Φωτογραφία του σχολείου μας στο Ξινό-Νερό
Αλφαβητικά ο Δήμος Αετού περιλαμβάνει τις Αγραπιδιές, τον Αετό, τους Ανάργυρους, τα Ασπρόγεια, τα Βαλτόνερα, το Λιμνοχώρι, το Πεδινό και το Σκλήθρο. Εδώ ανήκουν οι λίμνες Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα και εν μέρει το βουνό Βέρνον ή Βίτσι, αναδεικνύοντας φυσικά το υπέροχο περιβάλλον της όλης περιοχής.
Στο χωριό Ασπρόγεια υπάρχει το μνημείο του Καπετάν Βαγγέλη, οπλαρχηγού του Μακεδονικού αγώνα, ενώ στο χωριό Αετός το μνημείο των πεσόντων του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Δήμος Αμυνταίου έχει σειρά και περιλαμβάνει τα χωριά Αγιος Παντελεήμονας, Κέλλη, Κλειδί, Ξινό Νερό, Πέτρες, Φανός και βέβαια μην παραλείψουμε τους οικισμούς του Σωτήρα και της Ανάληψης.
Στο Αμύνταιο λειτουργούν οινοποιεία, που παράγουν και εμφιαλώνουν ποιοτικά κρασιά και φυσικά τον αφρώδη οίνο Αμυνταίου. Ακόμη στην Κέλλη έχετε τη δυνατότητα να επισκεφθείτε το εργαστήριο χειροποίητης ταπητουργίας.
Τέλος, η Κοινότητα του Νυμφαίου είναι ως γνωστόν διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός σε υψόμετρο 1.350 μέτρων στις ανατολικές πλαγιές του Βιτσίου, τις κατάσπαρτες από οξιές και βελανιδιές, και που φυσικά απαιτεί ξεχωριστή λεπτομερειακή αναφορά και καταγραφή.
Αετοφωλιά στη δυτική Μακεδονία στο Νυμφαίο "το τεράστιο ρολόι του τρούλου, κόσμημα - σύμβολο της Νικείου Σχολής, σε μαγνητίζει και οι δείκτες αρχίζουν ένα δαιμονικό πισωγύρισμα"
Στο παγωμένο Βίτσι κατάλευκα τα χιόνια καδράρουν ρομαντικά την πάλαι ποτέ Νέβεσκα, αποπνέοντας μηνύματα ζωής εκεί που οι αρκούδες μπορούν να δέχονται τον άνθρωπο σαν φίλο...
Κάπου στην ακρογωνιά της Δυτικής Μακεδονίας, δίπλα στα περίφημα στενά της Κλεισούρας και πάνω στο βαρύκεντρο Πέλλας, Φλώρινας και Καστοριάς, στέκεται κουρνιασμένο το Νυμφαίο. Ο χαρακτηρισμός του ως τόπου ορεινού περιττός, αφού ο δείκτης του υψομέτρου δείχνει γεμάτα 1.350 μέτρα.Τα χιόνια στις ήρεμες πλαγιές από πάνω του γεμίζουν τα πάντα τον χειμώνα και ο παραδοσιακός οικισμός ορθώνεται στο μεγάλο πλάτωμα του περίκλειστου οροπεδίου. Σαν όμως ξεμυτίσεις στο ύψωμα με τις κεραίες, τότε το βλέμμα χάνεται επάνω από λίμνες, κάμπους και άλλα κατάλευκα βουνά. Ομως η περιέργεια της αναζήτησης και το θάρρος ενάντια σε όποια πρόκληση, μας κάνει ταξιδευτές του χρόνου. Το τεράστιο ρολόι του τρούλου, κόσμημα-σύμβολο της Νικείου Σχολής, σε μαγνητίζει και οι δείκτες αρχίζουν ένα δαιμονικό πισωγύρισμα!
Πανέμορφες πλουμιστές φορεσιές γεμάτες μετάξια και φλουριά διασταυρώνονται με φράκα ευρωπαϊκά στο κεντρικό πλακόστρωτο. Η άνεση εκπλήσσει και την ατμόσφαιρα γεμίζουν γαλλικές και εγγλέζικες φιλοφρονήσεις, ελληνικές και αραβικές προτάσεις, τούρκικοι ιδιωματισμοί.
Τα σπίτια, σωστά αρχοντικά, οικοδομήματα δίπατα, με πέτρα πελεκητή και στέγες στρωμένες από σχιστόλιθο. Δωμάτια απλωμένα στις τέσσερις γωνιές και τοίχοι ζωγραφιστοί με θέματα από τη Βιέννη μέχρι την Ανατολία. Κεντημένα πολύχρωμα μαξιλάρια, τάπητες υφαντοί και άνθρωποι καλοζωισμένοι. Σχολεία και παρθεναγωγεία και το χρυσάφι σκόρπιο και ανάκατο με το ασήμι στον Μητροπολιτικό Αγιο Νικόλαο. Οσο για την καμπάνα; Μα και βέβαια ρώσικη, αυθεντική!...
«Νύμφη του δάσους»
Η απορία και τα ερωτηματικά παραλύουν τη σκέψη. Ολα αυτά πώς; Ας ταξιδέψουμε λοιπόν λίγο βαθύτερα στον χρόνο.
Με την κατάρρευση του Βυζαντίου, η καταπίεση των Οθωμανών οδηγεί τους περισσότερους Ελληνες στα βουνά. Οι πρώτοι άποικοι στο Βίτσι, εδώ στις ανατολικές του αετοφωλιές, ήρθαν από το Αμύνταιο βάζοντας τα θεμέλια. Προσφυγιά δύσκολη, καραβάνια ατελείωτα και ανθρώπινα τρένα έσερναν μαζί τους την ολοζώντανη κτηνοτροφία και το σπιτικό τους.
Βλάχοι στα έθιμα και τα ήθη, με σαφή λατινογενή επιρροή στη γλώσσα τους. «Νέβε-Στά», δηλαδή «το χιόνι μένει», ή «Νιβεάστα» δηλαδή «Νύμφη του δάσους»; Οπως και να χει, η Νέβεσκα γεννήθηκε εδώ πάνω και οι άνθρωποι άρχισαν να ριζώνουν, να δημιουργούν και να ονειρεύονται.
Παράλληλα άνοιξαν τα σεντούκια και μαζί με τα καλέμια και τις πένσες ξεπετάχτηκε η τέχνη των χρυσικών. Τα πρώτα κοσμήματα πέταξαν στην Πόλη και στο Βουκουρέστι και το χρήμα άρχισε να σκαρφαλώνει στα κονάκια των πρώτων Νεβεσκιωτών. Οπλουργοί και ράφτες πήραν μπροστά, και το εμπόριο θέριεψε. Ο πλούτος εκτοπίζει τη φτώχεια, το ανάστημα υψώνεται θριαμβικά και η ενίσχυση στον αγώνα της Παλιγγενεσίας παίρνει σάρκα και οστά στο Μεσολόγγι και στους κόλπους της Φιλικής Εταιρείας. Το ελληνικό δαιμόνιο περνάει από τον καπνό και τα βαμβακοχώραφα, για να κυριαρχήσει στην οικονομία της Αιγύπτου και του Αμβούργου.
Ο Νίκου, ξενιτεμένο παιδί στη Σουηδία, επιστρέφει ζάπλουτος Νεβεσκαλής στην ιδιαίτερη πατρίδα. Η Νίκειος Σχολή φέρει τ όνομά του και το εξαίσιο κτίσμα διαφεντεύει και σήμερα το τοπίο. Αν όλα αυτά σας φαίνονται ασύλληπτα, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο «Το σπίτι των χρυσικών» και τότε θα πιστέψετε τα πάντα!
Ο πολιτικός χάρτης αλλάζει ταχύτατα, οι Μακεδονομάχοι ανοίγουν την αυλαία του αιώνα μας και η ταραγμένη εποχή του Μεσοπολέμου αφήνει πίσω την περίοδο της ακμής.
Η αστυφιλία χτυπάει την πόρτα της Νέβεσκας και ο κατήφορος αρχίζει. Αρκετά μετά τα προβλήματα καταλαγιάζουν, η ερήμωση οδυνηρή και μια νέα πνοή δημιουργίας αρχίζει να σκιαγραφεί τη μεταλλαγμένη σε Νυμφαίο Νέβεσκα.
Στο περίφημο (Ξινό) Νερό
Ανάμεσα στις οροσειρές Βερμίου και Βιτσίου, βρίσκεται το χωριό Ξινό Νερό, που από τη γη του αναβλύζει το φυσικό ανθρακούχο ομώνυμο νερό
Σε μια καταπράσινη έκταση της Δυτικής Μακεδονίας, ανάμεσα στις οροσειρές Βερμίου και Βιτσίου, βρίσκεται το χωριό Ξινό Νερό, που από τη γη του σε υψόμετρο 650 μέτρων αναβλύζει το περίφημο φυσικό ανθρακούχο ομώνυμο νερό. Η παράδοση θέλει τον Μεγάλο Αλέξανδρο να ξεδιψά από το νερό των πηγών της περιοχής και να προετοιμάζει τον οργανισμό του για τη σκληρή ζωή του πολεμιστή. Στη βυζαντινή εποχή άνθρωποι που έπασχαν από στομαχικά νοσήματα, νεφρίτιδες και άλλες ασθένειες προσέτρεχαν στην πηγή. Ομως και επί Τουρκοκρατίας συνέρεε στην πηγή πλήθος ανθρώπων για να υποβληθεί στην ευεργετική ποσιθεραπεία του.
Κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο ο Γάλλος Φρανσέ Ντε Εσπρέ, αρχιστράτηγος των συμμαχικών στρατευμάτων στη Μακεδονία, θεωρεί το νερό εφάμιλλο, αν όχι ανώτερο των πλουσίων μεταλλικών νερών της Γαλλίας. Ετσι με εντολή του εγκαθίσταται μονάδα εμφιάλωσης για την αποδοτικότερη χρησιμοποίηση του ξινού νερού από τα στρατεύματά του.
Σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση με νέες μεθόδους και σύγχρονη τυποποίηση των προϊόντων συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία εμφιάλωσης ξινού νερού.
Ο καθηγητής της Υδροθεραπευτικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ευγένιος Φωκάς δημοσίευσε στο περιοδικό «Ακαδημαϊκή Ιατρική»:
«Η όξινος ιδιότητα του Ξινού Νερού, προκαλούσα ευχάριστον συναίσθημα και η παρουσία εις κανονικάς αναλογίας των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου, τοποθετεί το ύδωρ τούτο εις την κατηγορίαν των λίαν ενδιαφερόντων επιτραπεζίων υδάτων. Εκτός της ευχαρίστου αυτού γεύσεως, παρέχεται λόγω της ειδικής του συνθέσεως και ειδικότερον λόγω της παρουσίας ελευθέρου ανθρακικού οξέος, η δυνατότης δά της συχνής χρησιμοποιήσεώς του, της ευχερούς αναμεταλλώσεως του οργανισμού ως προς το μαγνήσιον και το ασβέστιον, στοιχείων τόσο πολύτιμων και δια την δομήν της ζώσης ύλης, καθώς και διά ένα μεγάλο αριθμόν χημικών επεξεργασιών, αι οποίαι λαμβάνουν χώραν εις τον οργανισμόν».
Σήμερα εκτός από το εμφιαλωτήριο φυσικού μεταλλικού νερού, ωρίμασε και η ιδέα παραγωγής αναψυκτικών με πρώτη ύλη το ξινό νερό και έτσι προϊόντα, όπως πορτοκαλάδες, λεμονάδες, γκαζόζες, σόδες και βυσσινάδες, βρήκαν μεγάλη απήχηση τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά.
30 στρέμματα για τα 13 υπέροχα αρκουδάκια του «Αρκτούρου»
Η Αρκούδα αποτελεί ένα από τα τελευταία σύμβολα της άγριας ζωής και απειλείται με εξαφάνιση. Ο «Αρκτούρος» υλοποιεί το πρόγραμμα «ΑΡΚΤΟΣ» και δεκατρία υπέροχα ζώα έχουν σχετική ελευθερία σε μια έκταση τριάντα στρεμμάτων. Η υπέροχη ταινία του Ζαν Ζακ Ανό «Η αρκούδα» ξαναζεί για μας εδώ στα δάση του Βέρνου...
Η αρκούδα είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιας ζωής. Με τον πολιτισμό της χώρας μας τη συνδέουν μύθοι, παραδόσεις και ιστορίες. Είναι ζώο που δεν έχει φυσικούς εχθρούς.
Ο μοναδικός της εχθρός είναι ο άνθρωπος. Η θηλυκή αρκούδα γεννά τον χειμώνα, κάθε δύο ή τρία χρόνια, από ένα έως δύο και σπανιότερα τρία μικρά. Τα νεογέννητα αρκουδάκια είναι τυφλά και γυμνά. Εάν χάσουν τη μητέρα τους σ' αυτό το στάδιο της ζωής τους πεθαίνουν σε διάστημα 15-20 λεπτών. Οι πιθανότητες να επιβιώσουν τα μικρά αρκουδάκια τον πρώτο χρόνο της ζωής τους είναι μόλις 50%.
Παρά την εντύπωση που επικρατεί, η αρκούδα δεν επιτίθεται στον άνθρωπο, εκτός αν νιώσει ότι απειλείται η ίδια ή τα μικρά της.
Ο «Αρκτούρος» είναι μία ελληνική, μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1992 και δραστηριοποιείται με σκοπό την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος.
Υστερα από μακρόχρονη και επιτυχή προσπάθεια για την προστασία της καφέ αρκούδας, καθώς και την εξάλειψη του φαινομένου της αρκούδας-χορεύτριας, ο «Αρκτούρος» διεύρυνε τις δραστηριότητές του στη διατήρηση των πληθυσμών του λύκου, καθώς και άλλων απειλούμενων ειδών της άγριας πανίδας στην Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων, όπως του αγριόγιδου και της βίδρας, αλλά και στη διαχείριση και προστασία ορεινών περιοχών.
Τελευταίο σύμβολο ακόμη ο «Αρκτούρος» δραστηριοποιείται για την αναπαραγωγή και επαναδιάδοση του ελληνικού ποιμενικού σκύλου ως αναπόσπαστο στοιχείο της ορεινής κτηνοτροφίας, αλλά και ως μέτρο πρόληψης των ζημιών που προκαλούνται στην κτηνοτροφία από την αρκούδα και τον λύκο.
Ενα από τα τελευταία σύμβολα της άγριας ζωής, όπως είναι η αρκούδα απειλείται με εξαφάνιση και αξίζει να επαναλάβουμε ότι η αρκούδα είναι ζώο που δεν έχει φυσικούς εχθρούς, με μοναδικό εχθρό της τον άνθρωπο. Η αρκούδα είναι μεν δυνατό, αλλά παράλληλα και ευάλωτο ζώο, που σε φυσιολογικές συνθήκες ζει περίπου 25 χρόνια.
Ο λύκος, από την άλλη, υπήρξε το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη μας, που όμως το είδος του εξαφανίσθηκε από δεκατέσσερις χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης.
Τέλος, η παρουσία της φυλής σκύλων «ελληνικός ποιμενικός» τεκμηριώνεται στον ελλαδικό χώρο από τα αρχαία χρόνια.
Αποδράσεις στη μοναδική φύση πριν από χρόνια, γνώρισα τα κίτρινα φώτα των σπιτιών της, νύχτα. Το πρωί, ο γιγαντισμός του ρολογιού, των μονόλιθων των σκαλοπατιών και των ψηλοτάβανων υπέρμακρων αιθουσών της Νικείου Σχολής, μου έδωσαν φτερά καθώς απογειωνόμουν με το αιωρόπτερό μου στην είσοδο του χωριού.
Τα πρώτα θερμικά σκίρτησαν στο «βάριο» και το σκαρφάλωμα στους ουρανούς φανέρωσε διάπλατα τους υδάτινους καθρέφτες της Χειμαδίτιδας και της Ζάζαρης. Ομως εκτός από τις λίμνες φάνηκε κάτασπρος και ο κώνος του Σινιάτσικου, σαν άλλο Φούτζι Γιάμα. Τρεις εναέριες τραβέρσες, εν είδει χαιρετισμού στο Νυμφαίο, και τα ατελείωτα γρασίδια δίπλα στο χωριό Αετός καλοδέχτηκαν τον αετό μου.
Σήμερα για χάρη του «Εθνους» ξανανέβηκα στο Νυμφαίο. Η νέα μας συνάντηση έγινε πάλι νύχτα και όλο το βράδυ το ίδιο ρολόι χτύπαγε ακούραστο τις ώρες...
Το χάραμα γλυκό, κοκκινωπό και τα σωζόμενα αρχοντικά ίσως έχουν ακόμα κάποιον μπρούτζινο βιεννέζικο πολυέλαιο, κάποια ασημένια κηροπήγια να χαρίζουν είδωλα σε κρυστάλλινους καθρέφτες με χρυσωμένη πατίνα και κάποια περσικά χαλιά να μετρούν ακόμα τα βήματα των ανθρώπων... Μία ομάδα, νέων στην ψυχή, ανθρώπων κάθε ηλικίας ανηφορίζει ακολουθώντας το ευρωπαϊκό μονοπάτι πεζοπορικών διαδρομών Ε4 για μερικά χιλιόμετρα με τα mountain bikes. Και πάρα κει σκυριανά ιππάρια και εγγλέζικα άλογα ιππασίας δίνουν ευκαιρίες για νέου είδους αποδράσεις στη μοναδική φύση του Νυμφαίου.
Γλυκά και λικέρ
Εμείς μαγνητισμένοι από τα ίχνη των...αρκούδων στις σχετικές πινακίδες, κατηφορίζουμε για τον Δασικό Σταθμό, όπου υλοποιείται η κεντρική ιδέα του Κέντρου Προστασίας Αρκούδας. Επιστρέφοντας στον αναζωογονημένο σήμερα οικισμό, μία αχτίδα φωτός ξεπηδάει από τον Συνεταιρισμό Γυναικών, η «Νύμφη».
Σπιτικά γλυκά του κουταλιού, λικέρ από άγρια φρούτα, χειροποίητα κοσμήματα και εργόχειρα, μπορούν να κρατήσουν τη γεύση και την εικόνα του Νυμφαίου έντονη για πολύ καιρό στη βάση μας!
Φεύγοντας ρίχνουμε μία τελευταία ματιά στον τρούλο με το ρολόι, ενώ στο βάθος οι ανθρωπογενείς στατικοί κυκλώνες του ατμοηλεκτρικού σταθμού Πτολεμαϊδας προκαλούν για παντοειδείς συνειρμούς...
Πού θα μείνετε
Ξινό Νερό«Κοντοσώρος»: 23860-81551Ενας καινούργιος και ιδιαίτερα ποιοτικός ξενώνας, όπου σε όλους τους χώρους η διάχυτη μακεδονίτικη αρχοντιά γοητεύει τους επισκέπτες και το πηγαίο πνεύμα φιλοξενίας του ιδιοκτήτη και της οικογένειάς του είναι ζεστότερο και από το τζάκι που καίει σε κάθε δωμάτιο.
Λιμνοχώρι«Ζάζαρη»: 23860-81000, 6945-434792.Σίγουρα το ιδανικό μέρος για όποιον θα ήθελε να μετεξελιχθεί σε ποιητή, αφού η γαλήνη δίπλα στη λίμνη είναι πολλών αστέρων... Ζεστό οικογενειακό περιβάλλον και βέβαια όποιος επιλέξει για διαμονή τον ξενώνα «Ζάζαρη» έχει παράλληλα και πολλές ευκαιρίες για δράση, δηλαδή ποδήλατα βουνού, κανό για τη λίμνη και βέβαια βόλτες με άλογα.
Νυμφαίο«ΛΑ ΜΟΑΡΑ»: 23860-31377 Ενας αριστοκρατικός ξενώνας που διαθέτει οκτώ δωμάτια, στα οποία μέσα θα βρείτε τη «μεσάντρα», τη χαρακτηριστική ντουλάπα των σπιτιών του Νυμφαίου, όπου ανοίγοντάς την αποκαλύπτονται η ντουζιέρα, η τουαλέτα, το mini bar. Ακόμη τα δωμάτια στη σοφίτα είναι περιζήτητα για τη ρομαντική τους ατμόσφαιρα. Τέλος υπάρχουν σαλόνια με τζάκι, όπως το χαρακτηριστικό νυμφαιώτικο καθιστικό με τα «ντουσέκια».
Χρήσιμα τηλέφωνα
Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φλώρινας: 23850-46090
Κοινότητα Νυμφαίου: 23860-31400
Δήμος Αμυνταίου: 23860-22225
Τροχαία Αμυνταίου: 23860-22202
Αστυνομικό Τμήμα Αμυνταίου: 23860-22222
Κέντρο Υγείας Αμυνταίου: 23860-23783
Λαογραφικό Μουσείο «Το σπίτι των χρυσικών»: 23860-31065
Αστικός Συνεταιρισμός Γυναικών Νυμφαίου: 23860-31117
Περιβαλλοντικό Κέντρο «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ»: 23860-41500
Κέντρο Περιβαλλοντικών Περιηγήσεων και Υπαιθρίων Δραστηριοτήτων «ΑΡΤΕΜΙΣ»: 23860-41200
Πηγή: Έθνος Κείμενα: Αλέξανδρος Τσαντούλας
*Αν ο δημιουργός του επιθυμεί να το αφαιρέσουμε μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου