Καλές Γιορτές

Αυτό το μήνα, σας παρουσιάζω ένα μικρό αφιέρωμα σε μερικές από τις πόλεις, που έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε στο προσεχές ταξίδι μας.

Τυνησία

Με 164.000 τ.χλμ. παραλία, έρημο, ελαιόδεντρα, σιτοκαλλιέργειες και στέπες η Τυνησία
είναι ένας προορισμός για τουρισμό με ανεξάντλητο πλούτο που τώρα αρχίζει να ανακαλύπτεται.
Πολύ κοντά στην Ιταλία και δίπλα στην απέραντη Σαχάρα αυτή η μικρή χώρα είναι ο τέλειος δεσμός μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, μεταξύ ανατολής και δύσης. Η ιστορία της έχει κληροδοτήσει μια σύνθετη κληρονομιά, στην οποία από κοινού αναμιγνύονται φοινικικά, βερβέρικα, ρωμαϊκά, αραβικά, οθωμανικά και ανδαλουσιακά χαρακτηριστικά στα οποία η μεσογειακή ευγένεια προσδίδει ιδιαίτερη γοητεία.
Το σημαντικότερο είναι αναμφισβήτητα το φως της.
Το τυνησιακό φως αποτέλεσε μια δημιουργική αποκάλυψη για το ζωγράφο Paul Klee ο οποίος έγραψε συνεπαρμένος στο ημερολόγιο του «Πραγματικότητα και όνειρο συγχρόνως και ένα τρίτο στοιχείο – που απορροφάται εντελώς – εγώ». Κάτω από τον μπλε ουρανό, το φως τονίζει τα ασπρισμένα σπίτια και καθιστά τους ομοιόμορφα κατασκευασμένους θόλους τους μοναδικά αριστουργήματα τέχνης και απαράμιλλης γοητείας. Στους κήπους, κάνει τους ιβίσκους και τις βουκαμβίλιες να «εκραγούν» στο χρώμα, ωριμάζει τα πορτοκάλια και τα ρόδια και ανοίγει τους καρπούς των φοινικόδεντρων στις οάσεις του νότου.Η θάλασσα είναι ιδιαίτερη πηγή ομορφιάς.
Η Μεσόγειος, ασημένια θάλασσα, καθρέφτης που απεικονίζει κάθε απόχρωση του μεταβαλλόμενου ουρανού. Η τουρκουάζ θάλασσα του Sidi Bou Saϊd και της Carthage μαγεύει τους επισκέπτες με την ομορφιά της. Η βαθιά γαλάζια θάλασσα στα ψαροχώρια Mahdia και Monastir ενέπνευσε τους δημιουργούς των μοναδικών μωσαϊκών που εκτίθενται στο Μουσείο Bardo.Και πώς θα μπορούσε να ξεχάσει κανείς την ομορφιά της ερήμου, με την απρόβλεπτη αμμοθάλασσα, με χρυσούς αμμόλοφους, χιλιάδες φοίνικες και αναρίθμητες πηγές μέσα στις στέπες και στις οάσεις.
Κληρονομιά
Χιλιάδες χρόνια τώρα, μεγάλοι πολιτισμοί σφράγισαν την ιστορική κληρονομιά της Τυνησίας. Τολμηροί και εφευρετικοί, οι Φοίνικες την έκαναν δεύτερη πατρίδα τους με την ίδρυση της Καρχηδόνας, ως κέντρο μιας πλούσιας αυτοκρατορίας που συνέδεσε τις τέσσερις γωνίες της Μεσογείου. Οι Ρωμαίοι εκφράσαν την ενθουσιώδη φύση τους κτίζοντας αμφιθέατρα, ναούς, υδραγωγεία και βίλες, καλοδιατηρημένα μνημεία μέχρι σήμερα.
Η πόλη του Kairouan, αποτέλεσε το πρώτο θρησκευτικό κέντρο για τον αραβο-ισλαμικό πολιτισμό της Τυνησίας. Μέχρι και σήμερα, είναι η τέταρτη ιερότερη πόλη του ισλάμ που ευδοκιμεί εξαιτίας του συστήματος υδροδότησης. Τον 7ο αιώνα μ.Χ. διέθετε 46 δημόσια λουτρά, νοσοκομεία, ακαδημία ιατρικής, μαθηματικών, μεταφράσεων και αστρονομίας.
Το μεγάλο μουσουλμανικό τέμενος, κτισμένο με στρατιωτική ισλαμική αρχιτεκτονική, εντυπωσιάζει με τη μεγαλοπρεπή αυστηρότητά του.
Οι μεδίνες της Τυνησίας και ιδιαίτερα της Τύνιδας, η οποία αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά, συντηρούν την μνήμη της αραβο-οθωμανικής εποχής με τα τζαμιά, τα παλάτια, τα πλουσιοπάροχα διακοσμημένα κεραμίδια με φιλιγκράν και τα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής θολωτά στενά δρομάκια τα οποία εγκλωβίζουν τον δροσερό αέρα. Μια χώρα στην οποία οι ανδαλουσιανοί εξόριστοι έφεραν την γνώση και των τρόπο της ζωής τους και οι Εβραίοι που έφυγαν από την Ισπανία ίδρυσαν την πρώτη και μεγαλύτερη συναγωγή της Αφρικής στο νησί της Djerba.
Επιρροές
Οι γεύσεις και τα έθιμά του Τυνησιακού πολιτισμού επηρεάστηκαν από τους Οθωμανούς, οι οποίοι διακυβέρνησαν την χώρα σχεδόν τέσσερις αιώνας, μέχρι το 1957. Στη μαγειρική, η ζύμη που χρησιμοποιούσαν για άνοιγμα φύλου (το τουρκικό borek) και για το μπακλαβά, «Τυνησοποιήθηκε» και έγινε σταθερή αξία. Οι μοναδικοί τάπητες Kairouan, η υπερηφάνεια των βιοτεχνιών του, είναι βασισμένοι σε έναν κόμβο τουρκικής προέλευσης.Όσον αφορά τη Γαλλία, έχει εμπνεύσει πολύ τις σύγχρονες δομές της Τυνησίας.
Η γαλλική γλώσσα διατηρεί μια σημαντική θέση στην εκπαίδευση, τη λογοτεχνία και τον επιχειρησιακό κόσμο. Και μην ξεχνάμε, φυσικά, την «baguette» – γαλλική μπαγκέτα – που, ως ένα ορισμένο βαθμό, έχει αντικαταστήσει το αρχαίο ψωμί «tabouna», που έφτιαχναν οι Καρθαγιανοί
…Παράδοση
Από αμνημονεύτων χρόνων, οι αγγειοπλάστες της Τυνησίας έχουν διαμορφώσει τεράστια βάζα αποθήκευσης σιτηρών, τα φλιτζάνια νερού και πιάτα με μορφές εμπνευσμένες από την καθημερινότητα τους. Η τεχνική της παραγωγής χαλιών διατηρείται μέχρι σήμερα χρησιμοποιώντας συνθέσεις από την φύση, arabesques και μοτίβα χαρακτηριστικά της κληρονομιάς των προγόνων τους, των Bερβέρων.Καλύμματα από τη Djerba, ράφια χρωματισμένα με διάφορα σχέδια, ανάγλυφα ασημένια κουτιά, χάλκινες κατσαρόλες και ιδιαίτερες εξώθυρες διακοσμούν τα σπίτια στις μεδίνες.
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα είδη είναι τα κλουβιά για τα πουλιά με περίτεχνα σχέδια, των οποίων η καμπυλόγραμμη μορφή θυμίζουν την κυρτά μπλε κάγκελων που διακοσμούν τα παράθυρα του διάσημου χωριού Sidi Bou Said.Τα νυφικά είναι πράγματι, συχνά, μουσειακά κομμάτια. Κάθε πόλη έχει τα δικά της. Σε μία πόλη, η νύφη φορά bolero και φαρδύ παντελόνι που καλύπτεται εντελώς από λαμπιρίζοντα τσέκια. Σε άλλη, μια χρυσή τουνίκ, αντάξια ενός αρχαίου ειδώλου. Αλλού, ένα πολυτελές γιλέκο που καλύπτεται από κεντημένα arabesques. Τα φορούν με ιδιαίτερα πρωτότυπα κοσμήματα, όπως επίπεδα συνδεμένες αλυσίδες, περόνες και κρεμαστά κοσμήματα, σε σχέδια που χρονολογούνται από την αρχαιότητα. Όσον αφορά τους άντρες, σε μερικές περιπτώσεις φορούν ακόμα το djebba, μια άνετη κεντημένη με μετάξι τουνίκ, ένα μπουρνούζι από τρίχα καμήλας, ή ένα chechia, μια επίπεδη κατακόκκινη κάπα που είναι ένα πραγματικό εθνικό σύμβολο.
Η μαγειρική παράδοση της Τυνησίας έχει επίσης τους θησαυρούς της.
Το κουσκούς είναι μια πολύ αρχαία συνταγή και οι Τυνήσιοι το θεωρούν ως το πιο νόστιμο πιάτο τους.
Το αρνί μαγειρεύεται είτε σιγοβρασμένο σε ξυλάνθρακα, είτε ψημένο αργά στη σχάρα με αμύγδαλα, σταφίδες και σαφράν.
Οι πίτες με φύλλο, ψητές πιπεριές στη σχάρα, ψιλοκομμένες και πασπαλισμένες με ελαιόλαδο, γευστικό flan, το αποκαλούμενο tajine
Το γεύμα μπορεί να συνοδευθεί από άριστα τυνησιακά κρασιά.
Αλλά η μέγιστη ποικιλία βρίσκεται στις ζύμες: τηγανίτες από καλαμποκάλευρο με μέλι (makroudh), μπουκίτσες μπακλαβαδάκια με ψιλοκομμένα αμύγδαλα (bakhwa), «δαχτυλίδια» από αμύγδαλα και ροδόνερο (kaakworqa) που μπορείτε να γευθείτε με τουρκικό καφέ ή τσάι μέντας.
Φιλοξενία
Στην Τυνησία, όπως παντού στη Μεσόγειο, η φιλοξενία δεν είναι απλά μία λέξη. H γαλήνη και η ευγενής φύση των Τυνήσιων είναι έκπληξη για τους επισκέπτες. Έχουν ένα μοναδικό τρόπο να τους καλωσορίζουν.
Το φυτό machmoun - jasmine πλεγμένο σε μικροσκοπική ανθοδέσμη – με το ηδονικό άρωμά του παρουσιάζει στο φιλοξενούμενο έναν κόσμο αφιερωμένο στην ευχαρίστηση των αισθήσεων. Το πορτοκαλί νερό από λουλούδια που ψεκάζεται στα χέρια των φιλοξενούμενων – μετά από ένα καλό γεύμα – δεν είναι απλά μία πράξη, αλλά μια πρόκληση να θυμηθούν τις ευτυχισμένες στιγμές του γεύματος. Και η διαχρονική παροιμία: «Το σπίτι μου είναι σπίτι σας», υιοθετείται με την απόλυτη έννοιά της όλο και περισσότερο στα νέα ξενοδοχεία.
Νεωτερισμός
Οι επισκέπτες ανακαλύπτουν τη μοντέρνα Βόρεια Τυνησία. Δραστήρια προάστια, αρκετή κυκλοφορία, αμέτρητοι δρόμοι υπό κατασκευή. Τα σιντριβάνια ακμάζουν και η τεχνολογία δίνει το σημάδι της στην καθημερινή ζωή. Σε αυτήν την χώρα, όπου για 50 έτη, οι γυναίκες είναι ίσοι με τους άνδρες απέναντι στο νόμο, τα φθαρμένα έθιμα έχουν δώσει «χώρο» στη μίξη των φύλων και μια μεγαλύτερη ελευθερία των ηθών.
Η Τυνησία φιλοξένησε πρόσφατα την Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής για την Κοινωνία των Πληροφοριών (WSIS), ένας τομέας στον οποίο προσπαθεί να καθιερωθεί και στον οποίο διαθέτει κάποιους λαμπρούς επιστήμονες.
Η μέση κατηγορία, που αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία, έχει αναπτυχθεί στους υπολογιστές, ενώ τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να βρεθούν ακόμη και στο μετριότερο οικονομικά σπίτι και στις απομονωμένες περιοχές της χώρας.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Σκαρφαλώστε στα κύματα με ένα καταμαράν ή με σκι νερού, στα φαράγγια κάντε μία βόλτα με μοτοποδήλατο ή με άλογο, οδηγείστε ένα kart κάτω από το μπλε του ουρανού· όλα αυτά είναι δυνατά στην Τυνησία. Με τη θαυμάσια φιλόξενη φύση της, η Τυνησία προσφέρει τη δυνατότητα κάθε είδους αθλητισμού και δραστηριότητας: ιστιοσανίδα, αντισφαίριση, πετοσφαίριση, κάρτινγκ άμμου, παρά πέντε, πεζοπορία, ανάβαση
…Πολλές αθλητικές δραστηριότητες προσφέρονται από τα ξενοδοχεία ή μέρη κοντά σε αυτά. Στο νότο δοκιμάστε μία βόλτα με αερόστατο.
Τα απότομα βουνά της δύσης είναι τέλεια για πεζοπορία.Ένα άλλο άθλημα που μπορείτε να δοκιμάσετε είναι η κατάδυση.
Διάφορα θέρετρα είναι καλά εξοπλισμένα και έμπειρα, ώστε να προσφέρουν εμπειρία κατάδυσης ή συναρπαστικής υποθαλάσσιας επίσκεψης.
Θαλασσοθεραπεία
Το μασάζ είναι μια ευπρόσδεκτη μικρή διακοπή ή ακόμη και μια πλήρης θεραπεία, είτε μία ευχάριστη έκβαση ενός συνεδρίου.
Τα πολυάριθμα κέντρα θαλασσοθεραπείας της χώρας σας αναμένουν.Ενσωματωμένα στα ξενοδοχεία, ολοκαίνουργια και υπέροχα διακοσμημένα, τα κέντρα διαθέτουν σύγχρονο εξοπλισμό.

Διασκέδαση
Η τυνησιακή Medina κρύβει θησαυρούς στις στενωπούς της που καλύπτονται από τα souks. Κάθε χρόνο, νέοι χώροι αναδιαμορφώνονται και ανοίγουν για πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις με συναυλίες, φεστιβάλ τυνησιακής ή ασιατικής μουσική και τζαζ.
Οι συναυλίες ιδιαίτερα δίνονται στο δημοτικό θέατρο, το Acropolium (πρώην καθεδρικός ναός της Carthage), στο παλάτι του βαρώνου D’Erlanger στο Sidi Bou Saϊd, στο Κολοσσαίο του El Jem, στην Djerba και στην Tabarka, το διεθνές φεστιβάλ τζαζ.

Τυνησία, από το Βορρά στο Νότο

Η Tabarka και τα Βορειοδυτικά
Μια θαυμάσια ακτή χαραγμένη από δασώδεις λόφους και πευκόδεντρα, μια γωνία της Μεσογείου κλεμμένη από την ορεινή ενδοχώρα, βαθιά θάλασσα, τέλεια αγνότητα: αυτή είναι η Tabarka.
Μια ασυνήθιστη πόλη με κόκκινες στέγες, όπου βλέπεις ναργιλέδες στα πεζούλια των μαυριτανικών καφενείων, θαυμάσιες παραλίες, μια σημαντική υποδομή καταδύσεων, λιμάνι – ιδανικό για ιστιοπλοΐα, και φεστιβάλ τζαζ· τόσοι πολλοί λόγοι για να επισκεφθείτε αυτό το θέρετρο στα βορειοδυτικά της Τυνησίας.
Στο νότο της Tabarka βρίσκεται ένα απέραντο δρύινο δάσος σε έναν ορεινό όγκο βουνών. Τυλιγμένο ανάμεσα από βουνά και χωριά με κόκκινες στέγες, με σημαντικές αρχαιολογικές περιοχές όπως οι: Bulla Regia και Chemtou.

Τύνιδα
Η τυνησιακή πρωτεύουσα με αντιθέσεις και αντιφάσεις. Το παλαιό και το νέο, η δύση και η ανατολή βρίσκονται δίπλα-δίπλα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ακόμη και η Medina, είναι και μνημείο και δραστήρια πόλη.
Σημαντική πόλη στην ιστορία, η Τύνιδα διαθέτει αξιόλογα μνημεία ενώ ταυτόχρονα είναι μια σύγχρονη μητρόπολη. Η λεωφόρος Bourguiba, κύρια οδός της πρωτεύουσας, είναι διακοσμημένη με κτίρια γαλλικής αποικιακής αρχιτεκτονικής.
Οι νέες περιοχές αυξάνονται συνεχώς, με κατοικίες, γραφεία επιχειρήσεων και εμπορικά κέντρα. Σήμερα, η Τύνιδα έχει πληθυσμό 2.138.900 κατοίκων.
Οι ακτές της Carthage
Ο τουρκουάζ κόλπος των ακτών της Carthage, είναι περίπου 15 χλμ. από την Τυνησία. Το χωριό Sidi Bou Saιd, ένα αρχαίο θερινό θέρετρο για τους κατοίκους της Τυνησίας, βρίσκεται σε ύψωμα και εξουσιάζει τη θάλασσα. Η γοητεία της, τα δρομάκια της, τα διάσημα μαυριτανικά καφενεία και τα λευκά και μπλε σπίτια, την κάνουν ιδανική για περίπατο. Συνδυάζει την απλότητα και την καθαριότητα, την εκλέπτυνση και την άγρια φύση.
Η Carthage, μια ελκυστική κωμόπολη, είναι χτισμένη στα απομεινάρια μιας από τις λαμπρότερες πόλεις της αρχαιότητας, που ιδρύθηκε από τους Φοίνικες τον 9ο π.Χ. αιώνα. Λίγα λεπτά μακριά, ο λόφος και οι ατελείωτες παραλίες της Gammarth που συγκεντρώνουν τα ξενοδοχεία πολυτέλειας, τις ντισκοτέκ και τα σημεία χαλάρωσης και ξεκούρασης.
Η Hammamet και το Cap BonΤο Cap Bon, μια χερσόνησος στη Hammamet πολύ κοντά στη Σικελία, είναι μια περιοχή όπου τα μεγάλα αγροτικά χωριά στέκονται παράλληλα με το απέραντο πορτοκαλί ξύλο, τους αμπελώνες και τα ψαράδικα.
Το διασημότερο θέρετρο της Τυνησίας, η Hammamet υιοθετεί μια νέα εικόνα με την ανάπτυξη ενός νέου ενσωματωμένου θέρετρου, αποκαλούμενου Yasmine Hammamet, στα νότια της πόλης. Περιλαμβάνει πολλών αστέρων ξενοδοχεία και διεθνούς κατηγορίας μαρίνα. Στην χερσόνησο της Cap Bon, το μικρό χωριό Nabeul, είναι φημισμένο για την αγγειοπλαστική της, τα χειροποίητα χαλιά του και τα αρώματα λουλουδιών.

H Σούσα και το λιμάνι El Kantaoui
Λιμάνι και πόλη της αρχαιότητας, η Σούσα, είναι χτισμένη στις ακτές του κόλπου της Hammamet. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τυνησίας δίνει την εικόνα μιας σύγχρονης και ζωντανής πόλης, με τους φαρδείς λεωφόρους της.
Η καλοδιατηρημένη Medina της, τα θαυμάσια τείχη και τα εξαιρετικά μνημεία της χρονολογούνται από το Μεσαίωνα. Γειτονεύει με το λιμάνι El Kantaoui, πρωτοπόρο τουριστικό σταθμό που συνεχίζει να αναπτύσσεται αρμονικά και διαθέτει γήπεδα γκολφ και ιστιοπλοϊκό λιμάνι.

Mahdia και Monastir
Οι όμορφες παραλίες, η ωραία ενδοχώρα και τα αξιοπρόσεκτα μνημεία κάνουν αυτές τις μικρές πόλεις ευχάριστα θέρετρα στο κέντρο της Τυνησίας. Στο Monastir, μπορεί κάποιος να επισκεφτεί το μεγάλο Ribat (μουσουλμανικό φρούριο), που ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα και σήμερα έχει μετατραπεί σε ισλαμικό μουσείο τέχνης. Η Mahdia, η πρώτη πρωτεύουσα των χαλίφηδων Fatimid, είναι ανερχόμενος τόπος αλιείας, με λιμάνι, και μπορεί κάποιος να θαυμάσει τη μνημειακή πύλη αποκαλούμενη Skifa Kahla («σκοτεινό μέρος»), το μεγάλο μουσουλμανικό τέμενος και το θαυμάσιο τουρκικό φρούριο χτισμένα το 1596.

Djerba- Το νησί των λωτοφάγων
Το μεγαλύτερο νησί του Τυνησιακού Νότου, στην πύλη της Σαχάρα, η Djerba προσφέρει παραλίες που πλαισιώνονται από άγριους φοίνικες, κορμοράνους και φλαμίνγκος.
Από τα foundouks (καραβαν-σαράι) στα menzels (τυπικά σπίτια), θα ευχαριστηθείτε την παράδοση που ακόμη είναι ζωντανή.
Στη Djerba αξίζει να επισκεφθείτε το οχυρό Borj Ghazi Mustapha, τη συναγωγή της Ghriba, το "Djerba Explore" (κέντρο ανάπαυσης με ένα απέραντο μουσείο 3.000 εκθεμάτων) , τη φάρμα κροκοδείλων και να θαυμάσετε την μοναδική αρχιτεκτονική του νησιού.

Ο Τυνησιακός Νότος
Ο τυνησιακός νότος, ένας διαφορετικός κόσμος, εκπλήσσει με την ποικιλομορφία του όπου τα απόκρημνα βουνά αντιπαραβάλλονται με την ομαλότητα των αμμόλοφων και τις μεγάλες οάσεις-πόλεις, τα χωριά των τρωγλοδυτών και των ορεινών οάσεων. Ο τυνησιακός νότος είναι ιδανικός για περισυλλογή, είτε σε ένα από τα πολυτελή ξενοδοχεία του, είτε σε μία άνετη περιοχή κάμπινγκ, με μια σκηνή στη μέση της ερήμου.
Είναι επίσης γεμάτος με περιπέτεια, είτε με ένα 4x4 για τις δύσκολες διαδρομές μπορείτε να «αναπηδήσετε» με ταχύτητα και λαχτάρα, είτε πάνω σε καμήλα. Με την ιδιαίτερη γοητεία του ο τυνησιακός νότος προσφέρεται για συνέδρια και ταξίδια έξω από τα συνηθισμένα.

Nefta
Η διασημότερη όαση της Τυνησίας, σαν μια αγκαλιά λουλουδιών, στη βάση της λεκάνης του Corbeille. Ένα σύνολο φοινικόδεντρων που ποτίζεται από πολλές πηγές, σε κοντινή απόσταση από μια απέραντη αλμυρή έκταση, την ξηρή αλατισμένη λίμνη Chott El-Jerid.
Η μικρή πόλη Nefta, εξουσιάζει το φοινικόδασος.
Η πόλη Nefta ξεχωρίζει από τις γύρω περιοχές, με την πλούσια θρησκευτική παράδοσή της: η μεγαλύτερη ισλαμική αδελφότητα είναι εγκατεστημένη εδώ.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Το αεροδρόμιο της Tozeur απέχει 25 χλμ.
• Η παραδοσιακή ατμόσφαιρα και πραγματική αλλαγή τοπίου
• Οι εξορμήσεις στο φοινικόδασος με καμήλα
• Οι πρώτοι αμμόλοφοι μερικά χιλιόμετρα μακριά
• Ποιοτικά ξενοδοχεία

Οάσεις
Οι οάσεις και τα βουνά συγκροτούν μια μοναδική συνένωση, όπου η πληθώρα των φοινικόδεντρων βρίσκεται σε απόλυτη χρωματική γεωμετρία με τους βράχους.
Αυτή η απίθανη συνένωση κάνει τις Chebika, Tamerza και Mides, τις πιο ορεινές οάσεις στον Τυνησιακό Νότο.
Σε αυτό το θεαματικά όμορφο τοπίο, κάθε όαση είναι διαφορετική: η Chebika, στην πλευρά του βουνού, η Tamerza με το θεαματικό καταρράκτη της και, τέλος, η Mides με το συναρπαστικό φαράγγι της.Η βορειότερη όαση είναι η σκληρή και αυστηρή Gafsa, μια πρώην ρωμαϊκή πόλη, φρουρός στο πόδι του Άτλαντα στην άκρη της ερήμου.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Όμορφα τοπία και ποικίλες τοποθεσίες
• Εύκολη πρόσβαση (70 χλμ. από την Tozeur)
• Η πεζοπορία, ποδηλασία στο βουνό, παρατήρηση πουλιών

Tozeur
Ήταν η πρώην υποχρεωτική στάση για τα καραβάνια που διέσχιζαν τη Βόρεια Αφρική μέσω των οάσεων, φορτωμένα με καρυκεύματα, υλικά και σωρούς ξύλων και έσφυζε από ζωή.
H Tozeur, είναι μια πόλη που εμφανίζεται ξαφνικά μέσα στην έρημο που εκπλήσσει και συναρπάζει.
Ο καυτός ήλιος του υπέροχου νότου χύνεται στους δρόμους της αρχαίας και της σύγχρονης πόλης και παγιδεύεται μεταξύ των ψηλών προσόψεων και των ανάγλυφων ανοιχτόχρωμων τούβλων με τα σύνθετα ρομβοειδή σχέδια και τα σιρίτια.
Πρωτεύουσα της περιοχής Jerid η Tozeur, η «χώρα των φοινικόδεντρων» φωλιάζει σε μια απέραντη όαση εκατοντάδων χιλιάδων φοινικόδεντρων ανάμεσα σε δυο αλμυρές λίμνες. Μια επίσκεψη στο φοινικόδασος είναι αληθινά γοητευτική.

Κύρια χαρακτηριστικά
• Διεθνές αεροδρόμιο
• Ευρεία επιλογή ξενοδοχείων ποιοτικής φιλοξενίας και πολυτέλειας
• Θαυμάσια περιοχή της παλαιάς πόλης "Ouled Hadef"
• Τα ταξίδια με καμήλα ή με ποδήλατο στο Φοινικόδασος
• Το “Paradise”, ένας κήπος με εκατό διαφορετικά λουλούδια στην καρδιά του
Φοινικοδάσους και ζωολογικός κήπος με τα ζώα της ερήμου.
• Το Μουσείο «Dar Cherait», το Πάρκο «1001 Νύχτες»
• Η όαση των φεστιβάλ
• Το γκολφ
• Βεδουίνικη βραδυά

Δραστηριότητες Jeep 4x4 - Καμήλες
Η έρημος είναι εύκολα προσβάσιμη από την Douz ή τη Nefta. Σε ένα 4x4 ή πάνω σε καμήλα, η αίσθηση της ερήμου που ο καθένας ονειρεύεται, βρίσκεται εδώ.
Ένα σύντομο ταξίδι με καμήλα, με ντόπιους ξεναγούς, με γεύμα σε σκηνή στους μεγαλοπρεπείς αμμόλοφους ή μια νύχτα σε καταυλισμό κάτω από τον έναστρο ουρανό, είναι μία ευχαρίστηση που κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί.
Τα ιδιαίτερα αυτά ταξίδια περιλαμβάνουν μερικές διάσημες τοποθεσίες από γυρίσματα ταινιών, όπως «Ο Πόλεμος των Άστρων», που χάνονται στη μέση της ερήμου και το χωριό των «Tatooine».
Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε ένα καλά εξοπλισμένο κάμπινγκ της Σαχάρα, όπως το Zaafrane ή το Ksar Ghllane. Η ποικιλία της Τυνησιακής Σαχάρα και το δίκτυο της καλής ποιότητας δρόμων, επιτρέπουν άπειρες διαφορετικές εξορμήσεις, από τα τεράστια φοινικοδάση μέχρι τα τοπία και ασυνήθιστα νοτιοανατολικά χωριά.

Η «Κόκκινη Σαύρα»
Φανταστείτε μέσα από ένα μικρό τρένο του 1920, λίγο έξω από την Σαχάρα, να απολαμβάνετε το συναρπαστικό φαράγγι του Άτλαντα που χάνεται στο ορυκτό χάος του φωσφόρου. Τέλεια αποκαταστημένο σήμερα, το αυθεντικό τραινάκι, βοηθά τους επιβάτες να ανακαλύψουν τα απίστευτα φαράγγια της Selja κάνοντας στάσεις για φωτογραφίες και τσάι με μέντα στη Σαχάρα
• Ξεκινά από το σταθμό Metlaoui και φτάνει έως τις ορεινές οάσεις
• Στο τρένο σερβίρονται αναψυκτικά και τσάι
• Η οροσειρά του Άτλαντα είναι το φυσικό σύνορο Αλγερίας-Τυνησίας. Το τρενάκι ¨Κόκκινη Σαύρα¨ κάποτε μετέφερε τον μπέη της Τύνιδας στις οάσεις, σήμερα διασχίζει την οροσειρά μέχρι τα λατομεία φωσφόρου της χώρας.

Douz
Η περιοχή Douz προσφέρει την ευγενέστερη προσέγγιση στην έρημο. Ένα σημείο συνάθροισης για τους νομάδες οδηγούς καμηλών, η Douz παραμένει μια μεγάλη αγορά για τους νότιους κτηνοτρόφους και η καρδιά για πολλές παραδόσεις της Σαχάρα. Ιεροτελεστίες γάμου, παιχνίδια και φαντασία και προγονικές τελετές αναχωρήσεως καραβανιών, ριζοβολούν ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων της Douz, οι οποίοι ευχαριστούνται να τα παρουσιάζουν προς μεγάλη απόλαυση των επισκεπτών.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Ξενοδοχεία με θέα τους αμμόλοφους
• Η άμεση πρόσβαση στους αμμόλοφους
• Η παρουσίαση του νομαδικού πολιτισμού, μεγάλη εβδομαδιαία αγορά
• Τα Φεστιβάλ στη Σαχάρα και το Μουσείο Νομαδικών Παραδόσεων
• Οι πολυάριθμες δραστηριότητες (ULM, ποδήλατα κλπ.)
Γύρω από το βουνό Matmata (τρωγλοδυτών) θα μπορούσε να είναι σεληνιακό τοπίο με τους γυμνούς λόφους και τους ανοιχτούς κρατήρες όπου η ζωή από μακριά φαίνεται αδύνατη.
Αυτή η περιοχή κατοικείται από βερβέρους που έχουν επιλέξει να ζουν 6 μέτρα κάτω από την γη, σε δωμάτια που κοιλαίνονται από το μαλακό βράχο και να αναπτύξουν μικρούς κήπους χάρη στο διαρρέοντα νερό της βροχής.
Αυτή η ξηρή ορεινή περιοχή, στο τυνησιακό νοτιοανατολικό σημείο, είναι η χώρα των τρωγλοδυτών. Το κοντινότερο λιμάνι είναι το Gabes, μια θαυμάσια όαση παραλιών, με διάσημη αγορά καρυκευμάτων και χέννας.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Η μοναδική τοποθεσία και ο τρόπος ζωής
• Η υφαντική δεξιοτεχνία των Βερβέρων
• Η δυνατότητα φιλοξενίας στα σπίτια τρωγλοδυτών που έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία

Γύρω από τη Λίμνη Chott El-Jerid
Ο θρύλος λέει ότι η Chott έχει καταπιεί καραβάνια και ολόκληρους στρατούς – ο βυθός της είναι λασπώδης και ασταθής. Η λίμνη Chott El-Jerid τώρα μόνο εκπλήσσει και εμπνέει τους επισκέπτες της. Τη διασχίζει ένας ασφαλτωμένος δρόμος. Κατά ένα μεγάλο μέρος της, είναι ξηρή και τα αλατισμένα κρύσταλλά κάτω από τον καυτό ήλιο της Σαχάρας αστράπτουν στην επιφάνειά της, δημιουργώντας απίθανους αντικατοπτρισμούς.Από τα ανατολικά προς τα δυτικά, βρίσκουμε απέραντα φοινικοδάση, όπως το Kebili και τα Deggache που προσφέρουν μία υπέροχη σκιερή ανακούφιση.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Οι διάφορες δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν στη λίμνη Chott (ιστιοπλοΐα άμμου, ULM, συμπόσια κλπ.)
• Τα πουλιά στα πλημμυρισμένα μέρη (flamingo’s)Το ανατολικό Grand Erg
Αυτή είναι η έρημος που ονειρευτήκατε.
Η Τυνησία έχει 40.000 τ.χλμ. αμμώδους ερήμου, απέραντης και σιωπηλής. Το ανατολικό Grand Erg, προσφέρει μερικά από τα πιο θαυμαστά πανοράματα αμμόλοφων, σκαμμένα από τον αέρα. Μερικές φορές ήπιοι κυματισμοί, αυξάνονται και δημιουργούν τεράστια κύματα, με χρώματα κίτρινα και ροζ της αυγής – ένα σπάνιο θέαμα που ανταμείβει τις νύχτες σε έναν καταυλισμό.Η συνεχής αλλαγή τοπίων μερικές φορές κρύβει εκπλήξεις.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Οι όμορφές και ποικίλες τοποθεσίες
• Η άμεση πρόσβαση από την Douz
• Οι ευκολίες για τον επισκέπτη και μαγαζιά σε κοντινή απόσταση
• Οι πολυάριθμες δυνατότητες οδοιπορίας (πεζοπορία, βόλτα με καμήλες, μοτοσικλέτα ή 4x4)

Σαχάρα
Οι πιο τολμηροί ταξιδιώτες θα είναι σε θέση να βυθιστούν σε μία απέραντη εξερεύνηση, για εβδομάδες, στο Tunisian Erg. Οι οδηγοί καμηλών της Douz θέτουν όλη την εμπειρία τους στη διαθεσιμότητά σας. Τα ταξίδια με καμήλες και οι ομάδες περιπατητών ξεκινούν με καλά πλαισιωμένα καραβάνια. Τις αποσκευές τις κουβαλούν οι καμήλες και οι επισκέπτες, βοηθούμενοι από τους ξεναγούς, θα ανακαλύψουν τα μυστικά της φύσης και τα τεχνάσματα της νομαδικής ζωής.Τα ταξίδια με μοτοσικλέτα, μπορούν να πάνε από τον ακραίο νότο της Douz ή της Tataouine, με τα ασυνήθιστα τοπία μεταξύ των αμμωδών ερήμων, στο νοτιότερο σημείο, την Borj EI-Khadra και στην απροσδόκητη λίμνη της που περιβάλλεται με ευκάλυπτους.
• Πεζοπορίες από την Douz ή το Nouil
• Μερικές διαδρομές στους ασφαλτωμένους δρόμους είναι δυνατές και με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα
• Οι διαδρομές είναι ασφαλείς με τακτά τοποθετημένα στρατιωτικά πόστα και σημεία ανεφοδιασμού

Η χώρα των Ksour
Στην καρδιά των σεληνιακών τοπίων της Νότιας Τυνησίας, η καταπληκτική αρχιτεκτονική των Ksour με τις μεγάλες χρωματιστές βραχο-κυψέλες που χάνονται στη μέση του πουθενά φαίνεται ακόμη πιο βάναυση και σκληρή.
Αυτά τα «αμμώδη κάστρα» (ksour είναι ο πληθυντικός του ksar), ήταν σημεία αναχώρησης για τους ημι-νομάδες της περιοχής-βερβέρους που αποθήκευαν και διατηρούσαν με ασφάλεια τη συγκομιδή στα κοίλα διαστήματα τα αποκαλούμενα ghorfas, τα οποία είναι χτισμένα το ένα πάνω στο άλλο.
Χωριά όπως τα Chenini και Douiret, είναι από τα πλέον απόρθητα παλαιά ksar. Τα ghorfas τους συγχωνεύονται με τις βουνοκορφές και τα σπίτια σκάβονται εν μέρει από το πρόσωπο βράχου. Ο γηγενής πληθυσμός έχει βρει την ασφάλεια εδώ, καθώς επίσης και νερό από ρεύματα πολύτιμα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Η γλώσσα των Berber χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.

Κύρια χαρακτηριστικά
• Τα χαοτικά, θεαματικά τοπία
• Τα πολυάριθμα και ποικίλα Ksour και εξορμήσεις σε αυτά
• Η δυνατότητα φιλοξενίας εντός των Ksour. Ξενοδοχείο στο Tataouine
• Οι παραδόσεις των Berber, Φεστιβάλ Ksour
• Το Μουσείο Παλαιοντολογίας στο TataouineKsar Ghilane
Αυτή η τυνησιακή όαση της Σαχάρα, βρίσκεται αρκετές ώρες οδήγησης μακριά από την κοντινότερη πόλη. Προσφέρει στους οδοιπόρους ή στους τουρίστες μια ασυνήθιστη στάση, στο απέραντο φοινικόδασος και στις στενωπούς της με τα tamarisk (είδος δέντρου) που σκιάζουν ευχάριστα.
Μια θερμή πηγή τροφοδοτεί τη μικρή λίμνη και σας προσκαλεί να κολυμπήσετε και να χαλαρώσετε.

Κύρια Χαρακτηριστικά
• Βρίσκεται στη μέση της ερήμου
• Το κάμπινγκ και άνετη διανυκτέρευση
• Τα ζεστά μπάνια στη θερμή πηγή
• Τα ερείπια ενός ρωμαϊκού οχυρού
. Βεδουίνικη βραδιά
Ο υπέροχος τυνησιακός νότος είναι χωρίς αμφιβολία ο καλύτερος προορισμός για ένα οργανωμένο ταξίδι, όπου το ασυνήθιστο και το απροσδόκητο συνδυάζεται, ώστε να γίνουν τα όνειρά σας πραγματικότητα.
Ειδικές τοποθεσίες μέσα στις οάσεις έχουν δημιουργηθεί, προκειμένου να απολαύσετε μια ξεχωριστή βραδιά με παραδοσιακή μουσική, χορό, θέαμα και τοπικές σπεσιαλιτέ στην καρδιά του φοινικόδασους.

Πληροφορίες
Για πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στον Τυνησιακό Εθνικό Οργανισμό Τουρισμού (τηλ.: 210-6717590).
Διαμονή:
Υπάρχει ποικιλία ξενοδοχείων (μπορείτε να πάρετε μια ιδέα στην ιστοσελίδα www.tunisietourisme.com.tn), στην πλειονότητά τους είναι τεσσάρων και πέντε αστέρων, υψηλών προδιαγραφών, με κέντρα θαλασσοθεραπείας και γήπεδα γκολφ.
Διαφορά ώρας :
Η διαφορά ώρας Τυνησίας-Ελλάδος, είναι μία ώρα πίσω το χειμώνα και δύο το καλοκαίρι.
Διατυπώσεις:
Δεν χρειάζεται βίζα για κατόχους Ελληνικού διαβατηρίου με την ημερομηνία του εν ισχύ.
Νόμισμα:
Το τυνησιακό δηνάριο (Dinar) που διαιρείται σε 1000 μιλίμ.1€=1,55DT.
Αλλαγή συναλλάγματος γίνεται στις τράπεζες, στα αεροδρόμια και στα περισσότερα ξενοδοχεία, στην επίσημη τιμή.Να φυλάτε τις αποδείξεις αλλαγής.
Δεκτές επίσης οι πιστωτικές κάρτες, στα ξενοδοχεία, τα μεγάλα καταστήματα, εστιατόρια και αεροδρόμια.
Απαγορεύεται η εξαγωγή του τυνησιακού νομίσματος.Τα δηνάρια που δεν ξοδέψατε, μπορείτε την ημέρα της αναχώρησής σας να τα αλλάξετε στο αεροδρόμιο με ευρώ ή δολάρια, έχοντας τις αποδείξεις αλλαγής.
Ισχύει για ορισμένο ποσό δηναρίων.Στα αφορολόγητα (Duty Free) δεν γίνονται δεκτά τα δηνάρια.
Υγεία :
Δεν χρειάζονται εμβόλια.
Πληθυσμός:
Σύνολο κατοίκων περίπου 10.000.000 εκ των οποίων τα 2.000.000 ζουν στην πρωτεύουσα την Τύνιδα.
Έκταση :
164.150 τ.χλμ.(η Ελλάδα έχει 131.000 τ.χλμ.).
Οδήγηση :
Θαυμάσιο οδικό δίκτυο. Όριο ταχύτητος 110 χλμ. στους εθνικούς δρόμους 50 χλμ. σε κατοικημένες περιοχές 70 χλμ.στο νησί Τζέρμπα. Συχνοί έλεγχοι της Τροχαίας.
Τηλεφωνία :
Για Ελλάδα: 0030-κωδικός περιοχής + αριθμός τηλεφώνου.Για Τυνησία:002167-κωδικός περιοχής + αριθμός τηλεφώνου.
Ωράρια :
Τα μεγάλα καταστήματα, τράπεζες και Δημόσιο, κλείνουν την Κυριακή.Μαγαζιά: Δευτέρα-Σάββατο 08.00-12.00 και 15.00-18.00Σουκ (σκεπαστές αγορές): καθημερινά από 08.00-20.00
Τα μουσεία παραμένουν κλειστά τη Δευτέρα.
Κλίμα :
Κατά μήκος των ακτών, το κλίμα είναι μεσογειακό και ανάλογο με αυτό της νοτίου Ελλάδος. Χειμώνας : 8-15 βαθμοί
Καλοκαίρι : 25-32 βαθμοί
Στο Νότο η θερμοκρασία είναι υψηλότερη κατά 4-5 βαθμούς και το κλίμα είναι ξηρό.
Κουζίνα :
Ανακαλύψτε και απολαύστε την τοπική κουζίνα, που έχει τις ρίζες της στην βερβερίνικη, αραβική, τούρκικη και γαλλική κουζίνα.Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά φαγητά όπως:
-Κουσκούς:με βάση το σιμιγδάλι, μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους, με λαχανικά, κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι.
-Κούσα: αρνί με λαχανικά και κόκκινη σάλτσα.-Μπρικ: λεπτό φύλλο, γεμισμένο με αυγό τόνο και αρωματικά, τηγανισμένο στο λάδι.
-Μεσουιά: ντομάτα, πιπεριές, κρεμμύδια, σκόρδα, ψημένα και περιχυμένα με λάδι, ξύδι και διακοσμημένα με βραστά αυγά, κάπαρη και μαϊντανό.
Για επιδόρπιο, διάφορα γλυκά και κρέμες, με βάση το αμύγδαλο, το ανθόνερο και το ροδόνερο.
Τα φρούτα εκτός από τους χουρμάδες, είναι τα ίδια με αυτά της Ελλάδος.Σε όλα τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία στις τουριστικές ζώνες, προσφέρουν και ευρωπαϊκή κουζίνα.
Πολίτευμα :
Η χώρα είναι ανεξάρτητη από τις 20 Μαρτίου 1956.Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, με Πρόεδρο της Δημοκρατίας τονΖιν Ελ-Αμπιντίν Μπεν Αλί, που εξελέγει στις 7 Νοεμβρίου 1987.
Θρησκεία :
Μουσουλμανική χώρα σε αναλογία 98%.Η Τυνησία είναι από τα πιο φιλελεύθερα αραβικά κράτη και όλες οι θρησκείες είναι σεβαστές.Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο καθεδρικός ναός στην Τύνιδα,η εβραϊκή Συναγωγή (από τις αρχαιότερες στον κόσμο) στην Τζέρμπα, ο ελληνορθόδοξος του Αγίου Γεωργίου στην Τύνιδα και των Τριών Ιεραρχών στην Σφαξ.
Ιστορικές Ημερομηνίες:
- 814 π.Χ. Ίδρυση της Καρχηδόνας από τους Φοίνικες.
- 146 π.Χ. Πτώση και καταστροφή της Καρχηδόνας από τους Ρωμαίους.
- 670 μ.Χ. Ίδρυση της Καιρουάν, πρώτης μουσουλμανικής πόλης της Δύσης.
- 1590 μ.Χ. Κατάκτηση της χώρας από τους Τούρκους.
- 1881 μ.Χ. Γίνεται γαλλικό προτεκτοράτο.
- 1956 μ.Χ. Η χώρα γίνεται ανεξάρτητη\

Ανδαλουσία: στην καρδιά του φλαμένκο

Ταξιδέψτε σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ισπανίας και γνωρίστε τρεις πόλεις που είναι πραγματικά κοσμήματα. Οταν λέμε Ανδαλουσία εννοούμε ολόκληρο το νότιο τμήμα της Ισπανίας, την πατρίδα του φλαμένκο και των ταυρομαχιών.

Εννοούμε τη γη που είναι προικισμένη με υψηλές οροσειρές, χιονισμένες κορυφές, εύφορες πεδιάδες, θαυμάσιες ηλιόλουστες ακτές, γραφικά χωριά, μοναδικής σπουδαιότητας ιστορικά μνημεία και πόλεις σπάνιας ομορφιάς. Θέλετε κι άλλα για να αποφασίσετε να την επισκεφθείτε;

Σεβίλλη
Η πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις της Ισπανίας. Επισκεφθείτε τον περίφημο καθεδρικό ναό της, ο οποίος είναι και ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης. Εκεί θα δείτε και τον τάφο του Χριστόφορου Κολόμβου. Στο παλάτι Αλκαζάρ θα εντυπωσιαστείτε από τα περίτεχνα στολίδια που μετατρέπουν τους τοίχους του σε πραγματικά έργα τέχνης.
Στην εβραϊκή συνοικία θα δείτε τη γραφική πλατεία της Σάντα Κρουθ. Στην πλατεία του Αγίου Φραγκίσκου θα θαυμάσετε το Δημοτικό Μέγαρο με τους σκαλιστούς τοίχους, ενώ στην πλατεία Πιλάτος επισκεφθείτε οπωσδήποτε ένα από τα ομορφότερα αρχοντικά όχι μόνο της Σεβίλλης, αλλά ολόκληρης της Ισπανίας. Η μεγαλοπρεπής πλατεία της Ισπανίας έχει χαρακτηριστεί από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της πόλης. Όσο για το Μουσείο Καλών Τεχνών, οι πίνακες του Βελάσκεθ που φιλοξενεί είναι μερικά μόνο από τα ανεκτίμητα εκθέματά του.

Γρανάδα
Από τον καταπράσινο λόφο όπου στέκει το παλάτι Αλάμπρα, το οποίο κυριαρχεί στη Γρανάδα και τη «στεφανώνει», θα ξεκινήσετε τις περιηγήσεις σας. Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα κάστρα - παλάτια του κόσμου. Η ιστορία του ξεκινά από τον 9ο αιώνα και το όνομά του προέρχεται από μία αραβική έκφραση που σημαίνει «κόκκινο κάστρο». Προσέξτε ιδιαίτερα τους μαγευτικούς εσωτερικούς κήπους, οι οποίοι έχουν εμπνεύσει δεκάδες καλλιτέχνες.
Συνεχίστε περνώντας από το μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό, περπατήστε στα ανηφορικά σοκάκια της παλιάς μουσουλμανικής συνοικίας, κάντε μια στάση στο Μοναστήρι του Αγίου Ιερώνυμου -ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κράμα γοτθικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής- και γνωρίστε το σπίτι όπου ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα πέρασε μερικά από τα πιο δημιουργικά καλοκαίρια της ζωής του.

Κόρδοβα
Μεγαλειώδες δείγμα της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, η Κόρδοβα, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Γουαδαλκιβίρ, έχει να επιδείξει ιστορία που ξεκινάει από το 152 π.Χ., οπότε και ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους. Σήμερα η μικρή αυτή πόλη των 300.000 κατοίκων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Ισπανίας. Θα ξεκινήσετε τη βόλτα σας από μία επίσκεψη στο τέμενος Mεσκίτα με τις περίφημες σειρές των δίστιχων αψίδων και τις μοναδικές λωρίδες από λευκή πέτρα και κόκκινα τούβλα. Θα περπατήσετε στα στενά δρομάκια της εβραϊκής συνοικίας. Θα επισκεφθείτε επίσης το Κάστρο των Χριστιανών Μοναχών. Οι κήποι του θα σας εντυπωσιάσουν, όπως και οι καταπράσινες πλατείες της πόλης. Να παρακολουθήσετε οπωσδήποτε μία παράσταση φλαμένκο.
Θα εντυπωσιαστείτε!

Αφιέρωμα Μαδρίτη

Βασιλικά Ανάκτορα
Το βασιλικό ανάκτορο της Μαδρίτης βρίσκεται πάνω σε ένα ύψωμα με θέα στον ποταμό Μανθανάρες. Επί χρόνια, στη θέση του υπήρχε ένα φρούριο. Έπειτα από μία πυρκαγιά, το 1734, ο Φίλιππος Ε΄ παρήγγειλε ένα πραγματικό ανάκτορο που θα αντικαθιστούσε το φρούριο. Η κατασκευή του διήρκησε 26 χρόνια και συνέπεσε με τη βασιλεία δύο Βουρβόνων μοναρχών, του Καρόλου Γ΄ και του Καρόλου Δ΄. Έτσι, μεγάλο μέρος της διακόσμησης αντικατοπτρίζει το γούστο τους. Το ανάκτορο χρησιμοποιούνταν από τη βασιλική οικογένεια ως το 1931. Ο σημερινός βασιλιάς, Χουάν Κάρολος Α' κατοικεί στο Ανάκτορο Θαρθουέλα. Τα βασιλικά ανάκτορα χρησιμοποιούνται για επίσημες εκδηλώσεις. Από το ανάκτορο αξίζει να επισκεφθείτε τη Τραπεζαρία, το δωμάτιο πορσελάνης, τις αίθουσες Γκασπαρίνι, και την αίθουσα του θρόνου.

Βοτανικός κήπος
Η είσοδος στου βοτανικούς κήπους βρίσκεται στο Glorieta de Murillo ακριβώς δεξιά από το μουσείο Prado. Αυτοί οι κήποι οι οποίοι περιέχουν γύρω στα 30,000 διαφορετικά είδη δέντρων και φυτών απ’ όλο τον κόσμο, ιδρύθηκαν από τον Charles IIΙ. Οι διαφορετικοί τομείς είναι χωρισμένοι από εξαίσιους δρόμους και σε κάθε δέντρο όπως και φυτό υπάρχει κολλημένη ετικέτα με το όνομά και το είδος του.

Parque del Retiro
Θα ήταν υπέροχο να κάνατε βόλτα σε ένα τουλάχιστον από τα μεγαλύτερα πάρκα της πόλης. Το μεγαλύτερο και ωραιότερο πάρκο της Μαδρίτης είναι το Retiro. Έχει 130 εκτάρια δασότοπου καλυμμένων με δέντρα (περισσότερα από 15,000 δέντρα) και ουσιαστικά αποτελεί νησί στο κέντρο της θάλασσας από άσφαλτο. Μπορείτε να μπείτε στο πάρκο χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε υπέροχη είσοδο. Βρίσκονται στα περιοχές Plaza de la Independencia, Calle de Alcala, Calle de O'Donnell και Calle de Alfonso XII. 'Ασπρες πέτρινες φιγούρες του βασιλιά και της βασίλισσας της Ισπανίας κοιτούν στις λεωφόρους από τα αγέρωχα δέντρα και τους πυκνούς θάμνους και ακριβώς στο εσωτερικό μέρος του πάρκου υπάρχει μία μεγάλη τεχνητή λίμνη όπου μπορείτε να νοικιάσετε βάρκες με κουπιά. Το πάρκο επίσης περιέχει έναν κήπο από τριαντάφυλλα. Στο μέσο του πάρκου υπάρχουν δύο κτήρια γνωστά ως Palacio de Velazquez και Palacio de Cristal, όπου βρίσκονται έργα τέχνης.

Casa de Campo
Είναι τοποθετημένο στη δεξιά όχθη του ποταμού Manzanares στη δυτική Μαδρίτη, το Casa de Campo είναι το μεγαλύτερο πάρκο καλύπτοντας μία περιοχή γύρω στα 4.000 μέτρα. Βάρκες με κουπιά μπορούν να νοικιαστούν για μία βόλτα γύρω από την τεχνητή λίμνη. Μπορείτε επίσης να απολαύσετε κολύμπι και τέννις. Ένα ζωολογικό πάρκο ή ζωολογικός κήπος και ένα μεγάλο πάρκο διασκέδασης βρίσκονται στο βόρειο τμήμα.

Rosales and the Parque del Oeste
Στη δυτική πλευρά της Μαδρίτης, πλησιάζοντας προς τον ποταμό Manzanares υπάρχουν δύο εκτενή πάρκα ονομαζόμενα Rosales και Parque del Oeste (West Park). Υπάρχει μια ιδανική παιδική χαρά για παιδιά, με τεράστιους δρόμους από γρασίδι, σκιερά δέντρα και αμμώδη μονοπάτια. Υπάρχει ένας μεγάλος κήπος με λουλούδια στο βάθος του λόφου που ανθίζουν κάθε άνοιξη. Οι κήποι Sabatini, Campo del Moro και Plaza de Espana, όχι πολύ μακριά από το βασιλικό παλάτι, όπως και πολλοί άλλοι κήποι είναι άξιοι επίσκεψης.

Μουσεία
Περιστοιχισμένη από το χρυσό τρίγωνο της τέχνης, τοποθετημένη κατά μήκος του Paseo del Prado, αποτελούμενη από τρία μουσεία, η Μαδρίτη είναι ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαϊκούς προορισμούς όσον αφορά τα μουσεία τέχνης. Το πιο διάσημο είναι το μουσείο Prado, το πιο φημισμένο μέλος του χρυσού τριγώνου της τέχνης, γνωστό για τους εντυπωσιακούς πίνακες όπως του Diego Velazquez "Las Meninas" και του Francisco de Goya "La maja vestida" και "La maja desnuda". Τα άλλα δύο μουσεία είναι το Thyssen Bornemisza Museum, δημιουργημένο από μία μίξη ιδιωτικής συλλογής και το μουσείο Reina Sofia Museum, όπου η "Guernica" του Pablo Picasso είναι αναρτημένη από τότε που επέστρεψε στην Ισπανία από τη Νέα Υόρκη πριν δύο δεκαετίες περίπου.

Museo del Prado
Είναι τοποθετημένο σε ένα κτήριο του 18ου αιώνα διακοσμημένο από τον Juan de Villanueva. Το Prado θεωρείται ότι έχει μία από τις σημαντικότερες συλλογές τέχνης στον κόσμο. Φιλοξενεί αριστουργήματα από τους Velαzquez, Goya, El Greco, Zurbarαn, Ribera, Titian, Raphael, Botticelli, Fra Angelico, Rubens, Bosch, Van der Weyden, Poussin, Lorrain, Watteau, Rembrandt, Duerer και Mengs και πολλών άλλων.

Μουσείο Τίσεν - Μπορνεμίσθα
Αυτό το μουσείο βασίζεται στη συλλογή που συγκέντρωσαν ο βαρόνος Χάινριχ Τίσεν Μπορνεμίσθα και ο γιος του και σημερινός βαρόνος Χάνς Χάινριχ. Το 1992, η συλλογή στεγάστηκε στο Ανάκτορο Βιγιαερμόσα του 18ου αιώνα και τον επόμενο χρόνο δόθηκε στο έθνος. Από τη δεκαετία του 1920, που ξεκίνησε η συγκέντρωση των έργων, η προοπτική ήταν να καλυφθεί ολόκληρη η ιστορία της δυτικής τέχνης από τους Ιταλούς και Φλαμανδούς ζωγράφους μέχρι τον εξπρεσιονισμό και την ποπ-αρτ του 20ου αιώνα. Η εκπληκτική συλλογή που αποτελείται από 800 περίπου πίνακες, περιλαμβάνει αριστουργήματα του Τιτσιάνο, του Γκιόγια, του Βαν Γκογκ και του Πικάσο. Επίσης, γλυπτά, σκαλιστά και άλλα αντικείμενα φιλοξενούνται στο μουσείο.

Κέντρο τέχνης Βασίλισσας Σοφίας
Ο 20ος αιώνας είναι αναμφίβολα η πιο λαμπρή περίοδος στην ιστορία της Ισπανικής τέχνης μετά τη χρυσή εποχή του 17ου αιώνα. Στο κέντρο τέχνης της Βασίλισσας Σοφίας εκτίθενται πολλά έργα καλλιτεχνών αυτής της περιόδου. Γλυπτά, πίνακες ακόμα και έργα του σουρεαλιστή κινηματογραφιστή Λουίς Μπουνιουέλ προσφέρουν μία ενδιαφέρουσα ξενάγηση σε έναν αιώνα γεμάτο γεγονότα. Το κορυφαίο έκθεμα του μουσείου είναι η "Γκουέρνικα" του Πικάσο.

Εθνικό αρχαιολογικό μουσείο
Αυτό το μουσείο με τα εκατοντάδες εκθέματα από την προϊστορική εποχή ως το 19ο αιώνα θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης. Ιδρύθηκε από την Ισαβέλλα Β΄ το 1867. Περιέχει αντικείμενα που ήρθαν στο φως στη διάρκεια ανασκαφών σε ολόκληρη την Ισπανία, καθώς και ευρήματα από την Αίγυπτο, την αρχαία Ελλάδα και τον ετρουσκικό πολιτισμό. Στα κορυφαία εκθέματα συγκαταλέγονται αντικείμενα από τον αρχαίο πολιτισμό του Ελ Αργάρ στην Ανδαλουσία, χρυσά στέμματα του 7ου αιώνα από την εποχή του Τολέδο, ρωμαϊκά ψηφιδωτά και ισλαμικά αγγεία.

Μουσείο κέρινων ομοιωμάτων
Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων περιλαμβάνει 450 περίπου κέρινα ομοιώματα προσωπικοτήτων από την Ισπανία και αλλού. Τα περισσότερα παρουσιάζονται σε συγκεκριμένο σκηνικό: το ομοίωμα του Μίγκελ δε Θερβάντες, συγγραφέα του Δον Κιχώτη, την ώρα που κάθεται σε ένα γραφείο ενώ πίσω του υπάρχουν ανεμόμυλοι. Επίσης υπάρχει αναπαράσταση του περίφημου πίνακα του Γκόγια, "3η Μαρτίου". Υπάρχει επίσης μία σκηνή καφενείου, με Ισπανούς διανοούμενους και πολλές άλλες. Όσοι έρθουν με τα παιδιά τους, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι μερικές σκηνές είναι μακάβριες. Ιδιαίτερα άγρια είναι μία σκηνή ταυρομαχίας, όπου ένα κέρατο καρφώνει το μάτι του ταυρομάχου.

Πουέρτα δελ Σολ (Πύλη του Ήλιου)
Η πολυσύχναστη Πουέρτα δελ Σολ (Πύλη του Ήλιου) είναι το κέντρο που ταιριάζει σε μια πόλη σαν τη Μαδρίτη. Πλήθος ανθρώπων συναντιέται στην περίφημη αυτή πλατεία και κατευθύνεται προς τα μαγαζιά και τα αξιοθέατα που βρίσκονται στο παλιό τμήμα της πόλης. Η πλατεία βρίσκεται στην πρώτη ανατολική είσοδο στη Μαδρίτη. Στα τέλη του 19ου αιώνα, η περιοχή μετατράπηκε σε πλατεία και απέκτησε πολλά καφέ. Σήμερα, η πλατεία έχει σχήμα ημισελήνου. Η νότια πλευρά της καταλαμβάνεται από ένα κτίριο από κόκκινο τούβλο, το οποίο χτίστηκε γύρω στο 1760 υπό τον Κάρολο Γ’. Αρχικά, εδώ στεγαζόταν το ταχυδρομείο της πόλης. Το 1847 έγινε η έδρα του υπουργείου Εσωτερικών. Ο πύργος με το ρολόι προστέθηκε το 1866. Υπό το καθεστώς του Φράνκο, στα κελιά της αστυνομίας στο υπόγειο του κτιρίου διαπράχθηκαν εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα, το κτίριο στεγάζει τις τοπικές αρχές, την Κομουνιδάδ δε Μαδρίδ (Δήμο της Μαδρίτης), αποτελώντας συγχρόνως το επίκεντρο πολλών εορταστικών εκδηλώσεων. Τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς πλήθος ανθρώπων συγκεντρώνεται στην πλατεία και τρώει μία ρώγα σταφύλι σε κάθε χτύπημα του ρολογιού. Πρόκειται για ένα έθιμο που υποτίθεται ότι φέρνει καλή τύχη. Έξω από το κτήριο μπορείτε να διακρίνεται στο έδαφος το σύμβολο "Μηδέν Χιλιόμετρο", που επισημαίνει το σημείο που θεωρείται το κέντρο του τεράστιου οδικού δικτύου της Ισπανίας.
Τα απέναντι κτίρια, που είναι κτισμένα ημικυκλικά, περιλαμβάνουν μοντέρνα καταστήματα και καφέ. Στη γωνία της Κάλιε δελ Κάρμεν υπάρχει ένα άγαλμα του συμβόλου της Μαδρίτης, μιας αρκούδας που τεντώνεται για να φτάσει τον καρπό ενός μαδρόνιο (φραουλιά). Στην Πουέρτα δελ Σολ εκτυλίχθηκαν πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Από εδώ ξεκίνησε η αποτυχημένη εξέγερση ενάντια στα γαλλικά στρατεύματα κατοχής στις 2 Μαΐου 1808, εδώ δολοφονήθηκε το 1912 ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός Χοσέ Καναλέχας, ενώ, το 1931, από το μπαλκόνι του υπουργείου Εσωτερικών διακηρύχτηκε η δεύτερη δημοκρατία.

Πλάθα Μαγιόρ (Πλατεία Μαγιόρ)
Η Πλάθα Μαγιόρ είναι μία θαυμάσια πλατεία με μπαλκόνια, πυργίσκους, φεγγίτες και κάθετες στέγες. Έχει θεατρική ατμόσφαιρα και εμφανώς καστιλιάνικο χαρακτήρα. Εδώ συνέβησαν πολλά: ταυρομαχίες, εκτελέσεις, επιδείξεις και δίκες από την Ιερά Εξέταση, όλα παρουσία κοινού, συχνά, μάλιστα, και του βασιλιά και της βασίλισσας. Η πρώτη μεγάλη δημόσια τελετή στην Πλάθα Μαγιόρ ήταν η ευλογία του πολιούχου αγίου της Μαδρίτης, Σαν Ισίδρο, το 1621. Η κατασκευή της πλατείας ξεκίνησε το 1617 και ολοκληρώθηκε σε δυο μόλις χρόνια, αντικαθιστώντας τα φτωχικά σπίτια της περιοχής. Ο αρχιτέκτονας Χουάν Γκόμεθ δε Μόρα ήταν ο διάδοχος του Χουάν δε Χερέρα, που σχεδίασε το Ελ Εσκοριάλ, το αυστηρό μοναστήρι-ανάκτορο του Φίλιππου Β’. Ο Μόρα ακολούθησε το στυλ του δασκάλου του, σε ελαφρώς πιο ήπιους τόνους όμως. Το πιο εντυπωσιακό τμήμα των στοών είναι η Κάσα δε λα Παναδερία (αρτοποιείο). Η ανακαινισμένη πρόσοψή της είναι διακοσμημένη με συμβολικά έργα ζωγραφικής. Το έφιππο άγαλμα στο κέντρο παριστάνει τον Φίλιππο Γ’, ο οποίος διέταξε την κατασκευή της πλατείας. Το άγαλμα, που ξεκίνησε ο Ιταλός Τζοβάνι ντε Μπολόνια και ολοκλήρωσε ο μαθητής του Πιέτρο Τάκα το 1616, μεταφέρθηκε εδώ το 1848 από την Κάσα δε Κάμπο. Σήμερα, η πλατεία είναι γεμάτη υπαίθρια καφέ, ενώ κάθε Κυριακή φιλοξενεί την αγορά των συλλεκτών. Η νότια έξοδος οδηγεί στην Κάλιε δε Τολέδο, η οποία συνεχίζει προς τους δρόμους όπου πραγματοποιείται το Ελ Ράστρο, το περίφημο παζάρι της Μαδρίτης. Εδώ υπάρχουν αρκετά μεσόνες (παραδοσιακά εστιατόρια).

Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών
Σε αυτή την Ακαδημία, που στεγάζεται σε ένα κτίριο του 18ου αιώνα, φοίτησαν ο Νταλί και ο Πικάσο. Στην πινακοθήκη της εκτίθεται μία μεγάλη συλλογή έργων, ανάμεσά τους και κάποια εξαιρετικά σχέδια του Ραφαήλ και του Τιτσιάνο. Μια καταπληκτική συλλογή έργων παλιών ζωγράφων περιλαμβάνει πίνακες του Ρούμπενς και του Βαν Ντάικ. Οι Ισπανοί ζωγράφοι του 16ου - 19ου αιώνα εκπροσωπούνται με θαυμάσια έργα των Ριβέρα, Μουρίγιο, Ελ Γκρέκο και Βελάσκεθ. Ξεχωρίζει Ο μοναχός Πέδρο Ματσάδο του Θουρμπαράν, ένας από τους χαρακτηριστικούς πίνακες του με μοναχούς. Μία ολόκληρη αίθουσα είναι αφιερωμένη στον Γκόγια, πρώην διευθυντή της ακαδημίας. Εδώ εκτίθεται ο πίνακας του που απεικονίζει τον Μανουέλ Γκοντόι, ο Ενταφιασμός της σαρδέλας, το βλοσυρό Ψυχιατρείο και μία αυτοπροσωπογραφία του 1815.

Πλάθα δε Εσπάνια (Πλατεία)
Η Πλάθα δε Εσπάνια είναι ένα πολυσύχναστο σταυροδρόμι και δημοφιλής τόπος συνάντησης. Το 18ο και 19ο αιώνα, η πλατεία καταλαμβανόταν από στρατώνες, οι οποίοι είχαν χτιστεί εδώ για να βρίσκονται κοντά στα Βασιλικά Ανάκτορα. Η Πλάθα δε Εσπάνια απέκτησε τη σημερινή της μορφή επί Φράνκο, όταν κατασκευάστηκε το ογκώδες Εδιφίθιο Εσπάνια. Το κτίριο με τους 26 ορόφους, χτίστηκε μεταξύ 1947 και 1953, μία περίοδο κατά την οποία η Ισπανία ζούσε απομονωμένη από το δυτικό κόσμο και τα υλικά ήταν δυσεύρετα. Έτσι, θεωρήθηκε θρίαμβος «αυτάρκειας». Ο κεντρικός πύργος, βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πτέρυγες 17 ορόφων. Στην ανατολική πτέρυγα στεγάζεται σήμερα το ξενοδοχείο Holiday Inn Crowne Plaza. Η Μετροπολιτάνα έχτισε επίσης τον Τόρε δε Μαδρίδ, 33 ορόφων, στη γωνία Πλάθα δε Εσπάνια και Κάλιε Πρινθέσα. Όταν ολοκληρώθηκε, το 1957, απέκτησε το παρατσούκλι «Λα Χιράφα» (η καμηλοπάρδαλη), καθώς τότε ήταν το ψηλότερο οικοδόμημα από μπετόν στον κόσμο. Το ωραιότερο τμήμα της πλατείας είναι το κέντρο της, με το λίθινο οβελίσκο (1928). Μπροστά σε αυτόν βρίσκεται το άγαλμα του Θερβάντες. Από κάτω εμφανίζεται ο Δον Κιχώτης με το άλογό του, ενώ ο Σάντσο Πάντσα προχωράει δίπλα πάνω στο γάιδαρό του.
Νουέστρα Σενιόρα δε λα Αλμουδένα (Καθεδρικός Ναός της Μαδρίτης)
Ο Καθεδρικός ναός της Μαδρίτης άρχισε να κατασκευάζεται το 1879, αλλά ολοκληρώθηκε μόλις το 1993 και στη συνέχεια καθαγιάστηκε από τον πάπα. Στη μακροχρόνια κατασκευή του - που διακόπηκε εντελώς κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου - συνέβαλαν αρκετοί αρχιτέκτονες. Η νεογοτθική γκρίζα και λευκή πρόσοψη του καθεδρικού, θυμίζει αυτή των Βασιλικών Ανακτόρων, που βρίσκονται απέναντι.

Πλάθα δε Τόρος δε Λας Βέντας
Όποια κι αν είναι η γνώμη σας για τις ταυρομαχίες, το Λας Βέντας είναι αναμφίβολα μία από τις ωραιότερες αρένες της Ισπανίας. Χτίστηκε το 1929 σε νεομουδέχαρ στυλ, για να αντικαταστήσει την παλιότερη αρένα της πόλης, που βρίσκεται δίπλα στην Πουέρτα δε Αλκαλά. Εδώ διοργανώνονται κορίδας (ταυρομαχίες) από το Μάιο έως τον Οκτώβριο. Τα αγάλματα έξω από την αρένα είναι μνημεία προς τιμήν δύο γνωστών Ισπανών ταυρομάχων, του Αντόνιο Μπιενβενίδα και του Χοσέ Κουβέρο. Δίπλα στην αρένα βρίσκεται το Μουσείο Ταουρίνο. Περιλαμβάνει μία ενδιαφέρουσα συλλογή αναμνηστικών από ταυρομαχίες, όπως πορτραίτα και γλυπτά που απεικονίζουν διάσημους ταυρομάχους, καθώς και κεφάλια ταύρων. Οι επισκέπτες μπορούν να περιεργαστούν τα μπαντερίγιας, τα μυτερά βέλη που χρησιμοποιούν οι ταυρομάχοι για να τραυματίσουν τους ταύρους και τις κάπες τους. Κάποιοι επισκέπτες θεωρούν κορυφαίο έκθεμα του μουσείου το αιματοβαμμένο τράχε δε λούθες που φορούσε ο Μανολέτε στη μοιραία γι’ αυτόν ταυρομαχία στο Λινάρες της Ανδαλουσίας το 1947. Εκτίθεται επίσης μία στολή που ανήκε στη Χουανίτα Κρουθ, μία γυναίκα ταυρομάχο της δεκαετίας του ’30, που, λόγω προκαταλήψεων, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ισπανία. Το Σεπτέμβριο και το Οκτώβριο, στην αρένα γίνονται συναυλίες ροκ μουσικής.
Τοποθεσία
Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 667 πάνω απ' την επιφάνεια της θάλασσας στις όχθες του ποταμού Μανθανάρες, στο κέντρο της χώρας. Το κλίμα της είναι ηπειρωτικό και παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές. Λόγω της τοποθεσίας και της ιστορίας της η Μαδρίτη θεωρείται ως το πολιτικό και οικονομικό κέντρο της Ιβηρικής Χερσονήσου. Περίπου 60χλμ νότια βρίσκεται η ιστορική πρωτεύουσα Τολέδο.

Ιστορία
Για πρώτη φορά γίνεται λόγος για τη Μαδρίτη στις αρχές του 10ου αιώνα, όταν αποτελούσε οχυρό των Αράβων και ονομαζόταν Ματζρίτ. Ο βασιλιάς της, Λεώνης Ραμίρο Β' λεηλάτησε την περιοχή το 931. Η Μαδρίτη υπήρξε πολλές φορές εστία ταραχών, απ' τις οποίες η μεγαλύτερη ήταν η επανάσταση των Κομμοννέρος (1520-1521) εναντίον του Κάρολου του Ε'.
Την εποχή του Φίλιππου Β' η Μαδρίτη έγινε πρωτεύουσα της ισπανικής αυτοκρατορίας κι έδρα του βασιλιά. Μόνο όμως κατά το 18ο αιώνα, με την άφιξη των Βουρβόνων, η πόλη απόκτησε ζωή κι εμφάνιση πρωτεύουσας.
Κατά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) η Μαδρίτη δέχτηκε την επίθεση του στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο, που κατέλαβε ορισμένες περιοχές στις δυτικές και βορειοδυτικές παρυφές της πόλης. Οι δημοκρατικές δυνάμεις κράτησαν την πόλη μέχρι το 1939, αλλά υπέκυψαν, γιατί οι σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις είχαν προξενήσει σημαντικές ζημιές.

Πολιτισμός
Εκτος από την Βαρκελώνη η Μαδρίτη είναι το πολιτιστικό κέντρο της χώρας. Μουσεία όπως το Μουσείο ντελ Πράδο, το Museo de Cera, το Museo Arqueológικό Nacional, το Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία και το Museo Thyssen-Bornemisza είναι διεθνώς γνωστά. Αλλα αξιοθέατα είναι τα ανάκτορα Palacio Real, ο καθεδρικός ναός La Almudena οι εκκλησιες San Isidro el Real και Francisco el Grande καθώς και το πάρκο Parque del Buen Retiro και η πλατιά Plaza Mayor.

Πριγκιπάτο Μονακό

Το πριγκιπάτο τέθηκε από το 1297 υπό την προστασία της γενουατικής οικογένειας των Γκριμάλντι. Το 16ο αι. αναγκάστηκε να δεχτεί την προστασία της Ισπανίας και από το 1641 τέθηκε υπό γαλλική προστασία. Το 1793 προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Το 1814 με τη Συνθήκη του Παρισιού οι Γκριμάλντι επανήλθαν στην εξουσία.
Από το 1861 άρχισε να σταθεροποιείται η εξάρτηση από τη Γαλλία. Πρίγκιπας του Μονακό το 1949 έγινε ο Ρενιέ Γ΄. Το 1956 παντρεύτηκε την Αμερικανίδα ηθοποιό Γκρέις Κέλι, η οποία σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1982. Το Μονακό εντάχθηκε στα Ηνωμένα Έθνη μόλις το 1993. Το 2002 το γαλλικό φράγκο, νόμισμα του Μονακό, αντικαταστάθηκε από το ευρώ. Τον Απρίλιο του 2005, ύστερα από το θάνατο του Ρενιέ, την ηγεσία του πριγκιπάτου ανέλαβε ο γιος του Αλβέρτος.

Χάρτης του Μονακό
Το Μονακό βρίσκεται στα νότια της Γαλλίας, ανάμεσα στη Νίκαια και τα σύνορα της Ιταλίας, και αποτελεί θύλακο μέσα στο γαλλικό έδαφος. Περιβάλλεται Α, Δ και Β από το γαλλικό νομό Αλπ-Μαριτίμ και Ν βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα. Το κλίμα του είναι μεσογειακό.
Το Μονακό αποτελείται από τέσσερις περιοχές: την πόλη του Μονακό (30.000 κάτ.), που είναι έδρα της κυβέρνησης και του ηγεμόνα και είναι χτισμένη σε βραχώδες ακρωτήριο στο νότιο τμήμα της περιοχής, τη Λα Κονταμίν, όπου βρίσκεται το λιμάνι, το Μόντε Κάρλο με το περίφημο καζίνο, που είναι χτισμένο πάνω σε λόφους με θαυμάσια πανοραμική θέα, και τη Φοντβιέγ, μία ζώνη ελαφράς βιομηχανίας.
Κυριότερα αξιοθέατα του Μονακό είναι το πριγκιπικό παλάτι, που χτίστηκε το 16ο αι. και έχει μεσαιωνικούς πύργους, ο καθεδρικός ναός του 19ου αι. και το παγκόσμια γνωστό Ωκεανογραφικό μουσείο.

Οικονομία
Η οικονομία του πριγκιπάτου βασίζεται κυρίως στον τουρισμό. Το λιμάνι έχει αποκλειστικά τουριστικό προορισμό και φιλοξενεί όλο σχεδόν το χρόνο μεγάλο αριθμό θαλαμηγών. Ιδιαίτερη ανάπτυξη έχει και η βιομηχανία χημικών προϊόντων, μηχανουργίας, υφαντουργίας και ειδών διατροφής. Επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο προτιμούν τις τράπεζες του Μονακό, που τις ευνοεί η νομοθεσία του πριγκιπάτου για το τραπεζικό απόρρητο και τη χαμηλή φορολογία.

Δημογραφικά
Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Γάλλοι. Οι υπόλοιποι είναι Ιταλοί, Αμερικανοί κ.ά., ενώ το 20% είναι Μονεγάσκοι. Επίσημη γλώσσα είναι η γαλλική, αλλά πολύ διαδεδομένη είναι και η ιταλική, καθώς και η μονεγασκική.

Πηγή: Βικιπαιδεία

Η ιστορία της Γένοβας

Η Γένοβα (Genova) ειναι πόλη της Ιταλίας και πρωτεύουσα της Λιγουρίας, στο κέντρο του ομώνυμου κόλπου με σημαντικό λιμάνι (795.027 κατ.).
Σώζονται πολλά κτίρια γοτθικού και αναγεννησιακού ρυθμού.
Διατηρούνται επίσης σε καλή κατάσταση και αρκετές εκκλησίες, καθώς και το σπίτι που γεννήθηκε ο Κολόμβος. Το εμπόριο αποτελεί τη βάση της οικονομίας της Γένοβας, τελευταία όμως γνωρίζει και τη σημαντική βιομηχανική ανάπτυξη.
Η Γένοβα ήταν εμπορικό κέντρο με μεγάλη κίνηση, ήδη από τον 4ο π.Χ. αιώνα. Αργότερα έγινε μεγάλη ναυτική δύναμη και κύριος αντίπαλος της Βενετίας. Οι Γενοβέζοι πήραν μέρος στις σταυροφορίες και με τους Βενετούς συντέλεσαν στην άλωση του Βυζαντίου.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της πρόσβασης στη θάλασσα, οι κάτοικοι της περιοχής της Γένοβας ανέπτυξαν από νωρίς εμπορικές σχέσεις με τους Φοίνικες και τους Ελληνες. Με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η Γένοβα πέρασε από τα χέρια των Βυζαντινών, των Λογγοβάρδων και των Φράγκων, ενώ συχνές ήταν οι επιδρομές των Σαρακηνών και των Νορμανδών.
Παρά τις περιπέτειες η Γένοβα αναπτύχθηκε και στον 11ο αιώνα ήταν μία από τις μεγάλες ναυτικές δυνάμεις της Μεσογείου, ενώ οι Γενοβέζοι έμποροι (με γνωστότερο το Μάρκο Πόλο) έφτασαν ως την Κίνα, τους Αγίους Τόπους και τη Μαύρη Θάλασσα. Η Δημοκρατία της Γένοβας επεκτάθηκε για να καλύψει όλη την περιοχή της Λιγουρίας και την Κορσική. Το 1528 η συμμαχία του πρίγκηπα της Γένοβας με τον Ισπανό Αυτοκράτορα Κάρολο τον 5ο έθεσε τις βάσεις για το "χρυσό αιώνα" της πόλης, στη διάρκεια του οποίου η Γένοβα γνώρισε τις λαμπρότερες μέρες της.
Ακολούθησε ο βομβαρδισμός της πόλης από τα γαλλικά στρατεύματα και η κυριαρχία του Λουδοβίκου του 16ου, ο οποίος έθεσε τη Γένοβα υπό το γαλλικό στέμμα το 1684. Με τη Γαλλία να έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την Αυστρία ήταν απλώς ζήτημα χρόνου για τη Γένοβα να αλλάξει χέρια. Το 1746 υψώθηκε στην πόλη η αυστριακή σημαία.
Η κατοχή κράτησε σχεδόν 50 χρόνια και για λίγα χρόνια η πόλη ήταν ελεύθερη από ξένο ζυγό, το διάλειμμα όμως κράτησε λίγο. Οι Γάλλοι επέστρεψαν το 1805 και προσάρτησαν τη Γένοβα, η πόλη κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1814 και ένα χρόνο αργότερο προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Σαρδηνίας.
Το 1821 πραγματοποιήθηκε μεγάλη εξέγερση, ενώ μια σειρά γεγονότων οδήγησε στο Βασίλειο της Ιταλίας. Τους στίχους του ιταλικού εθνικού ύμνου έγραψε ο Γενοβέζος Goffredo Mameli. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η πόλη βομβαρδίστηκε από τους Αγγλους. Στη διάρκεια των επιχειρήσεων καταστράφηκε το κέντρο της Γένοβας, το κτίριο της Οπερας και η Βιβλιοθήκη. Ηταν η ευρωπαϊκή πόλη που βγήκε πρώτη από τον πόλεμο, καθώς όταν οι συμμαχικές δυνάμεις μπήκαν στη Γένοβα οι Γερμανοί είχαν ήδη αποχωρήσει.

Πόσα πράγματα ξέρετε για τη Γένοβα;
Aναμφίβολα την εποχή που οι Iταλοί διαφέντευαν όλες τις θάλασσες, οι Γενοβέζοι ήταν αδιαμφισβήτητη δύναμη. Tα αρχοντικά σπίτια μαρτυρούν τον πλούτο των εμπόρων. Aλλά και το λιμάνι -σταδιακά αλλά σταθερά αναδεικνύεται σε must σταθμό όλων των κρουαζιεροπλοίων που περνούν- εύκολα θα οδηγήσει τη φαντασία σας σε περασμένους αιώνες: η βοή και η ζωντάνια του παραμένουν αμετάλλακτες.
Ως προορισμός έχει πολλά καλά: οι γύρω περιοχές ενδείκνυνται για εξερεύνηση, ενώ η ίδια η πόλη θα κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον σας.
Eπιπλέον, αν θέλετε να «τριγυρίσετε» οδικώς στην Eυρώπη, η Γένοβα είναι ένας ιδανικός σταθμός, όσο πρέπει βόρειος για να τραβήξετε προς την Aυστρία και όσο πρέπει νότιος για να μη σας κουράσει η απόσταση από τα λιμάνια (Mπάρι, Aνκόνα κ.λπ.). Πριν ανοίξετε το χάρτη για να «χαράξετε» την πορεία σας, διαβάστε ορισμένα χρήσιμα πράγματα για το κόστος και τα αξιοθέατα της Γένοβας.

Υπολογίζοντας το κόστος
H Γένοβα, όπως και όλες οι ιταλικές πόλεις, διαθέτει το πλεονέκτημα της μετάβασης με πλοίο. Eπειδή ολόκληρη η περιοχή ενδείκνυται για περιηγήσεις, το I.X. σας είναι οπωσδήποτε ένα χρήσιμο «εργαλείο» και καλό θα ήταν να το πάρετε μαζί σας. Tα εισιτήριά σας, μετ' επιστροφής, το ατομικό σας εισιτήριο και του αυτοκινήτου, θα σας στοιχίσουν 437 ευρώ (με τα πλοία της blue star ferries, με αφετηρία την Πάτρα και προορισμό την Aνκόνα). Aπό εκεί θα πρέπει να διανύσετε μια απόσταση 519 χιλιομέτρων, που θα σας κοστίσει περίπου 50 ευρώ σε βενζίνη. Στους -φαρδείς- ιταλικούς αυτοκινητόδρομους, υπολογίστε πως θα χρειαστεί να οδηγήσετε κάτι λιγότερο από 5 ώρες για να καλύψετε την απόσταση.
Tο κόστος διαμονής στη Γένοβα μπορεί να είναι από συμφέρον έως πανάκριβο.
Tα ξενοδοχεία που βρίσκονται γύρω από τον κεντρικό σταθμό των τρένων (Stazione Principe στην Piaza Acquaverde) αν και ιδιαίτερα οικονομικά, καλό θα ήταν να τα αποφύγετε.
Προτιμήστε να ψάξετε λίγο παραπάνω, στην ευρύτερη περιοχή της Piaza Colombo, όπου ενδέχεται να βρείτε ευκαιρίες (αξιοπρεπέστατα ξενοδοχεία με τιμές δίκλινου γύρω στα 40 ευρώ τη βραδιά). Aν ο προϋπολογισμός σας αντέχει, επιχειρήστε να ψάξετε για κατάλυμα στην περιοχή της παλιάς πόλης.
Oι τιμές των καλών ξενοδοχείων ξεκινούν περίπου από 80 ευρώ τη βραδιά (τιμή δίκλινου), με εξαίρεση τα ξενοδοχεία χαμηλής κατηγορίας γύρω από το λιμάνι που και πάλι θα πρέπει να αποφύγετε για λόγους ασφαλείας.
Για τις μετακινήσεις μέσα στην πόλη, καλό θα ήταν να ξεχάσετε το αυτοκίνητό σας και να μετακινηθείτε με τα Mέσα Mαζικής Mεταφοράς (λεωφορεία για το κέντρο και μετρό για το κέντρο και τα προάστια).
Oι τιμές των εισιτηρίων -που ισχύουν για όλα τα μέσα και τα προμηθεύεστε από τα ειδικά κιόσκια- ξεκινούν από 0,77 ευρώ (μονό εισιτήριο) και φτάνουν τα 2,58 ευρώ (ημερήσιο εισιτήριο για όλα τα μέσα). O καλύτερος τρόπος να ανακαλύψετε τα αξιοθέατα της πόλης, όμως, είναι η ξενάγηση του Girocitta, που ξεκινά κάθε πρωί από την Piazza Verdi στις 09.30. Eκτός από τη διαδρομή του λεωφορείου, η ξενάγηση περιλαμβάνει και προαιρετικό περίπατο -με ξενάγηση- μιας ώρας στο ιστορικό κέντρο.
Σε ό,τι αφορά το φαγητό σας θα έχετε αρκετές επιλογές. Στην περιοχή του ιστορικού κέντρου θα βρείτε από παραδοσιακές ταβέρνες - trattorie (που θα πληρώσετε 20 ευρώ maximum κατ' άτομο για να φάτε παραδοσιακές μακαρονάδες και να πιείτε όσο αντέχετε) έως κομψά restaurant-caffe που στεγάζονται σε κτίρια του 19ου αιώνα (όπου θα πληρώσετε για πιο ευφάνταστα πιάτα περίπου 30 ευρώ το άτομο).
Aν πάλι ψάχνετε για εντελώς πρόχειρα γεύματα, στην περιοχή του λιμανιού, αλλά και γύρω από τις μεγάλες πλατείες, θα βρείτε φούρνους που πουλάνε σάντουιτς με ψωμί focaccia.
Για τη νυχτερινή σας διασκέδαση στην πόλη -και ιδίως στους πεζοδρόμους της παλιάς πόλης- θα βρείτε αρκετά bar και μικρά clubs. Σε κάποια από αυτά τα clubs όπου και αν υπάρχουν ορχήστρες με ζωντανή μουσική, ενδέχεται να πληρώσετε κάτι παραπάνω, κατά τα άλλα, υπολογίστε τις τιμές των ποτών περίπου όσο και στην Aθήνα.

Δεν πρέπει να χάσετε
Τον καθεδρικό ναό του San Lorenzo. H κατασκευή του ναού ξεκίνησε τον 12ο αιώνα, οπότε και στήθηκε το κυρίως σώμα του, ενώ κατά τον 13ο αιώνα προστέθηκαν διάφορες διακοσμητικές λεπτομέρειες.
Αν και η κύρια είσοδος βρίσκεται επί της οδού San Lorenzo, αξίζει τον κόπο να κάνετε τον κύκλο του κτιρίου πριν μπείτε μέσα για να έχετε μια συνολική εικόνα. Στο εσωτερικό του ναού αξίζει να δείτε το αναγεννησιακό εκκλησάκι του Aγ. Ιωάννη του Bαπτιστή, καθώς και το Mουσείο του Θησαυρού, τόσο για τα εκθέματα όσο και για το ατμοσφαιρικό σκηνικό της κρύπτης μέσα στην οποία βρίσκεται.
Kατηφορίζοντας την -απολύτως- μεσαιωνική Via San Luca, περιοχή που παραδοσιακά ανήκε στην οικογένεια Spinola, θα φτάσετε στην Galleria Nazionale di Palazzo Spinola, επίσημη κατοικία της οικογένειας που μετατράπηκε σε Πινακοθήκη στα 1958, οπότε και απεβίωσε το τελευταίο μέλος των Spinola. Aνάμεσα στα διάφορα εκθέματα θα δείτε και δύο πορτρέτα του Van Dyck, ενώ μην παραλείψετε να ανεβείτε στην υπέροχη ταράτσα με τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές.
Tο Palazzo Ducale, κυριολεκτικά στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, είναι αναμφισβήτητα ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία της Γένοβας, αντάξιο της φήμης των δόγηδων που διοικούσαν -με σπανιότατα διαλείμματα- τη Γένοβα από το 1384 μέχρι το 1515.
Tο ίδιο το παλάτι χτίστηκε τον 16ο αιώνα, και μια ματιά μόνο στις σκάλες του είναι ενδεικτική για το κύρος του τότε δόγη - διοικητή της πόλης. Στο εσωτερικό του παλατιού, φυλάσσονται ανεκτίμητα αρχεία και συγγράμματα, ενώ κατά καιρούς φιλοξενούνται διάφορες εκθέσεις.
Tέλος, δεν νοείται επίσκεψη στη Γένοβα χωρίς να περάσετε από το Palazzo Reale. Kτίριο που φιλοξένησε από τις αρχές του 17ου αιώνα, οπότε και χτίστηκε, όλες τις σημαίνουσες προσωπικότητες της πόλης.
Aπό την αίθουσα δεξιώσεων ώς τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του δούκα και την εξαιρετική ταράτσα, η διακόσμηση του Palazzo Reale είναι εντυπωσιακή.
Tο θέατρο Falcone που θα εντοπίσετε στην ανατολική πλευρά του παλατιού, φιλοξένησε πολλές φορές τις παραστάσεις του βιρτουόζου βιολιστή Pagannini.
Aν αποφασίσετε να εκδράμετε στη γύρω περιοχή, ξεκινήστε τις βόλτες σας από τα Cinque Terre, πέντε χωριά που ενώνονται μεταξύ τους με μονοπάτια. Eίναι παραθαλάσσια και η διαδρομή από το ένα στο άλλο είναι κάτι παραπάνω από γραφική.

Dolce Vita στη Ρώμη - Χρήσιμες πληροφορίες

Το νερό της βρύσης καλό είναι να το αποφεύγετε.
Στο εμφιαλωμένο υπάρχουν δύο είδη. Εξηγείστε ποιό θέλετε: το φυσικό ("νατουράλε") ή το ανθρακούχο ("γκαζάτα").
Μερικές ενδεικτικές τιμές: espresso 0,85 ευρώ, καπουτσίνο 1,20
Όταν θέλετε να τηλεφωνήσετε καλείτε τον κωδικό 30 για Ελλάδα και τον κωδικό της πόλης στην οποία βρίσκεται αυτός που καλείτε. Για επικοινωνία με κινητό 30 + ο αριθμός του κινητού.
Πολύ εύχρηστη είναι η "κάρτα τηλεφόνικα" σε διάφορες τιμές και θα τη βρείτε στα "ταμπάκι", δηλαδή τα μαγαζιά με τσιγάρα. Από την Ελλάδα για Ρώμη ο κωδικός 39 + 06 (ο κωδικός της Ρώμης) + ο αριθμός συνδρομητή
Διαφορά ώρας: -1 ώρα από την Ελλάδα
Στις εξόδους σας χρειάζεται προσοχή, ιδιαίτερα όταν κυκλοφορείτε χωρίς συνοδεία. Μην προκαλείτε με μεγάλες τσάντες και πορτοφόλια, μη φοράτε κοσμήματα, μην αφήνετε πολύτιμα αντικείμενα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου
Όταν θα πάτε στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου θυμηθείτε ότι απαγορεύονται τα σορτς και οι κοντές φούστες. Μόνο στο ιστορικό κέντρο η Ρώμη έχει 400 εκκλησίες
Ένας καλός τρόπος για ν' αποφύγετε τις ουρές και το σπρώξιμο στα μουσεία είναι η έκδοση εισιτηρίου από πριν.
Επιπλέον κερδίζετε και έκπτωση στη τιμή.
Όταν οδηγείτε να θυμάστε οι πράσινες πινακίδες υποδεικνύουν αυτοκινητόδρομους και οι μπλε οδούς.
Περπατώντας στους δρόμους προσοχή στους επίδοξους "Σουμάχερ" - τα αυτοκίνητα δεν σταματούν πάντα. Οι διαβάσεις πεζών είναι …ανασφαλείς όσο και στην Ελλάδα.
Πολύ εξυπηρετικό είναι το μετρό, που απλώνεται σε ένα δίκτυο 42 χιλιομέτρων- με εισιτήριο φθηνότερο από την Αθήνα.
Αν οδηγήσετε βέσπα μη διανοηθεί τε να ξεχάσετε το κράνος. Διαφορετικά ο καραμπινιέρος θα σας βεβαιώσει πρόστιμο 150 ευρώ για εσάς κι άλλα τόσα για το συνεπιβάτη σας.
Η καλύτερη περίοδος για να επισκεφθείτε τη Ρώμη είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο.
Όμως το καλοκαίρι διοργανώνονται πολλές συναυλίες με παραστάσεις σε εκκλησίες και ανάκτορα. Κάθε Ιούνιο οργανώνεται Γιορτή των λουλουδιών στο Καστέλι Ρομάνι, νότια της Ρώμης και Γιορτή κρασιού κάθε πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη.
Αν θέλετε να δείτε τον πάπα (μάλλον εκπρόσωπό του) δέχεται το κοινό κάθε Τετάρτη (9 π.μ.- 1 μ.μ.). Απαραίτητο είναι να κάνετε σχετική αίτηση μία μέρα πριν την ακρόαση

Dolce Vita στη Ρώμη - Η πόλη βήμα προς βήμα

Ξεκινήστε από το λόφο του Καπιτώλιου (καμπιντόλιο στα ιταλικά) και τα ομώνυμα μουσεία με τις περίφημες συλλογές. Δείτε οπωσδήποτε στο Παλάτσο Νουόβο το μπρούτζινο άγαλμα του Μάρκου Αυρήλιου, την αίθουσα των φιλοσόφων με πορτραίτα πολλών Ελλήνων, το ελληνικό άγαλμα του Δισκοβόλου και στο Παλάτσο ντέι Κονσερβατόρι τη μπρούτζινη λύκαινα, το πορτραίτο του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή και το άγαλμα της Αφροδίτης του Εσκυλίνου που συνδέεται με τη λατρεία της Ίσιδας.
Μη φύγετε χωρίς ν ανεβείτε στην ταράτσα για ένα εσπρέσσο έχοντας τη Ρώμη στα πόδια σας.Ευθεία μπροστά σας, σε μήκος ενός χιλιομέτρου, η Ρωμαϊκή Αγορά, εμπορικό, θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο της αρχαίας Ρώμης. Από το ναό του Κρόνου σώζονται ιωνικά κιονόκρανα και από το ναό του Κάστορα και του Πολυδεύκη απέμειναν τρεις λεπτοί κορινθιακοί κίονες. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπια που ανήκουν σε πολλές διαφορετικές περιόδους και ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Ζωφόρος του Αινεία στο Αντικουάριουμ Φορένσε και ο Οίκος των Ιπποτών της Ρόδου (αν μπείτε μέσα επισκεφθείτε παρεκκλήσιο του Αγ. Ιωάννη- Καπέλα ντι Σαν Τζοβάνι).
Αμέσως μετά θα δείτε το μεγαλύτερο σωζόμενο αρχαίο ρωμαϊκό κτίσμα του κόσμου, το Κολοσσαίο. Η ονομασία του (από τον 8ο αιώνα) προέρχεται από τον επιχρυσωμένο Κολοσσό του Νέρωνα, γιγαντιαίο άγαλμα του αυτοκράτορα που παριστάνονταν σαν θεός ήλιος και ορθωνόταν δίπλα στο αμφιθέατρο. Οι διαστάσεις του σε εκμηδενίζουν. Έχει 57μ. ύψος και 527μ. περίμετρο, με 80 αψιδωτές εισόδους και 55.000 χωρητικότητα. Το ίδρυσε ο αυτοκράτορας Βεσπασιανός και το ολοκλήρωσε ο γιος του Τίτος.
Χτίστηκε σε οκτώ χρόνια (72-80 μ.Χ.) και έγινε σύμβολο δύναμης και αγριότητας. Εκεί οι μονομάχοι έλεγαν το περίφημο αντίο: "Χαίρε αυτοκράτορα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν".Γνωστό στους Ρωμαίους και ως Αμφιθέατρο του Φλάβιο είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Το διασημότερο σύμβολο υπήρξε στην αρχαιότητα δεξαμενή ναυτικών μονομαχιών, αλλά και χώρος όπου μαρτύρησαν χιλιάδες οπαδοί μιας νέας, τότε, θρησκείας, της χριστιανικής. Για την τύχη των μονομάχων που τραυματίζονταν σοβαρά αποφάσιζε το πλήθος. Αν ο αυτοκράτορας σήκωνε τον αντίχειρα σήμαινε πως ο τραυματισμένος μπορούσε να ζήσει, διαφορετικά έπρεπε να παλέψει με τα άγρια ζώα μέχρι θανάτου. Εκτός από τους ανθρώπους σκοτώνονταν και ζώα. Τα πιο πολλά σκοτώθηκαν στους αγώνες που έγιναν το 248 για τα 1.000 χρόνια από την ίδρυση της Ρώμης. Εκεί ο ρωμαϊκός όχλος απέσπασε το χλευαστικό σχόλιο "Δεν χρειάζονται παρά άρτο και θεάματα".
Ανάλογα αμφιθέατρα υπάρχουν σήμερα στην Τυνησία, στις πόλεις Νιμ και Αρλ στη Γαλλία και στη Βερόνα της Ιταλίας, αλλά το Κολοσσαίο συνεχίζει να είναι κορυφαίο σε μεγαλείο.Αν στην επίσκεψη σας στο Κολοσσαίο, την αγορά του Καίσαρα, το Λάρκο Αρζεντίνο, ο τόπος όπου δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρας και σε άλλα ερείπια παρατηρήσετε πολλές γάτες μην απορήσετε.
Οι Ρωμαίοι δεν ξεχνούν πως οι γάτες έσωσαν την πόλη τους από την πανώλη που μεταδιδόταν από τα ποντίκια γι αυτό οι αρχές τις ανακήρυξαν επίσημα "ζωντανή πολιτιστική κληρονομιά". Οι ντόπιοι τις περιποιούνται καθημερινά, τις ξέρουν με το όνομά τους, μέχρι ιστοσελίδα τις έφτιαξαν.Απέναντι από το Κολοσσαίο, στη βόρεια πλευρά, θα δείτε την Αψίδα του Κωνσταντίνου, αφιέρωμα στη νίκη που πέτυχε ο Κωνσταντίνος επί του Τραϊανού. Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται ο Παλατινός Λόφος. Ήταν ο τόπος ίδρυσης της πόλης και το μέρος όπου ανατράφηκαν ο Ρωμύλος και ο Ρώμος. Επιπλέον υπήρξε περιοχή όπου κατοικούσαν ο ρήτορας Κικέρωνας, ο λυρικός ποιητής Κάτουλλος και ο αυτοκράτορας Αύγουστος (στον Οίκο της Λυβίας). Εδώ μπορείτε να δείτε τον Οίκο των Φλαβίων (μία οβάλ κρήνη), τον Οίκο της Λιβίας (σώζονται τοιχογραφίες) και το Ναό της Κυβέλης (κέντρο λατρείας της γονιμότητας).
Στην ίδια περιοχή μπορείτε να θαυμάσετε ότι απέμεινε από τους κήπους Φαρνέζε, όπου στα μέσα του 16ου αιώνα υπήρχε ο πιο σπουδαίος βοτανικός κήπος της Ευρώπης με χώρους διασκέδασης, όπου πρωταγωνιστούσαν εταίρες και άλλα παρόμοια φρούτα της εποχής. Λίγο μακρύτερα ο πιο παράξενος τρούλος της πόλης, το Πάνθεον. Είναι αρχαίος ρωμαϊκός ναός πού στέκει μεγαλόπρεπος στην καρδιά της Ρώμης εδώ και 2.000 περίπου χρόνια. Όλοι συμφωνούν πως είναι μαζί με το Κολοσσαίο το πιο εντυπωσιακό της πόλης. Ήταν αφιερωμένο σε όλους τους Θεούς.
Ωστόσο μερικοί το θεωρούν σαν το ναό των Αγρίππα (27 π.Χ.). Στο Πάνθεον είναι θαμμένοι Ιταλοί βασιλείς και ο καλλιτέχνης Ραφαήλ. Πλάϊ στις Θέρμες του ήταν ορθογώνιος ναός αφιερωμένος στη θεότητα του ιουλιανού γένους. Η ιστορική περιοχή Πιάτσα ντε λα Ροτόντα σήμερα στεγάζει το ιταλικό κοινοβούλιο, ενώ το 1697 έμενε ο πάπας Ιννοκέντιος Ι’.

Στην περιοχή η νυχτερινή ζωή με τα μπαράκια και τα εστιατόρια είναι έντονη. Θυμηθείτε η καφετέρια Λα Τάτσα ντ Όρο φημίζεται για τον καφέ της. Αν είναι πρωί έχετε να δείτε πολλά αξιοθέατα: τον Ναό του Αδριανού, την εκκλησία Σαν Ιγνάτσιο ντι Λογιόλα, την εκκλησία του Ιησού και το Παλάτσο Ντόρια Πάμφιλι, όπου υπάρχει αίθουσα τέχνης με αυθεντικά έπιπλα εποχής και πάνω από 400 πίνακες Βελάσκεθ, Τιτσιάνο, Καραβάτσιο, Λορέντζο, Λότο, Γκουερτσίνο και Κλοντ Λορέν. Αν σας κούρασε ο περίπατος μπορείτε να κάνετε μια στάση στο Καφέ Τζιολίτι, (έτος ίδρυσης 1900) όπου ανάμεσα στους τουρίστες και τους εργάτες μπορεί να κάθετε δίπλα σας κάποιος από τα μέλη του γειτονικού κοινοβουλίου της Ιταλίας. Ύστερα κάνετε μια περιήγηση στο Ιπποδρόμιο Τσίρκο Μάξιμο, όπου ακούγονταν οι ιαχές 250.000 Ρωμαίων και μετά βρεθείτε στις Θέρμες του Καρακάλλα, ένα αρχαίο …spa για 10.000 λουόμενους με γυμναστήρια και ελληνική βιβλιοθήκη.
Κοντά στην πλατεία Αλβανίας, στην piazzale Ostinense υπάρχει ένα αταίριαστο αξιόθεατο: μία πυραμίδα μαρμάρινη ύψους 27 μ.Το Φόρουμ του Τραϊανού, χτισμένο το 111-114 από τον αυτοκρατορικό αρχιτέκτονα Απολλόδωρο της Δαμασκού, είναι το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο αυτοκρατορικό φόρουμ. Αν και ακρωτηριασμένο, δείχνει ακόμη, μαζί με τη γειτονική αγορά τη ρωμαϊκή τεχνική και δύναμη που έφτασαν εκείνη την εποχή στο απόγειό τους.
Η Πιάτσα Ναβόνα είναι τοπίο από τα χαρακτηριστικότερα της Ρώμης των παπών. Πάντοτε προσήλκυε τα πλήθη αυτή η μπαρόκ οβάλ πλατεία. Τεχνητή δεξαμενή μέχρι το 500, ήταν το μέρος όπου γινόντουσαν λαμπρές εκδηλώσεις, από υπαίθριους αγώνες μέχρι ναυτικές εορτές (άγκονες).
Στο κέντρο της πλατείας, από τα τρία σιντριβάνια, ξεχωρίζει η Κρήνη των τεσσάρων Ποταμών (Φοντάνα ντέι Κουάτρο Φιούμι), ένα τολμηρό έργο του Μπερνίνι (1651) που έγινε με έσοδα από σκληρούς φόρους που μπήκαν στο ψωμί και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Πάνω σ ένα σπήλαιο σε βράχο όπου προβάλλουν ένας λέοντας κι ένας θαλάσσιος ίππος, ο καλλιτέχνης τοποθέτησε έναν οβελίσκο, ρωμαϊκό έργο της εποχής του Δομιτιανού, εμπνευσμένο από την αιγυπτιακή τέχνη.
Τα μεγάλα αλληγορικά αγάλματα Δούναβις, Γάγγης, Νείλος και Ρίο ντε λα Πλάτα, συμβολίζουν αντίστοιχα την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Αμερική. Η μορφή που συμβολίζει τον Νείλο είναι καλυμμένη και σύμφωνα με την παράδοση παραπέμπει στην αποδοκιμασία και αηδία του Μπερίνι για τη γειτονική Αγία Αγνή που έχει σχεδιάσει ο ανταγωνιστής του Μπορομίνι.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας να πούμε ότι πρόκειται περί φήμης κακής, αφού ο Μπερνίνι αποπεράτωσε το σιντριβάνι δύο χρόνια προτού ο άσπονδος φίλος του αρχίσει να δουλεύει την πρόσοψη. Τα βράδια στην πλατεία γίνεται ένα μικρό πανηγύρι από τους πλανόδιους ζογκλέρ και μουσικούς. Αν σας έμειναν αντοχές χαθείτε στα δρομάκια με τα καλοδιατηρημένα κτίρια, διαφορετικά χαλαρώστε δοκιμάζοντας ένα παγωτό η μια πίτσα σ’ ένα από τα πολλά στέκια της περιοχής.
Πολλές οι εκκλησίες και σ' αυτή την περιοχή, όμως πρέπει να επισκεφθείτε τη Σαν Λοίτζι ντε Φραντέζι, γιατί διάσημου Γάλλοι αναπαύονται εδώ και για τα τρία έργα του Καραβάτζιο, που κοσμούν το παρεκκλήσιο του Αγίου Ματθαίου.

Η εκκλησία Σάντα Ανιέζε ιν Αγκόνε, μπροστά στην Κρήνη των ποταμών, χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ιππόδρομου Αγκονάλε, στο μέρος όπου, κατά την παράδοση, η Αγία Αγνή εκτεθειμένη γυμνή καλύφθηκε από τα μαλλιά της κατά τρόπο θαυματουργό. Η εκκλησία άρχισε να χτίζεται από τον Ραϊνάλτι (1625-1652) σε σημείο που υπήρχε οίκος ανοχής. Οι κατακόμβες της Πρίσιλα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για τις τοιχογραφίες του 2ου αιώνα. Το δικό μας μάτι σταματά στο "ελληνικό παρεκκλήσιο" διακοσμημένο με αξιόλογο εικονογραφικό σύνολο –Δείπνος, σκηνές από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη.
Πολλοί πάπες όπως ο Άγιος Συλβέστρος ετάφησαν στην Πρίσιλα.Αφού τελειώσετε με ναούς και μουσεία πάρτε ένα μεσημεριανό υπνάκο, κάντε το μπανάκι σας, φορέστε τα καλά σας και πάρτε σβάρνα τις πλατείες. Ξεκινήστε από τον Κυρινάλιο λόφο, όπου το Παλάτσο ντελ Κουτρινάλε (κατοικία του προέδρου της Ιταλίας), η κρήνη και ο οβελίσκος Κουτρινάλε, αλλά και ο Άγιος Αντρέας γνωστός και σαν "Μαργαριτάρι του Μπαρόκ" (Σαντ Αντρέα αλ Κουτρινάλε). Σ αυτή την περιοχή ήταν και οι Θέρμες Διοκλητιανού (ο αυτοκράτορας που σκότωσε χιλιάδες χριστιανούς) που καταλάμβαναν έκταση 10 στρέμματα και χωρούσαν 3.000 άτομα συγχρόνως.
Στην πλατεία των Αγ. Αποστόλων υπάρχει Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων όπου εκτίθενται ομοιώματα πολιτικών κι ένα ομοίωμα ηλεκτρικής καρέκλας. Γνωστότερη απ όλες τις κρήνες της πόλης είναι η Φοντάνα ντι Τρέβι με το πιο εντυπωσιακό μαρμάρινο σύμπλεγμα. Στηριγμένη στον τοίχο του ανακτόρου Πόλι, τροφοδοτείται (όπως οι κρήνες των πλατειών ντι Σπάνια, Ναβόνα και Φαρνέζε) από το "Άκουα Βέρτζινε", το παρθένο νερό που δέσμευσε ο Αγρίππας για τις Θέρμες του (19 π.Χ.).
Η κατασκευή της ανατέθηκε το 1732 στον Νίκολας Σάλβι από τον πάπα Κλήμεντα Β’ σε αντικατάσταση μιας μικρής δεξαμενής της εποχής του Νικολάου Ε΄ και αποπερατώθηκε το 1926. Στο κέντρο δύο τρίτωνες σύρουν το φτερωτό άρμα του θριαμβευτή Ποσειδώνα. Θαλάσσια άλογα στηρίζουν το κοχύλι, πάνω στο οποίο στέκεται περήφανο το άγαλμα του Ωκεανού. Εύκολα θα ξεφορτωθείτε τα ψιλά σας στον πυθμένα της κάνοντας την καλύτερη ευχή και έτσι θα εξασφαλίσετε την επιστροφή σας στη Ρώμη.
Κάθε εβδομάδα υπάλληλοι του Δήμου καθαρίζουν το συντριβάνι, αλλά ο κόπος τους δεν πάει χαμένος γιατί …ψαρεύουν πάνω από 100.000 ευρώ ετησίως. Κυκλοφοριακό ως δια μαγείας δεν υπάρχει στη Ρώμη. Ίσως είναι η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που προσφέρεται σε οδηγούς και πεζούς. Τα κατάφερε με την απόφαση που πήρε το 2000 η τοπική αυτοδιοίκηση: Απαγορεύτηκε η στάθμευση των τουριστικών λεωφορείων στο ιστορικό κέντρο.
Επιπλέον εισπράττεται τέλος εισόδου από όλα τα λεωφορεία που εισέρχονται στην πόλη και οι τουρίστες αναγκάζονται να περπατήσουν περισσότερο. Χαλάλι όμως διότι η οπτική απόλαυση των μνημείων και η ομορφιά της πόλης σε κάνει να ξεχάσεις τον ποδαρόδρομο. Είναι ν’ απορείς πόσο καλοδιατηρημένα είναι όλα τα μνημεία κι ας πέρασε αυτή η πόλη από χίλια κατακτητικά κύματα, από τον Κάρολο τον Ε΄ μέχρι τον Ναπολέοντα και τους Γερμανούς.

Αν σας έμειναν κουράγια ανηφορίστε προς τα σκαλιά της Πιάτσας ντι Σπάνια. Είναι από τις πιο κομψές πλατείες του πλανήτη. Πήρε το όνομά της από το Παλάτσιο Σπάνια, που χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, για να κατοικήσει ο Ισπανός πρεσβευτής. Σύμβολο της πλατείας είναι η μεγάλη σκάλα (Σκαλινάτα) που τα πολλά σκαλοπάτια της δίνουν ένα αξιοθαύμαστο σκηνογραφικό αποτέλεσμα.
Στο ψηλότερο σημείο της δεσπόζει ο ναός της Τρινιτά ντει Μόντι, στην πρόσοψη του οποίου είναι τοποθετημένος ο Σαλουστιανός οβελίσκος, με τον χριστιανικό σταυρό στην κορυφή του. Εδώ αφού βγάλετε τις αναμνηστικές σας φωτογραφίες υπάρχουν κι άλλα αξιοθέατα στη γύρω περιοχή που σας περιμένουν:
Η εκκλησία Σαν Αντρέα ντέλε Φράτε με τους αγγέλους του Μπερίνι, το σπίτι που έμεινε ο Άγγλος ποιητής Τζων Κιτς με το ζωγράφο φίλο του Τζόζεφ Σέρβεν, το σπίτι του Γερμανού ποιητή και μυθιστοριογράφου Γιόχαν Βόλφιγκανγκ φον Γκέτε.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η τεράστια λιθόστρωτη Πιάτσα ντελ Πόπολο με τις δίδυμες εκκλησίες Σάντα Μαρία ντέι Μιράκολι και Σάντα Μαρία ιν Μοντεσάντο, οι κήποι Πίντσιο με το ρολόϊ νερού, η εκκλησία Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο, το παρεκκλήσι Τσεράζι με δυο πίνακες αριστουργήματα του Καραβάτζιο και η Δελφική Σίβυλα με μια σειρά από τοιχογραφίες του Πιντουρίκιο.
Το Κάμπο ντε Φιόρι, μεταξύ της Πιάτσας Ναβόνα και του Τίβερη, είναι το πιο συναρπαστικό τμήμα της αναγεννησιακής Ρώμης. Παλιότερα ήταν λιβάδι, σήμερα είναι μία πολύχρωμη αγορά με παραδοσιακή ατμόσφαιρα.
Εδώ υπάρχει η Πόντε Φαμπρίτσιο, η παλιότερη γέφυρα του ποταμού (από το 65 π.Χ.). Στον Τίβερη θα δείτε ένα μικρό νησί με νοσοκομείο και εκκλησία, που χτίστηκε πάνω σε ερείπια ναού του Ασκληπιού.
Για ένα ρομαντικό περίπατο σε γραφικό δρόμο του 16ου αι. πάτε στη Βία Τζούλια. Εκκλησίες, κρήνες, ανάγλυφα, αψίδες, οικόσημα, περιστύλια και παλαιοπωλεία όλα συγκεντρωμένα πολύ κοντά στον Τίβερη.
Τα γραφικά σοκάκια του Τραστέβερε είναι από τις πιο ζωντανές γειτονιές της πόλης και οι κάτοικοι της περηφανεύονται ότι αυτοί είναι οι ορίτζιναλ Ρωμαίοι. Στα ψηλά σπίτια με τις σοφίτες κυριαρχούν οι αποχρώσεις της ώχρας, ενώ τα σπίτια των διανοούμενων και καλλιτεχνών δίνουν μια μποέμικη νότα στην περιοχή.
Συστήνουμε να περάσετε μέρα που έχει ηρεμία, αλλά και τη νύχτα είναι όμορφα που είναι ανοιχτά εστιατόρια, μπαρ και νυχτερινά κέντρα. Εδώ λένε "μπορείς να βρεις το πρωϊ αυτό που σου έκλεψαν το βράδυ"…Μη χάσετε την απαράμιλλη θέα της Ρώμης από το θόλο του Αγίου Πέτρου και την απόλυτη συμμετρία της κιονοστοιχίας του Μπερνίνι .