Ένα Ιστολόγιο για ταξίδια με μοτοσικλέτα...

...κι ήρθε κι από την Πρέσπα, τον τόπο το νησόχτιστο και σα ζωγραφισμένο, τη λίμνη την αξέχαστη με τα δασά λιβάδια, με τα μεγάλα τα βουνά τα λογγωμένα γύρω...

Κωστής Παλαμάς (Η φλογέρα του Βασιλιά)

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Αράχοβα

   Το ραντεβού για την μονοήμερη εκδρομή στην Αράχοβα δόθηκε στο 19ο χλμ. της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας 8:30 το πρωί της Κυριακής 28 Μαρτίου.
  Είχε προηγηθεί μια όμορφη μέρα, παρέα με φίλους στην Αθήνα, καθώς είχαμε και την Γενική Συνέλευση της Λέσχης μας.
  Μετά την Γ.Σ. μας πήγαμε με τα φιλαράκια για ποτό και κουβέντα στην Γλυφάδα και φροντίσαμε να μην το ξενυχτήσουμε, γιατί η επόμενη μέρα, ειδικά για εμάς, θα ήταν λίγο κουραστική, αφού θα έπρεπε να συνδυάσουμε και την επιστροφή μας.
   Ο καιρός καλός και η παρέα μας μεγάλη. Το δρομολόγιο δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο αν εξαιρέσουμε τον πολύ δυνατό άνεμο σε κάποια σημεία της διαδρομής.
   Φτάνοντας έξω από την Λειβαδιά κάναμε δεξιά προς Τιθορέα. Εκεί, όλοι η παρέα ήπιαμε  καφέ κάτω από τον τεράστιο πλάτανο που βρίσκεται φυτεμένος  από το 1887.
   Τα πειράγματα και οι νέες συστάσεις είχαν την τιμητική τους, αφού η παρέα μας συνέχεια μεγαλώνει. Η επόμενη στάση μας είχε προγραμματιστεί στο όμορφο χωριό της Αγώριανης σκαρφαλωμένη στην πλαγιά του Παρνασσού.
   Τεράστια πλατάνια στην πλατεία του χωριού μας υποδέχτηκαν και καθώς ήταν γυμνά από φύλα άφηναν τον ήλιο να παίζει με τα πρόσωπά μας.
   Ένα μεγάλο τραπέζι στην γωνιά της πλατείας στρώθηκε ειδικά για εμάς αφού ήμασταν και οι μόνοι που θα γευματίζαμε έξω.
   Η εξυπηρέτηση ήταν άψογη και το σέρβις πολύ καλό. Δοκιμάσαμε κάποιες σπεσιαλιτέ και σαν καλή αναβάτες περιορίσαμε το αλκοόλ στο 1ποτήρι, αφού θα πρέπει πάντα να δείχνουμε το καλό παράδειγμα σε όλους όσους μας γνωρίζουν.
   Ένα από τα καλά των οργανωμένων κλαμπ είναι το "ελεύθερο πνεύμα" και όχι το "θολωμένο μυαλό". Γι΄ αυτό το λόγο θα πρέπει πάντα να υπάρχει "μέτρο" και όχι "τέρμα γκάζι".
   Δυστυχώς σε αυτό το σημείο η δική μας συμμετοχή έπρεπε να λάβει τέλος, αφού ο δρόμος της επιστροφής μας περίμενε και σίγουρα ήταν μακρύς.
   Υπόσχεση να ξαναβρεθούμε σε επόμενο εκδρομικό και σίγουρα η ώρα του χαιρετισμού είναι δύσκολη, με φίλους που έχεις δυνατότητα να συναντάς λίγες φορές, λόγο απόστασης.
  Η παρέα συνέχισε για Αράχοβα και όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες πέρασαν υπέροχα....!!!!
Με χαρά συναντήσαμε παλιούς γνωστούς, γνωρίσαμε νέους φίλους και περάσαμε τέλεια.

Καλά χιλιόμετρα σε όλους μας.....

 
Φωτογραφίες από την μονοήμερη εκδρομή στην Αράχοβα μπορείτε να δείτε...  ΕΔΩ

Ένα πολύ καλό του φίλου Πάρη, μπορείτε να δείτε ... ΕΔΩ 
.
.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Γύρος Λίμνης Σερβίων

   Το Varadero Club Hellas θέλοντας να ενισχύσει τα εκδρομικά στα οποία θα έχουμε συμμετοχές και από την επαρχία, στα μονοήμερα, μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε τα «εκδρομικά Βορείου Ελλάδος».


   Γύρος Λίμνης Σερβίων λοιπόν και το ξεκίνημα έγινε από την πόλη της Κοζάνης. Πήραμε το πρωινό μας καφεδάκι και επόμενη στάση στην Αιανή.
  Μπροστά στον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και περάσαμε στα ενδότερα για μια πολύ καλή ξενάγηση στο χώρο.
  Είχαμε την τύχη στην είσοδο να γνωρίσουμε την διευθύντρια του μουσείου κυρία Γεωργία Καραμήτρου - Μεντεσίδη που είναι και η πρώτη αρχαιολόγος που ξεκίνησε τις ανασκαφές στην περιοχή.
  Ο χώρος άριστα προσεγμένος και όλα τα εκθέματα βρίσκονται κάτω από συνεχείς επίβλεψη θερμοκρασίας και υγρασίας.
  Πλούσιο έντυπο υλικό δόθηκε κατά την αναχώρησή μας και μεταβιβάστηκε στη λέσχη μας για την ενημέρωση και των υπολοίπων μελών μας.
  Από την παλιά γέφυρα περάσαμε απέναντι προς Αυλές, Γούλες και κατευθυνθήκαμε στην όμορφη πόλη του Βελβεντού.
  Στάση στο δεύτερο κομμάτι της εκδρομής και όλος ο κόσμος μέσα στο Λαογραφικό Μουσείο για την απαραίτητη ξενάγηση στο παλιό αρχοντικό. Είδαμε αντικείμενα, ενδυμασίες και ακούσαμε ένα σωρό όμορφα πράγματα για το πώς ήταν η ζωή τα παλιά χρόνια. Κάποια από τα αγόρια μας είχαν τέτοια βιώματα, όπως μας είπαν και έτσι πρόδωσαν την ηλικία τους που προσπαθούν επιμελώς να κρύψουν κάτω από τις cordourες τους… ας προσέχατε…!!!!
  Φεύγοντας έπρεπε να διασχίσουμε 2σοκάκια για να βρεθούμε στην πλατεία λίγα μέτρα πιο πάνω και κάποια αγόρια φρόντισαν να χαθούν και να καθυστερήσουν ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ το καφεδάκι μας.
  Το επόμενο κομμάτι του εκδρομικού είχε επίσκεψη στον Υδροηλεκτρικό Σταθμό Πολυφύτου. Με κατεύθυνση από Βελβεντό προς Ριζώματα περάσαμε πάνω από το φράγμα του ποταμού και βρεθήκαμε στις τεράστιες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.
  Το προσωπικό φιλικότατο μας πήγε σε όλες τις εγκαταστάσεις και μας ενημέρωσε για τον τρόπο λειτουργίας και την διαδικασία παραγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος.
  Μετά τα Ριζώματα ο δρόμος μας ανέβασε στα 1010μ. υψόμετρο όπου υπάρχει και το ομώνυμο ταβερνάκι.
  Η συνέχεια γνωστή, με τα μαχαιροπίρουνα να δίνουν το ρυθμό και ΄μεις να προσπαθούμε να πείσουμε το αφεντικό της ταβέρνας να σταματήσει τα κεράσματα… ματαίως βέβαια, αφού οι απλοί αυτοί άνθρωποι, έχουν τον δικό τους κώδικα φιλοξενίας, ¨εγώ κερνάω, εσύ άμα θες, μην πίνεις…¨.
  Το μόνο κακό στο όλο σκηνικό, ήταν που όταν ανεβαίναμε και κατεβαίναμε από το βουνό χρειάστηκε να πατήσουμε και λίγο χώμα. Θα πείτε τώρα που είναι το κακό, αφού τα θηρία πάνε και σε χώμα. Τα θηρία πάνε, ο Κυριάκος δεν πάει, για να μην λερώσει το εργαλείο… Φίλε και πλέον μέλος του Club μαζί μας αφού έμπλεξες από αυτά δεν θα γλυτώνεις…
  Έξω από Βέροια σταματήσαμε για καφέ και χαιρετισμό αποχώρησης και διαπιστώσαμε, με μεγάλη έκπληξη μας, πως είχαμε ξεχάσει να ταΐσουμε τον Νίκο.
  Νίκο, χίλια συγνώμη βρε φίλε, δεν προσέξαμε πως είχες παραγγείλει μόνο μια μερίδα φαγητού στην ταβέρνα… Ευτυχώς βρήκαμε καντίνα και έφαγε το παλικάρι μας αλλιώς θα έκανε το ταξίδι επιστροφής νηστικός…!!!
  Να, αυτά μπορείς να πάθεις αν δεν οργανώνεις καλά τα εκδρομικά… Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα ήθελα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη για όλες αυτές τις παραλείψεις, για την ταλαιπωρία όλων των παιδιών πάνω στα βουνά αλλά ούτε κι εγώ βρε παιδιά ήξερα πως είναι τόσο ωραία….!!!
  Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας πω να ξυπνήσετε νωρίς για να αρχίσετε να τρέχετε σε μουσεία, βουνά και εργοστάσια ψάξτε για καμιά καλή δικαιολογία…


Να ΄στε όλοι καλά και όρθια, ασφαλή χιλιόμετρα σε όλους…


Συμμετοχές:
Νίκος
Γιώργος
Τέλης
Λάζαρος
Κυριάκος
Βασίλης
Νίκος
Θύμιος       (καλά, δεν είχαμε καμιά γυναίκα μαζί μας..??? ντροπή μας…!!!)


Φωτογραφίες από την εκδρομή θα δείτε.... εδώ
.
.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Γύρος Λίμνης Σερβίων

Πρόγραμμα

Από Κοζάνη κατεύθυνση για την Αιανή

Επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αιανής:

http://www.mouseioaianis.gr/#myGallery1-picture(3)

Από την Αιανή περνάμε απέναντι στο Ρύμνιο και κατευθυνόμαστε προς Σέρβια μέσω Γούλες και Αυλές.

Η συνέχεια θα μας βρει στο ιστορικό κέντρο της πόλης του Βελβεντού όπου θα επισκεφτούμε το Λαογραφικό Μουσείο:

http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1690464

Από Βελβεντό πάμε προς φράγμα Πολυφύτου όπου θα προσπαθήσουμε να δούμε το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο και να φωτογραφηθούμε στο φράγμα.

Πορεία προς Δάσκειο και Ριζώματα όπου θα γευματίσουμε.

Απογευματινό καφέ στη Βεργίνα και αποχαιρετισμός των συμμετεχόντων.

***

Όλοι οι αναβάτες οφείλουν και καλό θα είναι να έχουν μαζί τους και τα αδιάβροχα.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6936807860

.

.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Γύρος Λίμνης Σερβίων – Φράγμα Πολυφύτου


Γύρος Λίμνης Σερβίων – Φράγμα Πολυφύτου

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Σημείο Συνάντησης:

40΄18,34Β

21΄47,03 Ε

Καφέ Anastazia

(Μικρό κύκλο, είσοδο από Κοίλα)

09:00-10:00

Η "Τεχνητή λίμνη Σερβίων" δημιουργήθηκε μετά το 1973 όταν γέμισε η λεκάνη του ποταμού Αλιάκμονα μετά την κατασκευή του φράγματος "Πολυφύτου" που βρίσκεται στα όρια των Ιμέρων (Δ. Δ. Σερβίων) και του Δήμου Βελβεντού. Το υδροηλεκρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ (τρεις μονάδες των 125 ΜV) βρίσκεται κοντά στον εγκαταλειμμένο οικισμό Πολύφυτο του Δήμου Βελβεντού.


Αξιοθέατα- οικοτουριστικές υποδομές

Ο Διευρυμένος Δήμος Σερβίων παρουσιάζει επιγραμματικά τα παρακάτω τουριστικά αξιοθέατα και άλλα ενδιαφέροντα:


Την μοναδικού κάλους Υψηλή Γέφυρα Σερβίων πάνω από την τεχνητή λίμνη που ενώνει την βόρεια και νότια ακτή της , που η θέα της από το χωριό Νεράιδα αλλά και μακρύτερα από όλες τις περιμετρικά ορεινές περιοχές μένει αξέχαστη στον καθένα.


Το μοναδικό στη δυτική Μακεδονία Βυζαντινό κάστρο (βυζαντινή ακρόπολη) με πύργους και δύο σειρές τειχών (6ος- 11ος αιώνας). Καθώς και το άγνωστο (ίσως ακόμα και στις αρμόδιες υπηρεσίες) κάστρο των Λευκάρων.


Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες με πολύ σημαντικές τοιχογραφίες (στα Σέρβια , το Τριγωνικό, το Πλατανόρρευμα, το Προσήλιο, το Πολύρραχο, τα Κρανίδια, τις Γούλες )


Τα ερείπια της Μεγάλης βασιλικής (11ος αιών) που πιθανότατα ήταν ο επισκοπικός ναός της επισκοπής Σερβίων της μετέπειτα Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης.


Σπηλαιοεκκλησιές με βυζαντινές τοιχογραφίες.


Αξιοθαύμαστους γεώτοπους οι οποίοι προτάθηκαν σε διεθνές συνέδριο ( Λέσβος 1997) για να αναγνωρισθούν ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς προστατευόμενα από την ΟΥΝΕΣΚΟ.


Οι γεώτοποι είναι:


α) Τέσσερα εντυπωσιακά φαράγγια, δύο εκατέρωθεν του λόφου των βυζαντινών μνημείων Σερβίων, ένα στο Προσήλιο και ένα νότια της Μεσιανής- Βαθυλάκκου.

β) Πολλά μεγαλόπρεπα ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα βράχια που συνδέονται με θρύλους και παραδόσεις «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» «Μαρμαρωμένος δεσπότης», «Αετός», «Αρκούδα» κλπ.

γ) Το μεγάλο γεωλογικό ρήγμα, του οποίου το μέτωπο διακρίνεται εντυπωσιακά σε πολλές θέσεις των Σερβίων, και είναι ιδανικό για επίδειξη σε επισκέπτες και ιδιαίτερα σε μαθητές και φοιτητές.

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Βέροια-Νάουσα 28/2/10


Τελευταία μέρα Φεβρουαρίου και η αναμενόμενη συνάντηση με φίλους στην Βέροια έφτασε.

Πρωινές θερμοκρασίες κάτω από 10βαθμούς άλλα η πρόγνωση για το υπόλοιπο της ημέρας δεν μας απασχολούσε ιδιαίτερα αφού έδινε συννεφιά, με 15βαθμούς θερμοκρασία.

Η κίνηση πάνω στην Εγνατία καθώς προσεγγίζαμε την Βέροια καλή και ένας λαμπρός ήλιος μας υποδέχτηκε καθώς μπαίναμε στην πόλη.

Το πρόγραμμα ήταν λυτό καθώς θέλαμε να χαρούμε την παρέα και όχι να γράψουμε πολλά χιλιόμετρα.

Η παρέα μας πήρε τον καφέ απέναντι από την Πλατεία Εληάς. Εκεί γνωρίσαμε τους νέους φίλους Κυριάκο, Λάζαρο και Βασίλη. Παιδιά χάρηκα για την γνωριμία και ελπίζω το κοινό μας πάθος-αγάπη να μας κάνει να ξανανταμώσουμε σε κάποια άλλη συνάντηση-εκδρομικό.

Με τις μοτοσικλέτες περάσαμε από την Πλατεία Ωρολογιού στο Δικαστικό Μέγαρο και στην σύντομη στάση μας φωτογραφηθήκαμε και γνωρίσαμε τον πιτσιρικά που είδατε στις φωτογραφίες, να μαρσάρει με πάθος δίπλα στις μηχανές και να ανεβαίνει στο τέλος και πάνω, για μια αναμνηστική φωτογραφία.

Η συνέχεια της εκδρομούλας μας είχε επίσκεψη στο Βυζαντινό Μουσείο. Το προσπεράσαμε και κατευθυνθήκαμε προς Νάουσα με στάση στο Οινοποιείο Δαλαμάρα.

Ο χώρος είναι επισκέψιμος για το κοινό και ο ιδιοκτήτης ήταν παρόν για να μας ξεναγήσει στο χώρο.

Ξεκινήσαμε βλέποντας τον προαύλιο χώρο και τις Βιολογικές καλλιέργειες που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στην ιδιοκτησία της οικογένειας μιας και ο κύριος Δαλαμάρας είναι συνεχιστείς μιας μεγάλης οικογένειας οινοποιών της Νάουσας.

Είδαμε το χώρο εμφιάλωσης, τα υπόγεια κελάρια και το χώρο όπου ¨ξαπλώνουν¨ τα μπουκάλια για να πωληθούν μετά από χρόνια στους λάτρεις του κρασιού.

Στον ίδιο χώρο βρίσκεται μικρό μουσείο με σκεύη, μηχανές και πλούσιο φωτογραφικό υλικό που σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές. Τα αρώματα και ο φωτισμός δημιουργούν μια μυσταγωγία που δεν αργεί να γίνει πραγματικότητα.

Μπροστά μας λευκά, κόκκινα κρασιά, γράπα, τσίπουρο και ένας τέλειος μεζές, ελιές σπιτικές που κάνουν τον ουρανίσκο να ζητάει το οινόπνευμα για να δημιουργήσει τον τέλειο συνδυασμό.

Σε όλη την διάρκεια της παραμονής μας ο κ. Δαλαμάρας δεν σταμάτησε στιγμή να μας μιλάει για το κρασί, για την Νάουσα, για το πώς πετυχαίνουμε καλό σπιτικό κρασί και απάντησε σε όλες μας τις απορίες.

Τον ευχαριστήσαμε, αγοράσαμε τα καλά μπουκάλια που μας πρότεινε και υποσχεθήκαμε να ξαναδούμε το χώρο ετεροχρονικά στο μέλλον.

Στη συνέχεια οι μοτοσικλέτες μας διέσχισαν την όμορφη πόλη της Νάουσας για να βρεθούμε μετά από λίγο στον Άγιο Νικόλαο. Το Άλσος Αγίου Νικολάου, είναι ένα πανελλήνιο τουριστικό κέντρο αναψυχής και διημέρευσης μόλις 3 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της ηρωικής πόλης της Νάουσας. Ένας επίγειος παράδεισος στην καρδιά της Ημαθίας. Μια ανάσα ζωής κόντρα στην οικολογική υποβάθμιση.

Εξήντα στρέμματα πανέμορφης γης παίρνουν ζωή από τις πηγές του ιστορικού και πολλαπλά πολύτιμου, ποταμού της Αράπιτσας. Μοναδικό στην Ελλάδα το υπεραιωνόβιο άλσος πλατάνων εντυπωσιάζει τον επισκέπτη σε κάθε εποχή για την μεγαλοπρέπεια και τον όγκο του. Στη σκιά του αναπαύεται το απέραντο πράσινο του φυσικού χλοοτάπητα που συνυπάρχει με το άγριο αυτοφυές πυξάρι, τη φλαμουριά, τη βελανιδιά και το άφθονο νερό σε μια σπάνια συμφωνία ήχων και χρωμάτων. Αυτόν τον πανέμορφο τόπο χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του προγράμματος LIFE αφενός για να τον προστατεύσει και αναδείξει και αφετέρου για να βάλει τις βάσεις για μια ορθολογικά οικολογική διαχείριση ώστε το πολυποίκιλο πλέγμα χρήσεων και δραστηριοτήτων που φιλοξενούνται στο χώρο να επιτρέπουν την αειφορία.

Αποτέλεσμα της αξιόλογης αυτής προσπάθειας υπήρξε το Ειδικό Ευρωπαϊκό Βραβείο σημαντική διάκριση στα πλαίσια του θεσμού των Ευρωπαϊκών Βραβείων αστικού και περιφερειακού σχεδιασμού το 1997.

Σήμερα επισκέπτονται το άλσος ετησίως 1.000.000 επισκέπτες από όλη την Ελλάδα, που έχουν την δυνατότητα να κάνουν χρήση των παρακάτω εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων:

  1. της δημοτικής ξενοδοχειακής μονάδας Vermion δυναμικότητας 150 κλινών με τις ανακαινισμένες αίθουσες των: μπαρ- καφέ, εστιατόριο και συνεδριακό κέντρο που λειτουργούν όλη τη διάρκεια του έτους,
  2. των αθλητικών εγκαταστάσεων που περιλαμβάνουν γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ και τένις καθώς και δημοτικό αναψυκτήριο,
  3. της παιδικής χαράς,
  4. της μικρής τεχνητής λίμνης ψαρέματος και βαρκάδας,
  5. της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου, από την οποία πήρε το όνομα της η περιοχή,
  6. του εκτροφείου θηραμάτων,
  7. των εστιατορίων με κυριότερο προσφερόμενο έδεσμα την τοπική πέστροφα,
  8. των χώρων υπαιθρίου γεύματος,
  9. των διαδρόμων άθλησης και περιπάτου, των πηγών του ποταμού Αράπιτσα, του μικρού τραίνου για μια σύντομη περιήγηση του Άλσους,
  10. του Κέντρου περιβαλλοντικής ενημέρωσης για μια πρώτη γνωριμία με την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής και τέλος
  11. των εγκαταστάσεων υγιεινής.

Στην μικρή λίμνη αποθανατίσαμε χαμόγελα και δώσαμε συνέχεια σε ταβέρνα που γνωρίζαμε για την ποιότητα και τις τιμές.

Σε αυτή την εκδρομή ήθελα να κάνω μια διαφορετική προσέγγιση στο πού πάμε, τι κάνουμε, τι βλέπουμε…. Ήθελα να βάλω μέσα στο πρόγραμμα και λίγο γνώση που όμως θα προέρχεται από άτομα που είναι γνώστες του αντικειμένου και πρόθυμα θα μοιραστούν αυτές τις γνώσεις μαζί μας. Ελπίζω οι συνταξιδιώτες μου να απόλαυσαν την επιλογή μου αυτή και να την επαναλάβουμε στο μέλλον.

Θα ήθελα στα φετινά εκδρομικά, που πρότεινα στο Δ.Σ. του Varadero Club (περιμένω έγκριση), να υπάρχει συγκεκριμένος σκοπός, ο οποίος θα τηρείται και θα πλαισιώνεται με τα υπόλοιπα γίγνεσθαι του εκδρομικού.

Φωτογραφίες από την εκδρομή:

http://picasaweb.google.gr/eftimios68/28210#

.