη για ξεκούραση.

Το βράδυ μας βρίσκει όλους μαζί στο cafe του ξενοδοχείου να λέμε και να ξαναλέμε πόσο φανταστική ήταν η μέρα που ακόμα δεν είχε τελειώσει. Όλοι προσπαθούσαμε μέσα από επιφωνήματα θαυμασμού να αποδώσουμε αυτή την ομορφιά που είχε απλωθεί μπροστά στα μάτια μας πριν λίγες ώρες. Αυθόρμητα αποφασίστηκε η επανάληψη αυτού του εκδρομικού κάποια άλλη στιγμή, αφού όλοι μας εισπράξαμε απλόχερα όλα αυτά που μας πρόσφερε η φύση της Πίνδου, μια φύση, που σίγουρα έχει πολλά ακόμα να δώσει και πάρα πολλά να δούμε!

Το σκέλος της τελευταίας μέρας ήταν η περιοχή των Τρικάλων με μικρές διαδρομές στη γύρω περιοχή αφού το πρωί επικεντρωθήκαμε στους βράχους των Μετεώρων.

Αυτοί οι βράχοι που όσες φορές και να τους δεις μόνο σεβασμό και δέος θα σου προσφέρουν. Σεβασμό στη μητέρα φύση που σμίλεψε με νερό και αέρα αυτούς τους βράχους και σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους που τους κατοίκησαν. Δήλωσαν ερημίτες και καλόγεροι αλλά σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι ήταν κάτι παραπάνω. Ήταν άνθρωποι που θα έκαναν τα πάντα για την πίστη τους, μια πίστη, που για να την διαφυλάξουν, την ανέβασαν πάνω εκεί σε αυτές τις μύτες, για να μην μπορεί χέρι ανθρώπινο να τις μολύνει. Όσοι δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να ανέβουν ψηλά θεωρώντας ότι δεν είναι άξιοι στα μάτια του Θεού σύρθηκαν ταπεινά στις μικρές σπηλιές και εκεί δοκίμασαν την πίστη τους.

Μια πίστη που σίγουρα σήμερα είναι πιο εμπλουτισμένη, με δορυφορικά πιάτα, κινητά τηλέφωνα και χίλιες δυο ανέσεις κάνοντάς μας να χάνουμε τον προσανατολισμό μας. Σήμερα ο χώρος πίστης και λατρείας μεταμορφώθηκε σε εμπορεύσιμο εκδρομικό, πάμε να ΔΟΥΜΕ και να ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ, όλα σήμερα έχουν τιμή!

Επισκεφθήκαμε τη Μονή του Αγ. Στεφάνου όπου φυλάσσετε η Κάρα του Αγίου και προσπάθησα να ανάψω ένα κερί για τα παιδιά μου, αποφεύγοντας διακριτικά να συμμετάσχω σε αυτό το πανηγύρι των φωτογραφιών και βίντεο που διαδραματιζόταν μέσα στο μοναστήρι από εκατοντάδες made in China επισκέπτες.

Η βόλτα μας συνεχίστηκε περιφερειακά στους βράχους των Μετεώρων για να καταλήξουμε όλα τα παιδιά μεσημέρι πλέον μετά την Διάβα στο ταβερνάκι του κυρ-Κώστα.

Σούβλες με ψητά επιστρατεύτηκαν να ικανοποιήσουν την όρεξή μας αν και όλοι ήμασταν χορτάτοι. Είχαμε όλοι χορτάσει φύση, τοπία, δέντρα, πράσινο, πέτρα, στροφή, βροχή, ήλιο, επαρχία, σύννεφα, αέρα, χώμα, νερό, βράχια, χιόνι, χαμόγελα, ναι τα άφησα τελευταία γιατί σε όλων μας τα πρόσωπα μόνο χαμόγελο έβλεπες όλες τις ημέρες.

Και σίγουρα τώρα που με διαβάζουν τα φιλαράκια μου, χαμόγελο έχουν στο πρόσωπό τους, να ΄στε καλά παιδιά, πάντα τέτοια, όρθια και ασφαλή χιλιόμετρα σε όλους μας!

Μερικές φωτογραφίες από την φανταστική διαδρομή στην Πίνδο:

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/13#slideshow